به گزارش خبرگزاری تسنیم از ملایر، آغاز ماه بندگی حال و هوای دیگری به شهر می دهد، بوی بهار عرفان می آید، آسمان همه رحمت است، همه جا روشنی و زمین پهنه ای از نور در این ضیافت عاشقانه است.
شهرستان ملایر نیز همانند سایر شهرهای کشور از دیرباز آداب و رسومی در ماه مبارک رمضان داشته است که یکی از آداب و رسوم مردم این خطه پس از اسلام مربوط به ماه مبارک رمضان است که از دیرباز پیش از آغاز این ماه همسایگان مساجد و تکایا برای غبارروبی و عطرافشانی آنها اقدام می کردند.
غبارروبی مساجد توسط مردان و زنان ملایری
مردان فرش های مساجد را بیرون آورده شستشو می کنند و دیوار گلی مساجد را توسط خاک سفید طبیعی، سفید کرده و زنان سقف و تیرهای چوبی و کاشی های کنار پنجره ها و محراب را گردگیری و کف مسجد را جارو کرده و فضای مساجد را با سبزه، گل های شمعدانی و لاله عباسی طراوت و سرسبزی می بخشیدند.
مردم ملایر در ماه مبارک شعبان برای خرید مایحتاج مورد نیاز ماه مبارک رمضان به بازار رفته موادی مانند، زنجبیل، زیره سبز و سیاه، خلال پسته، بادام، گردو، خرما، آرد سفید، زعفران، روغن حیوانی، پنیر لیقوانی، گلاب، آرد گندم، نشاسته، برنج شکسته، آرد نخودچی، شیره شربتی و آلو بخارا را تهیه می کردند.
در آخرین روزهای ماه شعبان عده ای از مردم ملایر عصر آخرین روز از ماه شعبان با فراهم کردن خوراکی های متنوع به دارچم و دارالبهشت ازناو و سایر دره های سرسبز اطراف شهر رفته و به تفریح می پرداختند.
گروه دیگری از مردم عامه شهرستان روز آخر ماه شعبان را به پیشواز ماه مبارک رمضان رفته و روزه می گیرند.
دسته سوم عده ای از مردم ملایر هستند که خود را برای انجام فرائض ماه مبارک رمضان آماده کرده و در دوشب آخر ماه شعبان مراسم کلوخ اندازان را با فراهم کردن غذاهای متنوع و حلال میهمانی گرفته و برخی میوه های خنک و فصلی را برای این ماه ذخیره می کردند.
در نخستین روز از ماه مبارک رمضان خانواده ها تلاش می کنند تا دور هم جمع شده و از فضای ملکوتی نخستین سحر این ماه پر خیر و برکت استفاده کنند.
پدر و مادر در نخستین سحر پس از قرائت دعای سحر و صرف غذای سحری، رو به قبله ایستاده و اعضای خانواده نیز به دور آنها حلقه بسته و دعای ویژه ای را به زبان محلی می خوانند و پس از آن نیت یکروزه یا یک ماهه برای انجام فریضه روزه را با هم می خوانند.
در بین اعضای خانواده فرزندانی که هنوز به سن بلوغ نرسیده اند قرار می گذارند که روزه نیمه بگیرند، یعنی صبحانه نخورند و تا ظهر گرسنه بمانند و پس از صرف ناهار روز دوم، روزه دونیم روز را پدر و مادر به هم دوخته و به خدا تقدیم کنند که در اصطلاح به آن روزه کله گنجشکی گفته می شود و این امر برای ریشه دار کردن آثار اطاعت از فرمان الهی در بین فرزندان انجام می شد.
آش رشته و اماج، مشکوفی و فرنی، کوفته زیره، رنگینه، تله، شیربرنج از جمله غذاهایی است که در این ماه مردم ملایر از آن استفاده می کنند.
توزیع آجیل مشکل گشا در ماه مبارک رمضان
بیدار کردن روزهداران به هنگام سحر با قرائت مناجات از بلندگوی مساجد یا پیش از آن با گذر از کوچهها و خواندن مناجات با صدای رسا و زیبا صورت میگرفت که با آمدن رادیو، تلویزیون و ساعتهای زنگدار شیوه های قبلی کمرنگ تر شده است.
از دیگر رسوم زنان ملایری این است که با بستهبندی آجیل مشکلگشا، آن را به نیت برآورده شدن حاجت، بعد از نماز مغرب در بین نمازگزاران تقسیم می کردند که این رسم شیرین، همچنان در ملایر پابرجا است.
از رسوم دل چسب دیگر در شهرستان ملایر افطاری دادن داماد به نوعروسش است، این رسم تقریبا توسط تمام خانوادههای ملایری انجام می شود، انجام این رسم به این نحوی است که داماد باید یک وعده افطار را برای تازه عروس خود، به خانه پدر ببرد.
کیسه برکت در ماه رمضان
در روزهای پایانی ماه رمضان، زنان روزه دار با نخ، سوزن و پارچه به مسجد میرفتند و بین نماز ظهر و عصر کیسهای میدوختند و این کیسه به نیت برکت در زندگی دوخته میشد که در آن پول میگذاشتند تا برکت ماه مبارک را به ماههای دیگر سال نیز منتقل کنند.
در روز عید فطر نیز مردم ملایر با تهیه کردن آش رشته ترش که شامل، رشته، نخود، لوبیا، عدس، برگه زردآلو، چغندر، شیره و سرکه است، این عید را جشن می گیرند.
گزارش از سمیه اصلاحی
انتهای پیام/