به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، دکتر "متیاس دمبینسکی" از اعضای هیات مدیره انستیتو "لایب نیتس" از بنیاد مطالعات و تحقیقات جنگ و صلح (HSFK) در فرانکفورت است.
وی از جمله درباره جهت گیری های استراتژیک ناتو تحقیقاتی را انجام میدهد. در همین راستا وی به مسائل سیاست امنیتی و خارجی اتحادیه اروپا و مناسبات دو سوی آتلانتیک می پردازد.
این کارشناس برجسته آلمانی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری تسنیم به مسئله بحران اوکراین پرداخته و در پاسخ به این پرسش که به اعتقاد شما چه کسی مسئول بحران اوکراین است اتحادیه اروپا یا روسیه و دلایل این بحران چیست اظهار داشت: یک ردیف طولانی برای مسببان این بحران وجود دارد. یکی از فاکتورهای مهم این بحران سیاستهای یکپارچگی جدید پوتین است.
وی افزود: رئیس جمهوری روسیه از زمان برگشت خود به کرملین قدرتمندانه تلاش میکند تا فقدان قدرت و نفوذ خود در کشورهای همسایه نزدیک خود را دوباره به دست آورد. یکی از ابزارهای وی برای رسیدن به این هدف تاسیس اتحادیه اقتصادی گمرکی اوراسیا است.
وی در ادامه گفت: این پروژه پوتین به شرکای شرقی اتحادیه اروپا مربوط میشد و برای جذابیت بیشتر آن هیچ شرط مدرنیزه شدن و شرط سیاسی برای عضویت در آن قرار نداد. اگر چه کمیسیون اروپایی نمیخواست این پروژه پوتین را بپذیرد، اما هر دو پروژه( قرارداد تجارت مشترک با اروپا و نزدیکی به روسیه در سایه اتحادیه گمرکی اوراسیا) آنگونه که فرمول بندی شده بودند با همدیگر هماهنگی نداشته و کشورهای شرق اروپا از جمله اوکراین، نشست ویلنیوس را به عنوان موقعیتی برای تصمیم گیری بین روسیه و اتحادیه اروپا بررسی کردند.
این کارشناس آلمانی در ادامه اظهار داشت: تقاضای اتحادیه اروپا (که شامل حمایت محدود از اوکراین و قراردادن شرایط سیاسی و اصلاحات تحمیلی برای قرارداد تجارت مشترک بود) برای رئیس جمهوری سابق اوکراین به اندازه کافی جذابیت نداشت. از طرفی چشم انداز نزدیکی تنگاتنگ تر با روسیه هم برای بخشی از اوکراینی های طرفدار غرب قابل تحمل نبود.
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که حالا اتحادیه اروپا برای حل بحران اوکراین چه اقداماتی باید انجام دهد گفت: به ندرت این مسئله قابل تصور است که تمام اوکراین تحت نفوذ غرب در آمده و یا به منطقه تحت تسلط روسیه تبدیل شود. به همین دلیل دو مدل برای حل بحران اوکراین می توان تعریف کرد. یا جدایی اوکراین و هماهنگی هر دو بخش آن با غرب و روسیه یا پذیرفتن نقش اوکراین به عنوان پلی بین روسیه و غرب. اروپا باید بپذیرد که راهکار دوم و پذیرفتن نقش اوکراین به عنوان یک پل ارتباطی با روسیه هم برای این کشور و هم برای پایداری سیاسی در اروپا راه حل بهتری است.
وی افزود: برای این منظور دو مسئله ضروری است. یکی فرآیند داخلی اوکراین که باید مبتنی بر گفتگو و اصلاحات سیاسی و نهادی باشد. همراه با آن یک گفتگوی بین غرب و روسیه برای مشخص کردن پارامترهای ایجاد چنین پل مواصلاتی مهم است. یکی از ویژگی های مهم اوکراین به عنوان پل ارتباطی بین روسیه و غرب خنثی بودن و بی طرفی نظامی آن باید باشد. در دوران اختلافات بین غرب و شرق نمونه های زیادی از این کشورهای بی طرف از جمله فنلاند وجود داشت.
دکتر "دمبینسکی" در ادامه در پاسخ به این پرسش که ناتو می خواهد حضور نظامی خود در شرق اروپا را به عنوان واکنشی به بحران اوکراین افزایش دهد و آِیا چنین اقدامی در راستای حل بحران اوکراین سودمند است گفت: ناتو نگرانی های سیاسی و امنیتی اعضای جدید خود را در سایه بحران اوکراین جدی تر از گذشته خواهد گرفت. اما همزمان نباید وعده های داده شده در قرارداد بین ناتو و روسیه در سال 1997 مورد بی توجهی قرار گرفته و لغو شود..
وی در ادامه درباره تحریم های اقتصادی علیه روسیه نیز گفت: تحریم های اقتصادی می تواند یک سیگنال مهم قاطعیت و عزم راسخ اروپا برای حل این بحران باشد. اما غرب با چنین اقدامی نه تنها به روسیه بلکه به خودش هم آسیب می زند.
این کارشناس برجسته آلمانی در پاسخ به این پرسش که آیا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در اوکراین با توجه به اینکه نامزدهای طرفدار روسیه کم تر در بین کاندیداها به چشم می خورد می تواند شرایط اوکراین را آرام کند، گفت: از دلایل مختلف، برگزاری انتخابات در اوکراین برای اینکه این کشور بتواند یک دولت مشروع را دریافت کرده و از به وجود آمدن تهدید خلا قدرت جلوگیری کند مهم است. اما این انتخابات که مردم شرق اوکراین در آن نماینده ای نداشتند و خود را در آن شریک احساس نکردند نمی تواند مسائل این کشور را حل کند.
وی همچنین شرایط امروز بحران را مشابه دوران قبل از جنگ جهانی ندانسته و خطری برای وقوع چنین تهدیدی ارزیابی نکرده و در پاسخ به این پرسش که شما سیاست های آمریکا در قبال روسیه در جریان بحران اوکراین را چگونه ارزیابی می کنید گفت: اوباما بخصوص در این راستا تحت فشارهای داخلی جمهوری خواهان قرار دارد که باید به آن واکنش نشان دهد. علاوه بر این به نظر می رسد که سیاست آمریکا در قبال پوتین بسیار ناامید کننده است.
این کارشناس آلمانی در بخش پایانی این گفتگو درباره اینکه بهترین نتیجه این بحران چه می تواند باشد و شما چه راهکاری را برای حل آن پیشنهاد می دهید گفت: بهترین نتیجه همانطور که در بالا به آن اشاره کردم پذیرفتن نقش اوکراین به عنوان پلی ارتباطی بین غرب و شرق است. از طرفی تعهداتی از قبیل حفظ تمامیت ارضی اوکراین، و اینکه این کشور عضو ناتو نشود و خود درباره سرنوشتش تصمیم گیری کند باید مورد توجه قرار گرفته و همچنین اصلاحات سیاسی از جمله تمرکز زدایی در این کشور باید در پیش گرفته شود.
گفتگو: زکیه شریعتمدار تهرانی
انتهای پیام/پ