به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از اندیشکده مؤسسه واشنگتن، سیمون اندرسون، مدیر برنامه سیاست گذاری انرژی و خلیج فارس در این اندیشکده، در گزارشی ضمن اشاره به اخراج دیپلمات آمریکایی از بحرین توسط رژیم آل خلیفه معتقد است روابط این دو کشور به شدت دچار چالش شده است و با توجه به موقعیت بحرین در منطقه و منافع استراتژیک بلند مدت آمریکا در آن، آمریکا باید سعی کند روابط خود را با بحرین بازسازی کند.
در روز دوشنبه، دولت بحرین به طور غیر منتظرهای اعلان کرد که تام مالینوسکی، دیپلمات آمریکایی- معاون وزیر امور خارجه برای دموکراسی، حقوق بشر و کارگری، که روز یکشنبه وارد این جزیره شده بود تا ملاقاتی سه روزه را از آن به عمل آورد- باید فوراً کشور را ترک نماید. این تصمیم احتمالاً گامهای بادقت برنامه ریزی شده را به سمت انتخابات آتی برهم زده و میتواند بر فعالیتهای ناوگان پنجم آمریکا، که در این جزیره مستقر است، تأثیر بگذارد.
مالینوسکی در یک بیانیه رسمی، «شخص غیر قابل قبول» خوانده شده است؛ یعنی ویزای ورود دیپلماتیک او لغو گردیده است. شخص غیر قابل قبول خوانده شدن به ندرت اتفاق میافتد و ظاهراً این مسئله زمانی رخ میدهد که یک افسر اطلاعاتی، که به عنوان شخصیت دیپلماتیک دست به عملیات میزند، توسط دولت میزبان کشف میشود.
مالینوسکی به عنوان مدیر سابق واشنگتن در سازمان غیر دولتی نظارت حقوق بشر، سابقهای طولانی از انتقاد تند و تیز به بحرین دارد؛ در سال 2012، قبل از اینکه او در وزارت امور خارجه مشغول به کار شود، در حالیکه تظاهراتی را در بحرین رصد میکرد، بازداشت شد. ظاهراً رفتار خاصی که منامه آن را تا این حد قابل اعتراض دانسته، حضور او در مهمانی یکشنبه شب ماه رمضان به میزبانی حزب اپوزیسیون اصلی، یعنی الوفاق، بوده است، که از طرف جمعیت اکثریت شیعه بحرین حمایت میشود. به نظر میرسد او هیچ یک از این نشستهای رسمی را در این مرحله با دولت بحرین برگزار نکرده است.
آژانس خبری رسمی بحرین گزارش کرد که مالینوسکی به طور آشکار و وقیحانه در امور داخلی بحرین دخالت کرده و جلساتی را با حزبی خاص به ضرر سایر طرفهای مذاکره برگزار کرده است. در نتیجه، بین افراد تبعیض قائل شده، قواعد دیپلماتیک را نقض کرده و به روابط عادی بین دولتها توهین کرده است. نیویورک تایمز در یکی از مقالات خود در هفته اخیر با توصیف اختلاف فرقهای میان اقلیت حاکم سنی و جمعیت شیعه بدون نقل قول از مقام دولتی منحصر به فردی به خوبی بر حساسیت بحرین تأکید کرد.
سیاست گذاری آمریکا در قبال بحرین از دیرباز میان دو نگرانی تقسیم شده است؛ یکی نگرانی از بابت شرایط نامساعد شیعیان به لحاظ اقتصادی و سیاسی و قدرشناسی از خاندان حاکم آل خلیفه به دلیل میزبانی تأسیسات گسترده دریایی آمریکا. از اوایل سال 2011، وقتی تظاهرات حامی دموکراسی قدغن شد و بلافاصله اعضای طرفدار حکومت پارلمانی الوفاق کناره گیری کردند، واشنگتن در تلاش بوده است تا فرایند سیاسی را سر فرصت برای انتخابات سال آینده از نو برپا کند. یکی از مخالفان قدیمی رژیم آل خلیفه در ماه می از زندان آزاد شد و یکی از رهبران الوفاق که متهم به تحریک و حمایت از تروریسم بود، در ماه ژوئن تبرئه شد؛ این اتفاق یک روز پس از تماس تلفنی میان جو بایدن، معاون رئیس جمهور آمریکا و شیخ حمد روی داد که در آن جو بایدن بر منافع بادوام و دارای اشتراک آمریکا در امنیت، ثبات و اصلاحات بحرین تأکید کرد. همچنین واشنگتن به همراه اتحادیه اروپا بلافاصله قتل یک افسر پلیس پاکستانی را که همراه با نیروهای امنیتی بحرین خدمت میکرده است، در هفته اخیر محکوم کردند.
چنین حرکاتی حاکی از اقدامات اعتماد ساز به منظور تشویق الوفاق به شرکت در انتخابات است، اما آنها شاید حالا از خط خارج شده باشند. اگر چنین باشد، این میتواند موجب خوشحالی عدهای در بحرین شود؛ از جمله اقلیت سنی که به شیعیان کشور خود- هم مذهبان ایران، که آن سوی خلیج فارس قرار دارد- با دیده ظن و تردید مینگرند. در داخل خاندان سلطنتی، ولیعهد سلمان و شیخ خلید بن احمد آل خلیفه، وزیر امور خارجه، به نظر میرسد حامی اصلاحات هستند، هرچند سلمان با خویشاوندان بانفوذ در سرویسهای نظامی و امنیتی مواجه است که بر پادشاه فشار میآورند تا هیچ امتیازی را به شیعیان اعطا نکند.
علیرغم اشاره جو بایدن به اتحادی که طی هفت دهه ادامه داشته است، روابط دیپلماتیک جدید حتی قبل از این حادثه اخیر، به چالش کشیده شده بودند. گزارش بازرسی سفارت آمریکا که در ماه مارس منتشر شد به تصویر منفی سفیر توماس کراجسکی در رسانههای تحت کنترل دولت اشاره داشته است. این گزارش همچنین بیان کرد که فعالیتهای مربوط به امور عمومی از فقدان برنامهریزی استراتژیک رنج میبرند. کراجسکی در حال حاضر به آمریکا بازگردانده شده است و در نبود او، برچسب حمایت از حزب جنجال برانگیز الوفاق توسط معاون رئیس مأموریت و سایر کارمندان سفارت به مالینوسکی زده شد.
با توجه به تنشهای جاری میان شیعیان و سنیهای بحرینی و مکان پر اهمیت آن به لحاظ استراتژیک در خلیج فارس، این جزیره یکی از عناصر کلیدی بحثهای مربوط به سیاست گذاری آمریکا در مورد فشار بر مسائل منطقهای است؛ از جمله تحولات جاری در عراق، برنامه هستهای ایران، خرابکاری منطقهای و نیز مسائل مربوط به انرژی. اخراج مالینوسکی نشان از یک نقطه حضیض در روابط دوجانبه دارد که هر دو کشور نیاز خواهند داشت قبل از اینکه پیامدهای منفی آن گسترش یابد، بلافاصله آن را بازسازی کنند.
انتهای پیام/ع