به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، نشریه "دی سایت" در تحلیلی نوشت: نامزدی "ژان کلود یونکر" برای ریاست کمیسیون اتحادیه اروپا یک موفقیت برای دموکراسی نیست و انسجام اروپایی را تهدید می کند.
نویسنده در ادامه تصریح کرد که اغلب این اتفاق نمی افتد که یک سیاستمدار به صورت باز و آشکار به شکست خود اذعان کند آن گونه که دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس بعد از نامزدی یونکر برای ریاست کمیسیون اتحادیه اروپا انجام داد.
کامرون بعد از اینکه سران دیگر کشورهای اروپایی یونکر را به عنوان رئیس کمیسیون بعدی اتحادیه اروپا پیشنهاد دادند، آشکارا اعلام کرد که " امروز من موفق نبودم". تنها نخست وزیر انگلیس و نخست وزیر مجارستان مخالف این انتخاب بودند. به گفته کامرون گاهی اوقات ما باید در یک نبرد شکست بخوریم تا بتوانیم در یک جنگ پیروز شویم.
نویسنده در ادامه تصریح کرد که در اولین نگاه به نظر مسئله خیلی واضح می آید و آن اینکه انگلیسی ها شکست خورده اند و آن هایی که حامی یونکر برای ریاست کمیسیون اروپایی بودند پیروز شدند. در 16 جولای قرار است پارلمان جدید اتحادیه اروپا هم در این باره رای گیری کند و تقریبا این اطمینان وجود دارد که نخست وزیر سابق لوکزامبورگ اکثریت را برای ریاست کمیسیون اروپایی به دست می آورد. کامرون هم در موضعی محتاطانه اعلام کرده است که دولت انگلیس مسلما با این لوکزامبورگی در راس کمیسیون همکاری خواهد کرد.
ما می توانیم بر این باور باشیم که همه چیز در نظم خاص خود است و ما دو بازنده و تعداد زیادی برنده در اروپا داریم. تنها این پرسش مطرح است که چه تعداد از چنین شکست هایی را یک مقام دولتی در بروکسل می تواند داشته باشد بدون اینکه در کشورش وجهه خود را از دست بدهد؟
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب تصریح کرد که در اتحادیه اروپا تعداد زیادی بازیگر، با احساسات زیاد و علایق فراوان وجود دارد و در پایان همه امور، اجبار برای مصالحه و توافق وجود دارد.
نویسنده در ادامه تصریح کرد: بنا به دلایل خوب سران کشورهای اروپایی در شش دهه گذشته در تصمیم گیری های بزرگ و مهم تقریبا همیشه به اتفاق آراء تصمیم گرفته اند. پیروزی و شکست در واقع در سیاست های اروپایی جایی ندارد. همه شرکت کنندگان در مسائل اروپا باید بتوانند از اعتبار و آبروی خود حمایت کنند و این مسئله تا به حال یک اصل آهنین بوده است.
بنابراین این بار شکست دیوید کامرون مسئله کوچکی در اروپا نیست، نه برای خود وی و نه برای سراسر اروپا. طبیعتا انگلیس در هفته های گذشته توافق با همکاران اروپایی بر سر انتخاب یونکر را مسئله ای سخت و یا حتی غیر ممکن کرده بود.
این تلاش برای اینکه سیاست اروپایی را با ایده انتخاب نامزد اصلی از احزاب برای انتخابات پارلمانی زنده کنیم و شهروندان در بروکسل را به هم زبانی بیشتر فراخوانیم در اصل اقدام درستی بود. اما یک ایده درست می تواند عواقب جانبی بسیار جدی داشته باشد و گاهی اوقات عواقب جانبی به حدی شدید است که خود آن ایده به تهدید تبدیل می شود.
دی سایت در ادامه نوشت: بخصوص نمایندگان پارلمان اروپایی، نامزدی یونکر به عنوان رئیس کمیسیون اروپا را به عنوان یک نقطه دگرگونی دموکراسی اروپایی و یک گام بزرگ در مسیر هماهنگی سیاسی اتحادیه اروپا ارزیابی می کنند. در اصل هیچ اختلاف نظری تا به حال انسجام اروپایی را تا این حد زیر سوال قرار نداده بود.
در ادامه آمده است: یک عضو مهم و بزرگ اتحادیه اروپا (انگلیس) منزوی شده است، خطر خروج انگلیس از اتحادیه اروپا افزایش پیدا کرده است و دیگر کشورهای اتحادیه اروپا در آینده باید نگران این مسئله باشند که از طرف شورای اروپایی به آن ها رای عدم اعتماد داده شود. اگر این یک پیشرفت است اما بسیار خطرناک است.
یونکر در مبارزات انتخاباتی خود اعلام کرده بود که می خواهد در صورت دستیابی به ریاست کمیسیون یک تعامل منصفانه را با انگلیس در پیش گیرد. کامرون خود را در بروکسل به عنوان یک بازنده و مبارز سازش ناپذیر نشان داد. اختلافات روزهای گذشته این اعتقاد را در انگلیس تقویت کرد که اتحادیه اروپا باید تغییر کند. ظاهرا انگلیس دیگر نمی خواهد بخشی از یک اتحادیه متحد باشد.
به این ترتیب موفقیت ظاهری دموکراسی در سایه نامزدی یونکر به عنوان رئیس کمیسیون اروپایی می تواند به عنوان یک روز سیاه برای انسجام و هماهنگی اروپایی خود را نشان دهد.
انتهای پیام/ع