مهسا غفوریان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس، اظهار کرد: نمایش دو یک به نفع بارسلونا مخاطب خاصی ندارد و قشر خاصی از جامعه را مورد هدف خود قرار نداده است، برای همین هر کسی که نمایش را تماشا کند بسته به ذهنیت خود برداشتی از آن دارد که برایش جذاب و در عین حال معنادار است.
غفوریان با توجه به این که اجرای عمومی مخاطبان عام یک اثر را مشخص میکند عنوان کرد: خوشبختانه در اجراهایی که از این نمایش داشتیم با استقبال خوبی از سوی مخاطبان خود وپمواجه شدیم که احساس میکنم این خود نشان دهنده این است که نمایش توانسته است با اقشار مختلف جامعه ارتباط تنگاتنگی برقرار کند.
وی تصریح کرد: در حال حاضر شرایط برای کار تئاتر نسبت به گذشتهها خیلی بهتر شده است و به عنوان مثال فضای اینترنتی امکاناتی را در اختیارمان میگذارد تا به طور مستقیم با مخاطبان خود رو برو باشیم.
غفوریان با اشاره به این که از سال 87 وارد فضای تئاتر شده است گفت: متأثر از فضای مناسبی که برای فعالیت هنرمندان تئاتر در مشهد ایجاد شده است وارد این فضا شدم و از آنجا که همیشه از کودکی اجرا و نمایش برایم جذابیت داشت به سمت تئاتر گرایش پیدا کردم.
وی افزود: اتفاق خاصی در زندگی من رخ نداد که بخواهم بر اساس آن به تئاتر بپردازم و به نظرم از ابتدای کودکی همواره تئاتر در من جریان داشته است و محرکی ذاتی عامل اصلی گرایشم به تئاتر و نمایش بوده است.
کارگردان نمایش «دو یک به نفع بارسلونا» خاطرنشان کرد: خوشبختانه در سالهای اخیر شرایطی ایجاد شده است که تماشاچیان بیشتری وارد فضای جامعه میشوند و این قضیه سبب میشود بتوانیم ار لحاظ مالی نیز روی اجرای نمایشهای خود حساب سنجیدهتری باز کنیم.
غفوریان افزود: حمایت مسئولان از ما تنها تا آن جایی است که میگویند ما از شما حمایت کردیم تا شما به جشنواره بروید و پس از آن سالن در اختیار شما قرار دادیم و این امکانات به نظرم حداقلی از کاری است که یک مسئول فرهنگی میتواند برای تئاتر یک شهر انجام دهد.
وی عنوان کرد: انجمن نمایشی نیز متأسفانه حتی در اطلاعرسانی و تبلیغات تئاتر فعالیتی ندارد و درست برخلاف این انجمن شورای نظارت بر تئاتر برخوردی احترامآمیز با هنرمندان دارد.
این کارگردان جوان تئاتر تصریح کرد: پیش از این حضور نویسندگان و کارگرانان زن در تئاتر مشهد چندان موضوعیتی نداشت و یکی از مهمترین اتفاقهایی که در سالهای اخیر رخ داده است حضور زنان در عرصه کارگردانی و نویسندگی تئاتر است.
غفوریان مهاجرت هنرمندان به تئاتر را تنها به دلیل امکانات بیشتر در پایتخت دانست و در این باره گفت: این طور هم نیست که هر کس که به تهران رفت موفق شود و بتواند خود را در جامعه هنری تئاتر تهران جا بیاندازد، کار به مراتب در تهران سختتر است.
انتهای پیام/ آ