به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیروان، تهیه آذوقه ماه مبارک رمضان برای خانواده و همچنین خانواده های کم بضاعت مانند آرد گندم، فطیر(نان سنتی) و شیر، تشکیل مقدمات گروه های قرائت ختم قرآن کریم و دیگر دعاهای مرسوم ماه مبارک رمضان از جمله آئین ها این ماه مبارک است.
برگزاری مراسم آشتی کنان
شرکت در نماز جماعت در مساجد، رفع اختلافات خانوادگی و آشتی کنان طی مراسم خاص به هنگام افطار از مراسم به خصوص این ماه مبارک در شهرستان شیروان است.
بزرگی در خانواده هایی که اختلاف دارند حضور پیدا می کند و هر دوی آنها را به مراسم افطاری دعوت کرده و میان آنها آشتی و دوستی برقرا می کند.
مراسم، دعوت از تازه عروسان و تازه دامان به هنگام افطار و سحر، جلسه خانوادگی و استفاده از افراد با تجربه و کهنسال و تعریف خاطرات شیرین در روزهای بلند تابستان یا سرد زمستان ماه رمضان از دیگر رسوم مردم منطقه خطه خراسان شمالی است.
اهدای هدیه به نوجوانان
اهدای هدیه به نوجوانانی که به سن بلوغ رسیدند ویا تشویق کودکان به روزه و آشنایی آنها با ماه مبارک رمضان یکی از قشنگترین سنت های این ماه مبارک در بین اقوام شیروان است که در این رسم دختران و پسرانی که به سن بلوغ رسیده و برای نخستین بار روزه می گیرند با دادن قرآن به دست آنان توسط بزرگ خانواده و اهدای چادر مشکلی برای دختران و پارچه پیراهن و کت و شلوار برای پسران به استقبال نخستین سال ماه مبارک رمضان می روند.
شرکت در دعاهای خاص ماه رمضان و دقت در گفتار و کردار، برگزاری مراسم شهادت حضرت علی(ع) و شب های قدر به مدت پنج شب متوالی و شرکت در دعای پر فیض و برکت احیاء در مساجد از دیگر مراسم های ویژه ماه مبارک رمضان توسط مردم شهید پرور این شهرستان است.
در گذشته همزمان با صدای اذان از مساجد و تکایا نماز را قرائت و بعد از پایان افطار سکه ای به آنان داده می شد و با توجه به شرایط سنی خاص آنان در مرحله بلوغ و رشد جسمانی بر تغذیه درست و موثر آنان رعایت ویژه ای انجام می گرفت.
طبل زنی برای بیدارکردن روزه داران
در گذشته اعلام افطار و سحر به وسیله پرتاب توپ و موارد دیگر طبل زنی و تشت زنی که ریتم طبل زنی آن به معنای بلند شو سحر است، سحری را درست کن و خواندن مناجات خواجه عبدالله انصاری قبل از اذان صبح بود که به شرح ذیل است:
برخیز که عاشقان به شب راز کنند گرد در و دیوار دوست پرواز کنند
هر جا که دری بود به شب در بندند الا در دوست را که شب باز کنند
غذاهای محلی مرسوم در افطار معمولا حلوای محلی شامل( کنجدی، گردویی و معمولی)، فرنی، آش محلی( یارمه و مستوه)، انواع فطیر، ماست، پنیر و کره محلی بود که در زمان سابق معمولا افطار در مساجد هر محله یا شهر بعد از اقامه نماز با غذای ساده افطار می کردند.
در گذشته که ابزار ارتباط جمعی و رسانه ای به صورت فعلی وجود نداشت امام جمعه یا امام جماعت هر شهری منتظر می شد تا از طریق حوزه علمیه قم با تائید سه نفر از مراجع تقلید عید سعید فطر رسما اعلام کند.
اجرای جشن و مسابقه در روز عید فطر
در روز عید فطر بعد از اقامه نماز عید فطر که در هوای آزاد انجام می شد پرداختن فطریه برای زیارت به بقاع متبرکه شهر به خصوص بقعه متبرکه امام زاده حمزه رضا در شهر زیارت می شتابند به ویژه که بعد از پیروزی نظام جمهوری شهدای گرانقدر شیروان نیز در کنار این بقعه متبرکه دفن هستند.
مراسم ویژه ای مانند زیارت بقعه، دعا و نیایش و سپس اخلاص برای شهدا و عبور اقوام و خویشان و توزیع شیرینی، شکلات و فطیر روی مزارها و برگزاری مسابقات کشتی باچوخه در همین روستا برگزار می شد.
دیگر مراسم این روز( عید فطر) اجرای ورزش های پهلوانی، مسابقه اسب سواری، شبیه خوانی، بازی های محلی مانند زنجیره، تسمه تسمه، هولنده، توپ در وسط و الک دو لک بود.
در این روز بازارچه ای با حدود 200 غرفه شامل انواع صنایع دستی، انواع غذاهای حلی، فطیر و شیرینی، پوشاک، ظروف خانه، داروی گیاهی جمع آوری شده از کوه های منطقه توزیع می شد.
انتهای پیام/