میر جلالالدین کزازی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در کرمانشاه، با فرخ باد به مناسبت روز بزرگداشت فردوسی به همه ایرانیان خویشتن شناس اظهار کرد: بزرگترین ویژگی فردوسی که مایه پرآوازگی او نه تنها در ایران در همه کشورهایی که بخشی از ایران پهناور فرهنگی هستند شده، این است که او به کاری که میکرد از بن جان باور داشت.
این استاد کرمانشاهی زبان و ادبیات فارسی افزود: فردوسی زندگانی و دارایی خود را و هر چه را باید در کار آفریدن شاهنامه گذاشت، زیرا باور داشت که میباید این کار بزرگ و شگرف را به انجام برساند و از همین روست که ما برآنیم که او ایرانیترین ایرانی است چرا که نامه فرهنگ و منش ایرانی را پدید آورده است.
کزازی بیان کرد: شاهنامه زاده باور پولادین و استوار فردوسی به ایران و ایرانی است که سراپا شور و شرار و جان و جنگ و تب و تاب است و از هنگامی که پدید آمده همواره ایرانی را برآمیخته تا بکوشد چیستی ایرانی خود را پاس بدارد و از این روست که فردوسی چنان آوازهای بلند یافته است.
این شاهنامهپژوه در رابطه با الگو گرفتن جوانان از این شاعر فاخر ایرانی در شناخت تبار و فرهنگ دیرینه خود گفت: جوانان ایرانی تا به این باور استوار نرسند نمیتوانند نیروهای نهفته در خویش را شکوفا کنند و به کردار درآورند و شاهنامه است که این شناخت از خویشتن و باور به خویشتن را به جوان ایرانی خواهد داد.
کزازی با تأکید بر اینکه شاهنامه تنها شاهکار ادبی است که میسزد آن را منش ایرانی بدانیم افزود: آشکارترین و برجستهترین ویژگی شاهنامه که ویژگی بنیادین و نهادین آن هم شمرده میشود همین است که تنها آفریدهای است که میتوان آن را نامه فرهنگ ایرانی دانست و هر یک از دیگر شاهکارهای ارجمند و گرانمایه در سخن پارسی این نام بلند ارجمند را نمیسزد زیرا شاهکاری که همگی ایران و چیستی آن در آن بازیافت یافته است شاهنامه است.
این استاد زبان و ادبیات فارسی بیان کرد: سرودههای پراکنده را در پارهای از کتابهای ادبی به فردوسی بازخواندهاند که گمانآمیز است و نمیتوان بیچند و چون از استاد توس دانست اما در بازخواندن شاهنامه به فردوسی گمانی نیست هرچند پارهای از بخشهای شاهنامه را کسانی بر آن رفتهاند که دیگران سرودهاند و به شاهنامه افزودهاند.
کزازی اظهار کرد: امیدوارم که روزگاری در آینده نه چندان دور فرا رسد که در درگاه شماری ایرانی هر روز، روز فردوسی باشد و ایرانیان همواره به فردوسی و شاهنامه بیاندیشند زیرا اندیشیدن به شاهنامه و گرامیداشتن فردوسی اندیشیدن به ایرانی بودن و گرامیداشت ایران و ایرانی است.
انتهای پیام / ق