به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، پایگاه خبری "پانوراما الشرق الاوسط" در مقالهای به قلم "ابراهیم الشیخ" نوشته است چند مدتی است که مقامات اسرائیلی از بالاترین سطوح آن یعنی "بنیامین نتانیاهو" نخستوزیر گرفته تا "زیپی لیونی" و برخی دیگر از آنها با صراحت اعلام میکنند که برخی کشورهای عربی روابط سری با تلآویو برقرار میکنند. در این میان مقامات عرب نیز اعلام میکنند که دولتشان با اسرائیل برادر هستند و برخی از اعراب نیز این رژیم را «دولت دوست» خطاب میکنند. آیا این، دلیلی برای تبدیل شدن شک به یقین است؟
اما مشخص نیست این سطح همگرایی مواضع درخصوص مشکلات منطقه تا چه حدی است، آیا روابط متقابلی برقرار شده است و یا اینکه برخی کشورهای عربی سیگنالهایی را صرفا به منظور تحقق اهداف سیاسی ارسال میکنند و یا اینکه قصد دارند با این سیگنالها واکنشهای جهان عرب را بشناسند و افکار عمومی را نسبت به رویدادهای بعدی آماده کنند.
نهتنها برخی کشورهای عربی درصدد برقراری روابط با اسرائیل برآمدهاند بلکه برخی طرفهای معارضان سوری نیز تلاش میکنند تا بستر مشترک با این رژیم را در قالب کمک از آن برای جنگ با نظام سوریه مهیا کنند در مقابل منطقه جولان را به عنوان هدیه تقدیم اسرائیل میکنند. این اظهارات اعتبار معارضان سوری را زیر سوال میبرد.
شاید برخیها بپرسند در زمانیکه تشکیلات خودگردان فلسطین در پی مذاکرات مستقیم با اسرائیل است و حتی همکاریهای امنیتی در سطوح بالا بین ایندو وجود دارند چه مانعی در برقراری روابط با تلآویو وجود دارد. بهیقین این مسائل میتواند برخی کشورهای عربی را به ایجاد ارتباط با رژیم اشغالگر ترغیب کند.
در حال حاضر هیچ پاسخ قانع کننده و رضایتبخشی نمیتوان به این سوالهایی که امت عربی را متعجب ساخته است، داد. مسئولان اسرائیلی در اظهارات خود تلاش میکنند امت عربی را متقاعد سازند که برخی کشورهای عربی با تلآویو درخصوص نگرانی آن از برنامه هستهای ایران ابراز همدردی میکنند. در واقع اسرائیل با بهرهبرداری از این مساله، تلاش میکند اینگونه وانمود کند که منافع مشترکی بین طرفین وجود دارد و همچنین دشمن مشترکی نیز دارند.
اسرائیل هیچ فرصتی را بدون استفاده از آن برای همگرایی با کشورهای عربی، از دست نمیدهد بدون اینکه بهایی بابت این همگرایی بپردارد. این رژیم اعراب را از برنامه هستهای ایران میترساند و میگوید دشمن مشترکی مانند گروههای اسلامگرای رادیکالی از جمله "القاعده" وجود دارد که باید با آن جنگید. این رژیم، اما درخصوص مساله فلسطین تلاش نمیکند برای ایجاد روابط با طرف عربی، امتیازاتی نیز به آن بدهد بلکه در این مورد همه قواعد را دگرگون میکند و فراموش میکند که یک دولت اشغالگر است و مرتکب انواع جنایات شده و اراضی دیگران را مصادره کرده است و تسلیحات هستهای مخرب دارد.
اسرائیل جزء اولین کسانی بود که خشم و عصبانیت خود را از گفتوگوهای آمریکا با ایران درباره برنامه هستهای این کشور، ابراز کرد. از زمانیکه آمریکا از راهکار نظامی خود که میتوانست درصورت وقوع، کل منطقه را به آتش بکشد، منصرف شده است، رژیم اسرائیل مثل سابق تلاش میکند برخی کشورهای عربی را برای تحقق چنین هدفی که بعد از تقارب ایران با برخی کشورهای غربی سخت شده است، با خود همراه سازد. مشخص است که اسرائیل، آمریکا را برای عملی کردن راهکار نظامی برای تخریب تاسیسات هستهای ایران تحت فشار قرار میداد.
از سوی دیگر، همگرایی عربستان و ایران، اخیرا به موضوع مطرح در رسانههای تبدیل شده است که این امر خود میتواند موفقیتی بزرگ برای حل مشکلات منطقه بویژه بحران سوریه باشد. به نظر میرسد افشاگریهای اسرائیلیها درباره برقراری روابط با کشورهای عربی به بحث ها درخصوص همگرایی ایرانی- عربستانی پیشی گرفته است. اسرائیل به کشورهای عربی هشدار داده است که دربرابر هرگونه تلاش برای برقراری روابط با ایران، مقاومت میکند. اسرائیل، اعراب را متقاعد میسازد که برقراری روابط با این رژیم بهتر از روابط با ایران است. قدر مسلم آن است که درصورت برقرار شدن این روابط، اسرائیل بزرگترین بازنده در منطقه خواهد شد.
اظهارات اسرائیلیها درباره اینکه برخی کشورها با آن درخصوص برنامهای هستهای ایران همعقیده هستند و نیز زیپی لیونی، وزیر دادگستری اسرائیل به برخی کشورهای عربی سفر کرده است، واکنش دولتهای عربی را میطلبد تا شهروندانشان را که از گزارشهای رسانهها در اینباره خشمگین شدهاند، اطمینان خاطر دهند. شهروند عرب این سوال را میپرسد که آیا دولتهای عربی به سورهای برای دیگران تبدیل شدهاند بدون اینکه منافع خودشان را که از سوی این دشمن اشغالگر در منطقه تهدید شده است، در نظر بگیرند و به این دشمن که سرزمین اعراب و اماکن مقدس در فلسطین را اشغال کرده است، اجازه بدهند به دولتی فراقانون و دوست تبدیل شود.
شهروندان عرب منتظر هستند تا مقامات عرب با صراحت بگویند که آیا این همگرایی شکل گرفته یا ماهیت روابطشان با اسرائیل چگونه است. یا اینکه این اظهارات اسرائیلی های صرفا پوچ و توهم است.
انتهای پیام/ر