به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، رهبران اروپایی در نشست روز گذشته خود در حالی یونکر را به عنوان نامزد پیشنهادی خود برای ریاست کمیسیون اروپا برگزیدند که تنها انگلیس و مجارستان مخالف این مساله بودند.
بر اساس این گزارش یونکر در بین کشورهای اتحادیه اروپا بیشترین دوره را به عنوان رئیس دولت سپری کرده و بیش از 18 سال زمام امور را در لوکزامبورگ در اختیار داشته است. وی همچنین یکی از طولانی ترین دوره های فعالیت سیاسی در جهان را از طریق برگزاری انتخابات دموکراتیک در اختیار داشته است.
وی طی سال های 1989 تا 2009 میلادی نیز وزیر دارایی لوکزامبورگ بوده و طی سال های 2005 تا 2013 میلادی نیز ریاست یورو گروپ را بر عهده داشته است.
یونکر در سال 1984 میلادی به عنوان یکی از اعضای اصلی حزب سوسیال مسیحی لوکزامبورگ برگزیده شد. وی به سرعت به عنوان وزیر کار کابینه ژاک سانتر نخست وزیر وقت این کشور انتخاب شد. وی سپس در سال 1989 میلادی به عنوان وزیر دارایی و بعد از آن در سال 1995 میلادی به عنوان نخست وزیر لوکزامبورگ انتخاب شد این مساله همزمان با انتخاب سانتر به عنوان رئیس کمیسیون اروپا بوده است.
رئیس کمیسیون اروپا در سالهای 1999 ،2004 و 2009 میلادی نیز بار دیگر به سمت نخست وزیری لوکزامبورگ رسید. وی در جولای 2013 میلادی به علت افشای پرونده ای که سازمان اطلاعات و جاسوسی لوکزامبورگ در آن نقش داشت از سمت خود استعفا داد.
با برگزاری انتخابات زودهنگام در این کشور استعفای یونکر از 4 دسامبر 2013 میلادی عملی شد. در مارس 2014 میلادی کنگره حزب خلق اروپا در دوبلین برگزار شد و پس از برگزاری انتخابات پارلمانی اروپا یونکر به عنوان نامزد این حزب برای ریاست کمیسیون اروپا برگزیده شد.
رهبران اروپایی نیز 27 ژوئن یعنی روز گذشته وی را به عنوان نامزد نهایی خود برای احراز این سمت انتخاب کردند. یونکر در شهر "ردانگی" متولد شد و بخش زیادی از دوران کودکی را در شهر "بلووکس" سپری کرد. پدرش ژوزف در جنگ جهانی دوم شرکت کرده و عضو اتحادیه های تجاری کارگران صنایع فولاد بوده است.
یونکر بخشی از دوران تحصیل خود را در بلژیک و سپس در لوکزامبورگ دنبال کرده و در سال 1974 میلادی به حزب سوسیال مسیحی پیوسته است. یونکر در رشته حقوق در دانشگاه استراسبورگ تحصیل کرده و در سال 1979 میلادی فارغ التحصیل شده است. وی در سال 1984 میلادی رسما وارد عرصه سیاست شد و به سرعت به عنوان وزیر کار در کابینه ژاک سانتر مشغول به فعالیت گردید.
کمی پیش از برگزاری انتخابات سال 1989 میلادی یونکر در یک تصادف رانندگی به شدت آسیب دید و دو هفته در کما بود. پس از بهبودی وی بار دیگر به عرصه فعالیت های سیاسی بازگشت و به عنوان وزیر دارایی به فعالیت های سیاسی ادامه داد.
یونکر در ادامه فعالیت های سیاسی خود به عنوان رئیس شورای اقتصادی و امور مالی اتحادیه اروپا انتخاب شد و نقش مهمی در تشکیل پیمان ماستریخت داشت. یونکر همچنین نقش کلیدی در تشکیل اتحادیه پولی و مالی اروپا داشته است.
زمانی که ژاک سانتر برای ریاست کمیسیون اروپا انتخاب شد یونکر به سمت نخست وزیری لوکزامبورگ در سال 1995 میلادی برگزیده شد. یونکر در آن زمان از سمت های خود در بانک جهانی و صندوق بین المللی پول استعفا و فعالیت خود به عنوان نخست وزیر را آغاز کرد.
لوکزامبورگ در دور نخست فعالیتش به عنوان نخست وزیر تمرکز ویژه ای برای تقویت ساختارهای اقتصادی لوکزامبورگ و ارتقای جایگاه این کشور در عرصه اقتصادی جهان داشته است. وی در سال 1996 میلادی نیز نقش مهمی در میانجیگری بین ژاک شیراک رئیس جمهور فرانسه و هلموت کهل صدر اعظم وقت آلمان داشته تا اختلافات دو طرف در خصوص تشکیل اتحادیه پولی و مالی اروپا را از برطرف کند.
در سال 1997 میلادی یونکر برای نخستین بار ریاست شورای اروپا را بر عهده گرفت. تلاش های یونکر نقش مهمی در همگرایی سیاست های اقتصادی و اجتماعی اروپا به خصوص در زمینه مقابله با بیکاری داشته است. یونکر در سال های 1999 و 2004 میلادی نیز به عنوان نخست وزیر لوکزامبورگ انتخاب شد.
یونکر از اول ژانویه 2005 تا 21 ژانویه 2013 میلادی ریاست یورو گروپ را نیز بر عهده داشته است و سپس این سمت را به وزیر دارایی هلند واگذار گرده است. به نظر می رسد یونکر بتواند با جلب موافقت پارلمان اروپا مانند ژاک سانتر نخست وزیر سابق لوکزامبورگ به ریاست کمیسیون اروپا برسد.
انتهای پیام/پ