به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشستِ «در مکتب هنرمندان معاصر» که در فرهنگستان هنر برگزار میشود، برنامه این هفته خود را به شرح احوال و آثار داریوش طلایی آهنگساز و نوازنده تار و سه تار اختصاص داد.
در این برنامه چهرههایی چون حسین علیزاده، مجید کیانی، ساسان فاطمی و ارشد تهماسبی به بیان دیدگاههای خود درباره زندگی و آثار داریوش طلایی پرداختند.
این برنامه با استقبال علاقه مندان به هنر و موسیقی همراه بود، به گونهای که همه صندلیهای سالن «ایران» پر شده بود و بسیاری از علاقه مندان مجبور شدند ایستاده برنامه را دنبال کردند.
نخستین سخنران این برنامه حسین علیزاده بود که از دوستان و همراهان داریوش طلایی بوده است. علیزاده در صحبتهایش به زوایای مختلف کار طلایی پرداخت و مهمترین ویژگیهای کاری او را بیان کرد.
مجید کیانی نوازنده سنتور و ردیفدان، سخنران دیگر این برنامه بود. او هم از دیدگاه خود به بیان برخی از ارزشهای طلایی در موسیقی ایرانی اشاره کرد.
بخش بعدی این برنامه به اجرای موسیقی اختصاص داشت.
بابک راحتی نوازنده تار و محمد میرزایی نوازنده نی که هر دو از شاگردان داریوش طلایی در دانشکده موسیقی هستند، به روی صحنه آمدند و به اجرای برنامه پرداختند.
یکی دیگر از سخنرانان مراسم بزرگداشت داریوش طلایی، ارشد طهماسبی بود.
تهماسبی که خود از آهنگسازان خوش ذوق موسیقی ایرانی است، سخنان خود را از قبل نوشته بود و در زمانی مشخص آن را برای حاضران در سالن ایران خواند.
نکته جالب در صحبتهای تهماسبی اشاره به سابقه آشنایی تهماسبی با طلایی بود. تهماسبی در بخشی از صحبتهایش گفت: در حدود 40 سال است که با آثار طلایی آشنا هستم اما آشنایی حضوری من و ایشان از دو هفته پیش آغاز شده است.
جالب اینکه تهماسبی در سخنانش با زبانی ساده و روان به بیان بسیاری از ویژگیهای تکنیکی داریوش طلایی در نوازندگی و آهنگسازی پرداخت.
آخرین سخنران این مراسم داریوش طلایی بود.
طلایی گفت: پیش از هر چیز هر همه شما تشکر میکنم که به اینجا آمدید. امروز برای من روز مهمی است، چرا که شما با وجود گرمای هوا و ترافیک شهری با انگیزه و علاقه به اینجا آمدهاید.
وی ادامه داد: دوستانم با حرفهایشان من را به 50 سال پیش بردند. حسین علیزاده را در حالی میبینم که 50 سال از آغاز دوستیمان میگذرد.
طلایی با اشاره به دغدههایش در موسیقی گفت: از 50 سال پیش که به هنرستان موسیقی رفتم مهمترین دغدغه من موسیقی بوده است. آنچه برایم مهم بوده درک زندگی و درک هستی بود که برای دستیابی به این مهم از راه موسیقی وارد شدم.
این آهنگساز و نوازنده تار و سه تار با اشاره به وضعیت کنونی موسیقی ایرانی اظهار کرد: موسیقی ایرانی به خوانش تازهای نیاز دارد. اهل فن و کسانی که موسیقی ایرنی را میشناسند و بیحُب و بغض به آن مینگرند؛ باید خوانش تازهای از موسیقی ایرانی را ارائه دهند.
وی ادامه داد: در 150 سال گذشته و با آمدن فرهنگ غرب و تکنولوژی به ایران تضادهایی در جامعه پدید آمد. من نمیخواهم بگویم که تکنولوژی و فرهنگهای دیگر چیزهای بدی هستند اما این دو با ورودشان به ایران، در جای اصلی خود قرار نگرفتند.
طلایی تاکید کرد: برای مثال تکنولوژی ثبت و ضبط موسیقی که امکان فوق العادهای برای موسیقی است، موجب شد که هنرجویان گمان کنند که موسیقی ایران همین است که ثبت و ضبط شده و دیگر جای خلاقیتی در آن وجود ندارد. در حالی که فضا برای خلاقیت و نوآوری در این موسیقی بسیار زیاد است.
در پایان این مراسم گروه دیگری از شاگردان داریوش طلایی به روی صحنه آمدند و به اجرای برنامه پرداختند.
مراسم بزرگداشت داریوش طلایی شب گذشته 11 خرداد 1393 در سالن ایران فرهنگستان هنر برگزار شد.
انتهای پیام /