به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، موهایی مجعد چهرهای محجوب و آفتاب سوخته و چشمهایی نافذ که نگاهش به عمق جانت نفوذ میکند، چشمهایی که آنقدر بیخوابی کشید تا سرانجام در 10 اردیبهشت سال 61 در فراق خرمشهر برای همیشه به خواب رفت. قهرمان نبردهای بازی دراز، شهید محسن وزوایی.
مرداد 1339 به دنیا آمد در سال 55 که کنکور داد در رشته مهندسی شیمی شاگرد اول شد. حالا او دانشجوی دانشگاه شریف شده، پدرش هم رزم آیتالله کاشانی بود و او الفبای مبارزه را به خوبی میدانست به همین دلیل عضو انجمن اسلامی دانشگاه شد. از تظاهرات 17 شهریور که چهره مبارزه با شاه تغییر کرد تا ورود حضرت امام، او همه جا جلودار مردم بود. این بود تا پیروزی انقلاب.
انقلاب که شد تازه برای محسن و دوستانش کار آغاز شده بود نهادهای انقلابی جوانان را جذب میکردند جهاد بستری برای ساخت ویرانههای دوره ستمشاهی شده بود. جوانها در جهاد به مناطق محروم میرفتند به هرجایی می رفتند و هرکاری از دستشان برمیآمد انجام میدادند محسن و دوستانش هم رفتند آنها در ابتدا به مناطق عشایری لرستان رفتند و شروع کردند به بیل زدند، اما ناگهان از 4 گوشه ایران به بهانه خودمختاری غائله و بلوا آغاز شد محسن نمیتوانست بیتفاوت بماند.
آنها معتقد بودند همه این حرفها زیر سر آمریکاست همان زمان شاه هم رفته بود آمریکا. باید اعتراضشان را نشان میدادند وزوایی و دوستان هم دانشگاهیاش نقشههای درجه اول لانه جاسوسی را داشتند. آنها برنامه تسخیر سفارت را طراحی کردند، قرار بود در ابتدا تنها سه روز در سفارت بمانند اما وقتی لانه جاسوسی را تسخیر کردند فهمیدند محاصره شدهاند. در محاصره مردمی که خشمگین بودند و خوشحال از اقدام دانشجویان. مردم میخواستند تا تعیین تکلیف آمریکاییها کارکنان سفارت گروگان بمانند.
محسن انگلیسیاش خوب بود و مترجم دانشجویان شده بود، اما ماجرای حفاظت از گروگانها هم اهمیت خاصی داشت. حالا که امام اقدام دانشجویان را تایید کرده بودند نباید به آنها آسیب میرسید. بودند کسانی که میخواستند گروگانها را ترور کنند تا انقلاب آسیب ببیند. همین ضرورت محسن را واداشت تا آموزش نظامی ببیند و در تیم حفاظت از گروگانها هم انجام وظیفه کند. به جز اینها او در بازیابی اسناد لانه جاسوسی هم نقش داشت همان اطلاعاتی که نشان داد لانه جاسوسی فقط سفارتخانه نبوده است.
فیلم «سجل بندگی» شهید محسن وزوایی درمورد زندگی این شهید والا مقام در ادامه میآید:
انتهای پیام/