به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم؛ یک نشریه آمریکایی یواسایتودی در گزارشی اعلام کرد برخی گمانهزنیهای مطرح در مورد مفاد توافقنامه جامع هستهای بین ایران و گروه 1+5 موجب نارضایتی اعضای کنگره این کشور شده و آنها به دنبال اعمال فشار به دولت آمریکا برای تغییر این مفاد هستند.
به نوشته این نشریه، درحالی است که دیپلماتهای ایران و گروه 1+5 برای آغاز تدوین پیشنویس توافقنامه جامع هستهای در وین گرد هم آمدهاند؛ در بین موضوعات متعددی که موجب اختلاف دو طرف شده است، به نظر میرسد دولت اوباما ممکن است به ایرانیان اجازه دهد تا برخی قابلیتها را که میتواند در نهایت به ساخت سلاح هستهای منجر شود را داشته باشند.
در همین رابطه، "مارک دوبوویتز" مدیر بنیاد دفاع از دموکراسی آمریکا که به دولت این کشور در مورد اعمال تحریم بر ایران مشاوره میدهد در سخنانی اظهار داشت: "ایرانیان نوعی از قابلیت غنیسازی اورانیوم را خواهند داشت."
"جوفی جوزف" مدیر سابق منع اشاعه شورای امنیت ملی دولت اوباما نیز گفت که هرگونه توافقی بازرسیها و نظارتها، همچنین تعداد بازرسان و مکانهایی که میتوانند به آنجا بروند (بازرسی کنند) را افزایش خواهد داد. وی گفت " این (موارد) شانس اینکه ایران به سلاح اتمی دست یابد را کاهش میدهد."
دولت اوباما نیز به طور مکرر اعلام کرده است که یک بمب اتمی ایرانی "غیرقابل قبول" است.
در این گزارش آمده است که مقامات ایرانی حاضر نیستند تأسیسات هستهای 100 میلیارد دلاری خود را برچینند، تأسیساتی که شامل ماشینهای تولید سوخت هستهای و مرکز تولید آب سنگین اراک است.
جان کری وزیر خارجه آمریکا پیشتر گفته بود که افزایش زمان گریز هستهای ایران از 2 ماه به 6 تا 12 ماه یک دستاورد قابل توجه است، "اما من نمیخواهم بگویم که این موضوعی است که ما آن را حل و فصل کردهایم."
دوبوویتز گفت که یک بازه زمانی 6 تا 12 ماهه گریز هستهای به ایالات متحده زمان بیشتری میدهد تا هرگونه دورویی (نفاق) را کشف کرده و بتواند در صورت تقلب ایران واکنش نشان دهد.
با این حال مشخص نیست که چنین توافقنامهای بتواند اسرائیل و سناتورهای جمهوری خواه و دموکرات آمریکایی را راضی کند، سناتورهایی که پای لایحهای را امضا کردهاند که اگر ایران با محدودیتهای بزرگتری موافقت نکند، تحریمهای اقتصادی افزایش خواهد یافت.
این لایحه (در صورت تصویب) از رئیس جمهوری آمریکا خواهد خواست تا تضمین دهد برنامه (هستهای) ایران ابعاد نظامی ندارد و تأسیسات مخفی تولید سوخت هستهای برچیده شوند و ایران به پرسشهای موجود در رابطه با ابعاد نظامی احتمالی برنامه (هستهای) خود پاسخ دهد همچنین توسعه موشکهای بالستیک خود را متوقف کند.
در این زمینه "دیوید آلبرایت" رئیس مؤسسه علوم و امنیت بینالمللی اعلام کرد که یکی از دشوارترین مسائل، بررسی این موضوع است که ایران ماشینهای تولید سوخت هستهای - سانتریفیوژ - خود را منهدم، برچیده و یا غیرفعال کند.
وی در جلسه استماع کنگره گفته بود که دستیابی به یک بازه 6 تا 12 ماهه گریز هستهای نیازمند این است که سانتریفیوژهای فعال و غیرفعال ایران از 19 هزار دستگاه کنونی به 5 هزار دستگاه کاهش یابد.
وی گفته بود که "پرسش کنونی این است که چه اتفاقی برای بقیه دستگاهها رخ میدهد، شواهدی وجود دارد که دولت آمریکا نرمش به خرج داده و به ایران اجازه میدهد که مابقی سانتریفیوژها را در جای خود به صورت غیرفعال نگه دارد و یا اجازه دهد آنها را در مکان دیگری نگه دارند."
آلبرایت افزود: رها کردن سانتریفیوژها درجای خود به صورت خاموش یا برچیدن آنها و انتقالشان به جای دیگر "نگرانیهای ما را رفع نمیکند" زیرا ایران پس از رفع فشارهای اقتصادی، میتـواند با خروج از توافق آنها را دوباره به کارگیرد.
وی افزود: "شما به توافقی نیاز دارید که تضمین کند اگر ایران چنین حرکتی را انجام داد، ایالات متحده زمان کافی برای بررسی چگونگی واکنش و متوقف کردن آن داشته باشد."
جوفی جوزف در همین زمینه اظهار کرد: معیارهای پادمان و نظارتها میتواند به کار گرفته شود تا در صورتی که ایران مفاد توافقنامه را نقض کرد بتواند به جامعه بینالمللی هشدار دهد.
وی گفت: "ساکنان هیل (اعضای کنگره/ کاپیتول هیل) در ظاهر اعلام میکنند توافقی که بتواند به طور کامل قابلیت گریز هستهای ایران را از بین ببرد، ممکن است (قابل دستیابی است)، اما چنین چیزی امکان ندارد؛ تا زمانی که ایران تعداد محدودی سانتریفیوژ داشته باشد که همچنان می چرخند (فعال هستند) حداقل در مقام نظر، ایران امکان گریز برای تولید سلاح هستهای را دارد."
جوزف همچنین اظهار داشت: سانتریفیوژها میتوانند برچیده شده و در تأسیساتی که زیر نظر دائم آژانس بینالمللی انرژی اتمی است نگهداری شوند. توافقنامه نیز میتواند توسعه سانتریفیوژهای بهینهتر از سوی ایران را متوقف کند.
"مایکل آدلر" عضو اندیشکده شورا اتلانتیک نیز اعلام کرد است که "چانهزنیها تازه آغاز شده است؛ آنها به سراغ تمامی موضوعات می روند، آشکارا (مواضع) آنها از یکدیگر خیلی فاصله دارد، به عبارت دیگر، کار واقعی تازه آغاز شده است."
انتهای پیام/