تلویزیون در رمضان 85 با ساخت سریال موفق صاحبدلان با کارگردانی محمد حسین لطیفی نوید این را میدهد که در ساخت سریالهای رمضان به یک بلوغ رسیده است. این سریال به لحاظ ارائه الگویی مناسب از یک اثر فرهنگی با محتوای دینی می توانست نقطه عطفی در ساخت سریالهای سال بعد ماه مبارک رمضان باشد.
شبکه اول سیما برای رمضان سال 85 خود، سریال «صاحبدلان»را به کارگردانی محمدحسین لطیفی به روی آنتن برد.در این سریال، حسین محجوب، محمد کاسبی، ثریا قاسمی، باران کوثری، مهرانه مهین ترابی، حمید ابراهیمی، برزو ارجمند، پوریا پورسرخ، سیروس گرجستانی و هائده حائری به ایفای نقش پرداختند.
این سریال به مانند سینمای لطیفی، یک کار شسته رفته بود بدون هیچ حشو آنچنانی.در این سریال دو گونه شخصیت وجود داشت: گروه اول، دو شخصیت برادر داستان بودند که سرکردگی جریان های متفاوت داستان را به عهده داشتند و تعارضات داستانی با ری اکشن های آنها شکل می گرفت و گروه دوم، دیگر شخصیت های سریال که در یک نمایه عجیب، تمامشان نقش های مهمی را به عهده دارند.رسالت سریال از همان ابتدا، قیاس میان دو جریانی است که می تواند در زندگی هر دو گروه انسانی رخ دهد اما با این تفاوت که اولا سریال دست به داوری و تمیز میان جریان خوب و بد نمی زند و ثانیا، تلاش نمی کند تا تمام توان خود را بر روی تناقضات این دو جریان قرار دهد به گونه ای که شخصیت های گروه دوم که کثرت بسیاری دارند، گاها نبض داستان را به دست گرفته و داستان های حاشیه ای زیبایی را بر سریال تحمیل می کنند که در نوع خود، دوست داشتنی از آب در آمده بود.این سریال در زمان پخش، دومین سریال پربیننده ماه رمضان آن سال بود.
شبکه دوم سیما در این سال، سریال «آخرین گناه» را به کارگردانی حسین سهیلی زاده و با بازی حمیدرضا پگاه، مینا لاکانی و علی دهکردی به روی آنتن برد.
«آخرین گناه» در سالی تولید شد که ساخت سریال های ماورایی، دیگر در تلویزیون ماه رمضان باب شده بود و حتی کار به ساخت سریال هایی ضعیف با این تم در سال های قبلش نیز رسیده بود؛.سهیلی زاده که آن سال ها، دوران طلایی حضور اش در سیما بود، بدعتی مضحک در این گونه سریال ها اندیشید و با استفاده از جلوه های ویژه بصری، علاوه بر تصویرسازی های مبتذل حتی نتوانست کوچکترین پیامی را در سریالش منتقل کند. «آخرین گناه» اوج ابتدال معناگرایی تلویزیون بود و مسیر سریالهای دینی در تلویزیون را به کلی منحرف کرد.
شبکه سوم سیما دررمضان سال 85، سریال «زیرزمین» را به کارگردانی علیرضا افخمی به روی آنتن برد.در این سریال، بازیگرانی چون فتحعلی اویسی، ابوالفضل پورعرب، بهاره رهنما، مهتاج نجومی، سروش صحت، رضا توکلی، مرجانه گلچین، مهران رجبی، صدرالدین حجازی و بهمن دان هنرنمایی کردند.
این سریال توانست پربیننده ترین سریال ماه رمضان سال 85 لقب بگیرد.شاکله داستانی این سریال، مخاطب را تا حدود زیادی به یاد سریال "گمگشته" می انداخت و شخصیت پردازی ها نیز آشکارا از دو سریال ماه رمضان عطاران وام گرفته شده بود.این الهام گیری دقیق سبب شد تا سریال، به شدت گل کند.فکرش را بکنید در سریالی که چارچوب داستانی اش، خود به مانند یک شخصیت چندوجهی می تواند دست به موقعیت پردازی های متنوع بزند و از آن سو، بازیگران اصلی اش با یک آنالیز چندوجهی می توانند از موقعیت های پرتعداد خود، نهایت بهره را ببرند، معلوم است که در نهایت به یک سریال شاخص ختم می شود.
شبکه تهران برای رمضان سال 85 خود، سریال بوی خوش زندگی را به کارگردانی و نویسندگی علی شاهحاتمی به روی آنتن برد.در این سریال، مجید صالحی، پویا امینی، یوسف مرادیان، مجید حاجی زاده، خشایار راد، رضا ناجی، پوراندخت مهیمن و محمدرضا حسین قانع حضور داشتند.
«بوی خوش زندگی» یک سریال کاملا متوسط بود با داستانی که مشابهش را در آثار بسیاری دیده بودیم.داستان چند کاراکتر هم سن که در یک خانه با یکدیگر زندگی می کنند و با اتفاقی که برای یکی از آنها می افتد، دیگر شخصیت ها نیز به فکر حل مشکل او بر می آیند.یک قالب داستانی به شدت کلیشه ای که در دهه 70 سریال سازی های تلویزیون رواج داشت چرا که سبک زندگی آن روزهای مردم با این نوع قالب داستانی، خوانایی داشت.این سریال، به لحاظ مخاطب، چهارمین سریال ماه رمضان 85 تلویزیون شناخته شد.
انتهایپیام/