روز تاریخی 24 خرداد 92، واقعهای چندبعدی و متفاوت را در سپهر سیاسی ایران به ثبت رساند که در طول یکسال گذشته، برخی از این ابعاد مورد بررسی قرار گرفته است و برخی نیز نیازمند مداقه بیشتر است. نخست آنکه درسی اخلاقی و تاریخی در دل خود دارد ناظر بر اینکه «هیچ روزگاری جاودانه نیست». همه دیدیم دوره هشتساله پیش از آن، با همه فرازونشیبها دورهای «گذشتنی» بود و پیام روشن این اتفاق آن است که «برای همه همینطور است». کسانی که در دولتهای نهم و دهم بر سر کار آمدند واقعا تصور میکردند قدرت هرگز از دست گروه متبوعشان خارج نخواهد شد و همیشه «جاودانه» خواهند ماند. نوع گفتمان آنان بر این مبنا بود که گویی «ابدی» هستند و اگر یکی از آنان به پایان دوره مسوولیت خود رسید، «یار» دیگر او خواهد آمد و مانعی هم وجود نخواهد داشت! اینبار اما طعم «جمهوریت» بار دیگر چشیده شد. واقعا باید اطمینان داشت هر زمانی که رای مردم مجتمع شده و امکان تحقق پیدا کند این اتفاق میتواند منجر به تحولات چشمگیری در کشور شود. نکته دوم به شبی بازمیگردد که اسامی نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری یازدهم اعلام شد. نبود نام آیتالله هاشمیرفسنجانی در میان نامزدها، تا 48ساعت موجی از ابهام و تردید را در میان آحاد جامعه بهدنبال داشت؛ آنانی که از فردای ثبتنام ایشان، بهطور خودجوش در تمام کشور به راهاندازی ستادهای مردمی مشغول بودند. واقعیت این است که شهرستانها سال گذشته در چنین ایامی امیدواری و نشاطی بهمراتب بیش از تهران و سایر شهرهای بزرگ را تجربه کرد و بدنه نسبت به راس اصلاحات، با سرعت بیشتری طی طریق کرد. کناررفتن اخلاقی جناب آقای عارف با توصیه و تذکرات همین «بدنه» برای اجماع، ممکن شد. تصور نمیکنم در کشورهایی که «بهار عربی» رخ داد چنین شعور سیاسیای را بتوان بهراحتی پیدا کرد. وقتی «اراده» مردم، نخبگان، رهبران سیاسی اصلاحطلب و همه در کنار یکدیگر قرار گرفت، 24خرداد رقم خورد. در بخش سوم باید به امیدواری نسبت به مسیر پیشرو اشاره کرد. تلخیها و شیرینیهای هشتسال اصلاحات و پس از آن، همه ما را به این نتیجه رساند که باید توقعات را متناسب با فضا و امکانات، کاهش دهیم. نهفقط برای فعالان سیاسی که سردوگرم روزگار را چشیدند بلکه در سطح جامعه نیز همینگونه است. مردم؛ امروز از مشی و روش روحانی احساس رضایت میکنند اما بهطور طبیعی، توقع فعالیتهای بیشتر و بهتر را نیز دارند. آنان میدانند شرایط تغییر کرده است اما حل مشکلات، نیازمند زمان و تدبیر است. این وعده خداست که اگر ملتی تلاش کند، سعی بلیغ داشته باشه و به واقعیتها و پتانسیلها واقف باشد، موفقیت قرین چنین ملتی خواهد بود. امکانات جامعه ایران، سطح شعور و آگاهی امیدوارکننده است.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.