مراد شیخویسی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در کرمانشاه، با اشاره به روز بیابانزدایی اظهار کرد: بیابان در قالب تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمه خشک تا خشک و نیمه مرطوب و تحت تأثیر اثر مخرب عوامل انسانی و تغییرات اقلیمی در بلندمدت تعریف میشود که چرخه انرژی، آب و متغیر بودن پراکندگی بارش در این مناطق از ویژگیهای آن میباشد.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کرمانشاه افزود: مناطق بیابانی در مقایسه با مناطق مرطوب دارای تراکم پوشش گیاهی ضعیف و تنک هستند و در نتیجه پوشش خاک کمتر و بازگشت مواد آلی به خاک اندک است که البته در شرایط طبیعی اکوسیستمهای مناطق خشک از نظر تبدیل آب و انرژی در وضعیت پایداری برخوردار هستند اما با دخالت انسان این تعادل در معرض دگرگونی قرار میگیرد.
شیخویسی با اشاره به دو عامل محیطی و انسانی در بیابانزایی افزود: در میان عوامل محیطی، عامل زمان، میزان بارش نامناسب، تبخیر بالا، فراوانی و سرعت نسبتا بالای وزش باد، دوره بازگشت کوتاه مدت، استمرار خشکسالیها، گسترش مناطق با اقلیم خشک و نیمه خشک، پارامترهای لغزش زمین، رانش و سیل از مهمترین عوامل محیطی بیابانزایی هستند.
وی گفت: بهرهبرداری بیش از حد از سفرههای آب زیرزمینی و کاهش سطح آب دشتها، افت سطح سفرهها یا شور شدن آب زیرزمینی، آلودگی آبهای زیرزمینی از طریق پسامد زیرزمینی شهری و صنعتی، چرای بیرویه و عدم تعادل دام و مراتع، بهرهبرداری غیراصولی از جنگلها، چرای دام در جنگل، توسعه زیرساختهای ملی نظیر جادهسازی، راهآهن و غیره که موجب تخریب مراتع و تبدیل آنها به اراضی کشاورزی دیم شده از عوامل انسانی ایجاد کننده بیابان است.
7.4 میلیون هکتار از مساحت ایران در زمره اکوسیستمهای بیابانی است
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کرمانشاه با اشاره به قرارگیری یک سوم از مناطق دنیا در مناطق بیابانی بیان کرد: 6 میلیون و 150 هزار هکتار یعنی 41درصد از مساحت کره زمین اراضی خشک جهان است که از این میزان، 32درصد بیابانها در قاره آسیا قرار گرفته و سهم کشور ایران از مناطق بیابانی 7.43میلیون هکتار است که حدود 2میلیون هکتار از این اکوسیستمهای بیابانی تحت تأثیر فرسایش بادی قرار دارند.
شیخ ویسی با بیان اینکه 4.6میلیون هکتار از مناطق بیابانی ایران در 183 منطقه در قالب 82 شهرستان و 18 استان کشور قرار دارد گفت: در استان کرمانشاه منطقه بیابانی نداریم اما حدود 100هزار هکتار از اراضی مناطق گرمسیری این استان در معرض بیابانی شدن هستند که در صورت تداوم خشکسالیها و بهرهبرداریهای بیرویه و خارج از فصل چرا در این مناطق، در آیندهای نزدیک این مناطق به کانونهای بیابانی تبدیل میشوند.
وی با اشاره به قرارگیری مناطق گرمسیری استان در معرض فرسایش بادی در نتیجه ایجاد پدیده گرد و غبار افزود: در مناطق بیابانی و خشک، مهمترین عوامل تهدید کننده پایداری توسعه در زمینه منابع طبیعی شامل عدم برنامهای مناسب برای اشتغال، نامناسب بودن قانونهای موجود، نامناسب بودن ارزشیابی از طرحها، عدم توجه به مدیریت کلان، عدم وجود پیشبینیهای کارشناسانه و عدم مشارکت مردم در اجرای طرحها و پروژههای بیابان زدایی و منابع طبیعی، افزایش دامها و عدم آگاهی مردم از قوانین و مقررات پیرامون اهمیت منابع طبیعی است.
انتهای پیام / آ