به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، جریان ضاله وهابیت از بدو تولد تکیه بر ترویج خرافات و اباحه گری داشته است به گونه ای که امروز «وهابیت» سردمدار سطحی ترین مسایل و عقاید پوچ و بی اساس محسوب می شود، این جریان در حوزه های مختلف اقدام به شبه افکنی می کنند که در این میان مساجد نیز از این هجمه ها بی بهره نبوده و وهابیون حتی در مورد این مکان مقدس نیز اقدام به ایجاد شبهه کرده اند.
خبرنگار سرویس مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، در راستای بررسی این موضوع با حجت الاسلام و المسلمین محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، عضو هیئت علمی دانشکده حج و زیارت و مسئول موسسه دایره المعارف بقاع متبرکه به گفت و گو نشسته است که حاصل آن را می خوانید:
- اخیرا در (فضای مجازی) مطالب متعددی درباره وجود برجستگی بر گنبد مسجدالنبی(ع) منتشر و روایات متعددی درباره این برجستگی عنوان شده است، برای مخاطبان از صحت و سقم این ماجرا بگویید، این مطالب دست پرورده کدام جریان است؟
در سالیان اخیر و قریب به پانزده سال اخیر پوستری با این محتوا چاپ شد که وهابیت زمانی که می خواستند قبر مبارک حضرت رسول (ص)را تخریب کنند یکی از آنان کلنگ به دست شروع به تخریب گنبد کرد و همان طور که در حال تخریب بود ناگهان صاعقه ای آمد و او را خشک کرد، وهابی ها نیز همانجا تابوتی برای او گذاشته و دفن اش کردند!
بعدها نیز شایعه شد که فردی پیامبر(ص) را خواب دیده و حضرت در خواب به او گفته است اگر به آن تابوت دست بزنید شما را به بلایی گرفتار می کنم!
این مسئله به تنهایی سوال برانگیز است، اول این که در منابع مستند گزارشی ثبت نشده هرچند بروز آن غیر معقول نیست و دوم آنکه بر فرض که این اتفاق افتاده باشد چرا این شخص را آنجا دفن کرده اند.
بنابراین کل این جریان خرافه و اوهامی است که از سوی عده ای افراد سودجو ایجاد شده و صحت ندارد.
اما در مورد برجستگی جریان دیگری نیز وجود دارد که در روایات نیز تصدیق شده است. جریان از این قرار بود که بعد از رحلت پیامبر(ص) در مدینه خشکسالی شدیدی ایجاد شد لذا مردم به عایشه مراجعه و از وی سوال می کنند که باید چه کنیم و عایشه پاسخ می دهد سقف یا مدفن پیامبر را رو به آسمان بشکافید و آنجا را ماوایی برای دعا قرار داده و برای بارش باران دعا کنید، این روایت در کتب شیعی و سنتی نیز آمده و در سنن دارمی جلد یک صفحه 227 به آن اشاره شده است.
-اساسا تحریفاتی از این دست از کجا ناشی می شود؟
این مسئله علت های مختلف تاریخی و فرهنگی دارد. بیشتر تحریفات تاریخی متعلق به زیارت گاه ها است، مثلا روایت ها و اغراق های بیشماری در مورد امام زادگان مطرح شده است که برخی ریشه در دوران صفویه و بخشی نیز در زمان قاجاریه ایجاد شده اند.
و ما اخیرا نشستی با عنوان اسطوره سازی در وقایع تاریخی بقاع متبرکه و نقش آن در زیارت برگزار خواهیم کرد.
- به نظر شما چرا تاکنون این جریانات جمع نشده است و کدام نهاد یا سازمان مسئول مبارزه با ترویج این روایات اغراق آمیز در مورد امام زادگان است؟
در این رابطه سازمان اوقاف به علت آنکه متولی امام زادگان است مسئولیت دارد تا از طریق معرفی زندگینامه امام زادگان در سطح وسیع برخورد مناسب داشته باشد.
متاسفانه در چند سال اخیر به وفور قدمگاه ها و نظرگاه هایی ساخته شده اند که حقیقتا علتی جز کوتاهی مسئولان زیربط ندارد. زمانی که کوتاهی شود این اسطوره سازی ها تولید و بین عوام تکثیر می شود. از بین بردن این داستان سازی ها نیاز به تحقیق و پژوهش و همراهی با محققان دارد. زمانی که به راحتی می آیند و برای دختر امام هادی(ع) بقعه ای در کاشان ایجاد می کنند یا برای جعفر پسر امام رضا(ع) بقعه درست کرده و داستان های خرافی رواج می یابد به طبع زمانی برای تحقیق نخواهد ماند. مشکل ما این است که با اسطوره های محلی مبارزه نکرده ایم. حتی با خرافات هم مبارزه نکرده ایم در نتیجه هر خرافه ای در کمترین زمان ممکن در میان مردم اوج می گیرد مثل همین جریان مربوط به مسجد النبی(ع).
- به نظر شما راه مقابله با چنین شایعاتی چیست؟
مهمترین راهکار شناخت امام زادگان است، متولیان امر باید مجموعه ای از پژوهشگران در حوزه تاریخ، رجال، انساب را گرد هم آوردند و این مسئله را به صورت جدی پیگیری کنند.
ضمن اینکه با بقعه سازی بی مورد باید برخورد شود!
- در دوره صفویه این خرافات چگونه رواج یافت؟
در دوره صوفیه متاسفانه شاهان این سلسله به علت اینکه عثمانیان بر عتبات عالیات نفوذ داشتند مردم را مشغول به زیارت گاه های داخلی کردند، بنابراین یا زیارت گاه ساختند یا تجدید بنا کردند، اغلب کتیبه های موجود بر سردر بقعه مربوط به زمان صوفیه است.
این جریان باعث شد که مردم محلی تصور کنند که مثلا فلان بقعه که محل دفن فرزند بلافصل یکی از ائمه است همان جایگاه امامان را داشته و در نتیجه این مسئله رواج یافت.
البته انگیزه دیگر صفویه این بود که سکه و طلا و نقره برای سفر به عتبات از کشور خارج نشود و به جیب عثمانی ها نرود. این مسئله در دوره قاجاریه نیز علتی بود برای گسترش بقاع.
منبع: شبستان
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.