محمد یگانه در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس اظهار کرد: پدرم بهترین نقال، روایتگر و از بهترینهای موسیقی کشور بود و من همیشه از بچگی شاهنامهخوانی را میشنیدم و در حال حاضر قریب به 41 سال است که این هنر را به جوانان نیز آموزش میدهم.
یگانه با اشاره به این که از حدود 16 سال پیش شاهنامهخوانی و مرور قصههای شاهنامه را به عنوان یک طرح در نظر داشته است تصریح کرد: از آن زمان ایدهای در ذهنم بود که چگونه میشود موسیقی مقامی را با اشعار شاهنامه نواخت و این دو را به طور همزمان اجرا کرد.
وی افزود: بسیار خوشحالم که بخشیهای قدیمی با لهجه کردی و ترکی مقامهای موسیقی بخشی را حفظ و از آنها پاسداری کردهاند و بر اساس آنچه از آنها بر جای مانده بود تلفیق شاهنامهخوانی و نقالی با موسیقی مقامی را آغاز کردم.
یگانه عنوان کرد: در آغاز کار خود احساس کردم موسیقی مقامی مخصوص شاهنامه است و به نظرم رسید تا این موسیقی را با نقالی شاهنامه همراه کنم تا از این حیث کار جدیدی رخ داده باشد.
این استاد موسیقی مقامی با تأکید بر این که تمامی مقامهای خراسان هر کدام یک روایت دارد و آنها همگی در قصه های تاریخی و شاهنامه ریشه دارد گفت: 37 سال پیش برای تدریس در دانشسرای هنر کارگاه موسیقی صدا و سیما از قوچان به مشهد آمدم و از سال همان سال تاکنون به این راه ادامه دادهام و این سنگر را خالی نکردهام.
یگانه بیان کرد: پدرم در 23 سال پیش سازش را به من هدیه کرد و تأکید کرد که این ساز را به من میسپارد و از همان زمان بنا به رسالتی که برای خود تعریف کردم دراین هنر با تمام وجود ماندهام و با استمرار در راه خود حرکت میکنم.
وی خاطرنشان کرد: با معرفی موسیقی مقامی در قالب شاهنامه تلاشم این بود که جوانان کشور را با این دو مقوله فرهنگی اصیل ایرانی آشنا کنم و بخشی از هویت فراموش شده جوانان را به آنها معرفی کنم.
یگانه از وضعیت معیشیتی هنرمندان و بیتوجهی مسئولان فرهنگی به آنها انتقاد کرد و در این باره گفت: این شرم آور است که یگانه پس از سی سال کار در حوزه موسیقی و فرهنگ ایرانی هنوز بیمه نیست و باید مستأجر باشد.
وی با تأکید بر این که زندگی راحت خارج از کشور را نمیخواهد عنوان کرد: ترجیح میدهم در کشور باشم و در حالی که در حوزه فرهنگ و هنر این کشور عزیز فعالیت میکنم تمام آنچه میدانم را برای جوانان کشور خودم بگویم.
این استاد خراسانی تصریح کرد: متأسفانه مسئولان فرهنگی استان آن گونه که باید به موسیقی مقامی استان توجهی ندارند و این در حالی است که این موسیقی بخشی جدانشدنی از فرهنگ ایران است که باید برای زنده نگهداشتن آن در حالی که به فراموشی تهدید میشود اقدام کنیم.
انتهای پیام/ آ