به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، خوشبختانه وسایل ارتباط جمعی آنقدر زیاد و در دسترس مردم است که حتی خبری که چند دقیقهای از عمر آن نگذشته باشد هم با توجه به اهمیت آن دهان به دهان بین مردم رد و بدل شود. بیشک مردم خبرهای مهم و ارزشمند را گلچین کرده و بین خود پخش میکنند. آن روز هر خبری که فکرش را بکنید بود. اما از توفانی سهمگین آن هم با سرعت 120 کیلومتر در ساعت خبری نبود! توفان عصر دوشنبه 12 خردادماه پایتخت از تمام ابعاد غافلگیرکننده بود.
مردم، مدیران، مطبوعات، سازمانهای مربوط و غیرمربوط و بهطور کلی جامعه در این شرایط غافلگیر و فردای عصر توفانی تهران، قریب به اتفاق تیترهای روزنامههای تهران یک شکل شد: «توفان غافلگیرکننده تهران!» بهراستی چرا این توفان غافلگیرکننده بود؟ در صورتی که این اتفاقات نادر و استثنایی است، چرا سازمانهای مربوط بویژه سازمان هواشناسی کشور نتوانستند عمق این توفان را پیشبینی و هشدارهای لازم را به جامعه ارائه کنند؟ درست است که هر علمی زبان مخصوص خود را دارد اما هر علمی زبان مردمی نیز دارد، برای مثال یک جامعهشناس نمیتواند با همان زبانی که با دیگر اساتید یا دانشجویانش صحبت میکند با مردم صحبت کند. حتی یک استاد جامعهشناس با دانشجویان کارشناسی بهگونهای از علم جامعهشناسی سخن میگوید و با دانشجویان دکترا به گونهای دیگر. مردم توقع ندارند کارشناسان و مدیران سازمان هواشناسی کشور به زبان علمی و دانشگاهی با آنها صحبت کنند، مردم اطلاعات میخواهند و این اطلاعات باید در سطحی باشد که تمام اعضای جامعه توان درک آن را داشته باشند. شایسته است سازمان هواشناسی در ارائه گزارشهای هواشناسی به مردم کمی تأمل کند و تغییراتی ایجاد کند. سازمان هواشناسی مدعی است وقوع این توفان سهمگین را پیشببینی کرده است. این ادعا از یک طرف پذیرفته است و از یک طرف دیگر نه! اول اینکه سازمان هواشناسی کشور اعلام نکرده بود توفان خواهد آمد، سازمان هواشناسی گفته بود عصر یا شب دوشنبه در تهران باد شدیدی خواهد وزید! بهطور نسبی مردم تهران با این بادهای شدید آشنا هستند که به بادهای شهریار معروف است و مختلکننده زندگی مردم نیست. جالب اینجاست که سازمان هواشناسی در چندین سال گذشته بهطور مدام در حال گفتن اینجور اخبار است و این خبر تازگی و برجستگی لازم را نداشت که مردم به آن اهمیت بدهند، خبری بود مانند سایر خبرها و درجه اهمیت آن با توجه به لحن و کلام گفتار یا گزارش سازمان هواشناسی آنچنان زیاد نبود، چرا که گوش مردم از این خبرها پر شده و حساسیت کسی را برنمیانگیزد. دوم اینکه دوربینهای تلویزیونی ثبت کردهاند که کارشناسان سازمان هواشناسی کشور اعلام کردهاند که باد سنگینی خواهد آمد اما سازمان هواشناسی کشور باید توجه داشته باشند بین گفتن باد شدید و توفان، تفاوتهای بسیاری وجود دارد. از لحاظ روانی با گفتن «توفان» مردم خود را در شرایط خاص میبینند. بحث ما در این یادداشت این است که سازمان هواشناسی کشور با چه ترفندی یا با چه نوع ادبیاتی میتواند به مردم توجه و هشدار دهد که اتفاقی خاص در حال وقوع است. به طور قطع در شرایط خاص باید گفتار خاصی را به کار برد تا توجه مردم به آن موضوع خاص جلب شود و هشدارهای لازم را بپذیرند.
این در حالی است که سازمان هواشناسی کشور میدانست دوشنبه عصر در تهران اتفاقی طبیعی روی خواهد داد اما نمیدانست این اتفاق این همه دامنهدار و با شدت خواهد بود. سازمان هواشناسی کشور در این حادثه نتوانست مدیریت خود را به جامعه ثابت کند و با توجه به مسائل گوناگونی که متأسفانه ضد و نقیض است از این غفلت خود میخواهد فرار کند یا سرپوشی آن بگذارد. بهراستی چرا در کشور ما سازمانهایی که مقصر هستند از مردم عذرخواهی نمیکنند؟
منبع:وطن امروز
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.