به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، روزنامه آرمان در سرمقاله امروز خود به قلم بهمن کشاورز نوشت:
در رابطه با برگزاری تجمعات باید به چند نکته اشاره شود:
1- اصل27 قانون اساسی میگوید: «تشکیل اجتماعات بدون حمل سلاح به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد است.» ملاحظه میشود تشکیل راهپیمایی صرفا مقید است به «عدم حمل سلاح» و اینکه «محتوا و موضوع آن مخل به مبانی اسلام نباشد». واضح است عدم حمل سلاح موضوعی است که بلافاصله بعد از گردهمآمدن نخستین راهپیمایان قابل احراز است و میتوان فهمید کسانی که قصد راهپیمایی دارند سلاح به معنای عرفی همراه دارند یا خیر؟ اما مخل به مبانی اسلام بودن یا نبودن محتوای راهپیمایی منوط و موکول به آن است که شعارها، پلاکاردها و خواستههای راهپیمایان عنوان و علنی شود. از طرفی قانون فعالیت احزاب، جمعیتها، انجمنهای سیاسی و... مصوب 1360 در تبصره2 ماده6 خود ذیل عنوان حقوق گروهها آمده، مقرر کرده است: «برگزاری راهپیماییها با اطلاع وزارت کشور بدون حمل سلاح در صورتی که به تشخیص کمیسیون ماده10 (که منظور ماده10 همین قانون است) مخل به مبانی اسلام نباشد و نیز تشکیل اجتماعات در میادین و پارکهای عمومی با کسب مجوز وزارت کشور آزاد است.» ملاحظه میشود این تبصره به فعالیت گروههای خاص که از وزارت کشور مجوز گرفته و کمیسیون موضوع ماده10 قانون پیش گفته به آنها پروانه داده باشد اشاره دارد و نه به گردهماییهای خودجوش و مردمی که برحسب ضرورت از سوی طرفداران عقیده خاص یا معترضین به حرکت خاص و امثال اینها انجام میشود.
2- به نظر میرسد حکم اصل27 قانون اساسی درباره مردم عادی یعنی کسانی که عضو حزب خاصی نباشند و صرفا به ملاحظه خاصی درباره مساله ویژهای قصد ابراز وجود و ابراز عقیدهای داشته باشند، نیازی به ثبت و ضبط آن نباشد. به عبارت دیگر وقتی گروهی از مردم مثلا به خاطر آلودگی هوا یا گرانی اجناس و... قصد ابراز عقیده دارند لزومی ندارد از وزارت کشور تقاضای مجوز راهپیمایی کنند. ممکن است عده زیادی در موارد بسیاری همعقیده و همنظر و همصدا باشند بدون اینکه لزوما یکدیگر را بشناسند و بدون آنکه در یک حزبی مجتمع شده باشند.
3- با توجه به نکاتی که گفته شد حکم قضیه روشن است؛ به عبارت دیگر اگر کسانی میگویند برای اعتراض به بیحجابی راهپیمایی و گردهمایی داشتهاند و نیازی به مجوز وزارت کشور نداشتهاند، البته درست میگویند اما اگر کسانی هم باشند که بگویند برای بیان این معنا که فعلا در جمهوری اسلامی ایران اصولا چیزی به اسم بیحجابی درباره افراد عاقل وجود ندارد و میخواهند گردهم بیایند و اعتراض کنند نمیتوان از آنها انتظار داشت که مثلا مجوز وزارت ارشاد را بگیرند یا اگر کسانی برای مثال به قصد حمایت از دولت در مذاکرات 1+5 دارند یا اعتراض به کسانی که مذاکرهکنندگان را تضعیف میکنند، اعلام کنند قصد دارند در پارک یا پارکهایی ابراز عقیده کنند نمیتوان به آنها گفت چرا چنین کردید و بعد کسانی را از آن میان دستگیر کرد که بدون مجوز اقدام به راهپیمایی و گردهمایی کردند. اما در جنبههای موضوعی باید یکسان عمل شود یعنی اگر کسانی به هر علتی قصد راهپیمایی دارند یا همه باید مجوز بگیرند یا همه مجازند که بدون مجوز راهپیمایی کنند نمیتوان موضوعی را در داخل محدوده لزوم گرفتن مجوز پیشاپیش قرار داد و مورد دیگری را مستثنا کرد و اگر گردهمایی صورت گرفت مثلا کسانی را که گمان میرود سازماندهنده آن باشند دستگیر کرد و احیانا آنها را متهم کرد که بر خلاف نظم عمومی عمل کرده یا امنیت کشور را مختل کردهاند.
4- فراموش نکنیم به موجب ماده8 قانون اساسی امر به معروف و نهی از منکر وظیفهای است همگانی و متقابل، بر عهده مردم نسبت به یکدیگر و دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت، اگر دولت را به مفهوم عام آن تلقی کنیم همچنانی که کسانی ممکن است به دولت معترض باشند که چرا مثلا با بیحجابان برخورد نمیکند ممکن است کسانی هم قسمت دیگری از دولت را طرف خطاب قرار دهند و به آن معترض باشند که چرا به گروه اول اجازه راهپیمایی دادهای یا راهپیمایی آنها را تحمل کرده و از گروه متقابل مطالبه مجوز میکند و اگر نداشته باشند با آنها برخورد قضایی میکنند. از این رو اگر امر به معروف و نهی از منکری باید انجام شود-که باید انجام شود- درباره همگان یکسان باشد و نمیتوان گروهی را در حاشیه امن قرار داد و گروه دیگر را از این مزیت محروم کرد.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.