به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شصت و هفتمین فستیوال سالانه بین المللی فیلم کن روز گذشته با اکران فیلم «گریس موناکو» ساخته الیویر داهان افتتاح شد. نکته جالب در مورد این افتتاحیه نبود هروی وینستین، تهیه کننده سرشناس «گریس موناکو» بود. خیلی ها عدم حضور وی در این مراسم را به اختلافاتش با الیویر داهان مرتبط دانستند اما هروی وینستین در واقع به بهانه سفر از پیش برنامه ریزی شده اش به اردن برای بازدید از دو کمپ پناهندگان سوری در این کشور به کن نیامده بود.
وینستین در این باره می گوید: «من و همسرم برای دیدن دو کمپ سوری در اردن بودیم. دیروز (کمپ) الزعتری را دیدیم و امروز ازرق را». او در ادامه با از پیش برنامه ریزی شده دانستن سفرش به اردن برای الیویر داهان، نیکول کیدمن و تمام تیم فیلم «گریس موناکو» آرزوی موفقیت کرد. البته به نظر می رسد وینستین می تواند از نبودنش چندان ناراحت نباشد. چرا که منتقدان چندان خوب با این فیلم برخورد نکرده اند. به گزارش گاردین بعضی حتی سالن سینما را در هنگام پخش فیلم خالی کردند. منتقد این نشریه معتبر انگلیسی به همراه همتایش در نشریه تلگراف چندان از فیلم لذت نبرده اند و تلگراف فقط یک ستاره به فیلم سلطنتی «گریس موناکو» داده است. با این وجود همه منتقدان به این اندازه مخالف فیلم نیستند و حتی در بین منتقدان موافقینی هم برای این فیلم یافت شده. از جمله مجری مراسم مصاحبه عوامل فیلم در کن که بازی نیکول کیدمن در این فیلم را با صفت «باشکوه» خطاب کرده است.
گفتنی است نیکول کیدمن بازیگر نقش اول فیلم تازه الیویر داهان به همراه آقای کارگردان، تیم راث و عده ای دیگر از عوامل فیلم «گریس موناکو» در جلسه مطبوعاتی ساخته پر زرق و برقشان حاضر شدند. در این جلسه اولین نفر کیدمن بود که لب به سخن گشود. او بازی در نقش گریس کلی را از آن دست چالش هایی دانست که تاثیر زیادی رویش گذاشته است. او هم چنین گفت که آشنایی او با گریس کلی از طریق فیلم های آلفرد هیچکاک و مادر خودش بوده. وقتی که او در مورد نحوه برخورد و حتی لباس پوشیدن این بازیگر آمریکایی برنده اسکار صحبت می کرده است.
تیم راث بازیگر نقش مقابل کیدمن در این فیلم هم عنوان کرد که شناخت بالایی از پرنس رینیه نداشته و همین کمک زیادی به آزادی عمل وی کرده است. در نهایت الیویر داهان کارگردان «گریس موناکو» به صحبت پرداخت. وی گفت که می خواسته فیلمی در مورد سینما بسازد، چرا که این فیلم داستان یک بازیگر را روایت می کند. این یک فیلم زندگی نامه ای نیست، بلکه بیشتر فیلمی است در مورد سینما. اینجا دقیقا نقطه اختلاف داهان و هروی وینستین هم هست. داهان می خواسته بیشتر روی وجه سینمایی و بازیگری گریس کلی مانور بدهد حال آن که برای آقای تهیه کننده این وجهه سیاسی پرنس کلی بوده که از اهمیت بیشتری برخوردار بوده است. برای همین گفته می شود که در حال حاضر هم دو نسخه از فیلم «گریس موناکو» موجود است. یکی مربوط به الیویر داهان و دیگری مربوط به هروی وینستین. اگرچه شاید دیگر اهمیتی نداشته باشد. چرا که اکران اصلی فیلم انجام شده و نسخه پخش شده در کن، هر کدام از دو نسخه مذکور بوده چندان باب میل منتقدان از آب در نیامده با این وجود همه در یک نکته اشتراک دارند: افتتاحیه پر زرق و برق امسال با این فیلم سلطنتی بعد از افتتاحیه سال گذشته با فیلم لوث شده «گتسبی بزرگ» یک دستاورد محسوب می شود.
انتهای پیام/