به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بعد از گذشت یک دهه از آغاز تسلط گسترده تلویزیون ایران بر مناسک رمضانی مردم ایران، روند کاهش این سیطره، روندی که از سال گذشته در تلویزیون آغاز شده است امسال به اوج رسید و میزان استقبال، تماشا و پیگیری برنامههای تلویزیون به خصوص سریالهای تلویزیونی به شدت کاهش پیدا کرده است.اما این دلیلی برای کاهش جنجالها در تلویزیون ایران نمیشود.
پرسروصداترین برنامه امسال تلویزیون با یک جنجال رسانهای بزرگ آغاز شد. «هفتسنگ» سریال مناسبتی شبکه سوم، شبکه پربیینده سنتی بعد از افطار، در آغاز پخش با اتهام کپی نعل به نعل از سریال «خانواده مدرن» آغاز شد. اتهامی که تحت شرایط ویژه و کمی عجیبی بلافاصله مستند به شواهد غیرقابلانکاری شد و افکار عمومی را به شدت تحت تاثیر قرار داد. علیرضا بذرافشان کارگردان این فیلم البته اظهارنظری رسمی نکرد اما در یکی از شبکههای اجتماعی مدعی شد که این ماجرا از قسمت سوم به بعد سریال دیگر تمام شده است. اما کسی منتظر قسمت چهارم و پنجم سریال نماند و «هفت سنگ» دیگر تبدیل به سریال کپیشده تلویزیون شد. اما سریال امسال رمضان شبکه سوم جدای از حاشیههای به طرز واضحی اغراقشده آن، ماجرای جالب دیگری هم داشت. سریال بذرافشان با انتخاب گزارههای اخلاقی ساده مرتبط با سبک زندگی امروز ایرانیها در دهه هشتاد، مسیر سختی را انتخاب کرده بود، مسیری که نهایتا میتوان سازندگان آن را سربلند بیرون آمده تصور کرد.
«هفتسنگ» اگرچه با پاشنهآشیل انتخاب بخش محدودی از جامعه و فانتزیهای دورکننده از مسیر واقعی زندگی مواجه بود، اما تجربه قابلقبولی از حرکت تلویزیون به سمت رفتن به سراغ نمایشی هر چند محدود از تغییر نگرانکننده سبک زندگی در زندگی امروز ایرانیها بود.
اما شبکه سوم در کنار سریال کمبیننده «هفت سنگ» با یک مجموعه قدیمی اما فوقالعاده پربیینده دیگر، اوقات پیش از افطار تلویزیون را کاملا تسخیر کرده بود. «ماه عسل» که حالا دیگر با اجرای احسان علیخانی به ثبات رسیده است امسال هم با فرمول رفتن به سراغ قهرمانان معمول غیرویژه اما واقعی جامعه معاصر به اوج محبوبیت و تاثیرگذاری رسید. ایجاد کمیپینهایی در شبکههای اجتماعی برای حضور بعضی از شخصیتها در این برنامه، اتفاقی که تا به حال در ایران سابقه نداشته است، سند واضحی از محبوبیت بالای این برنامه است.
«ماه عسل» هم البته با حاشیههای خاصی همراه بود که در مقایسه با سیل محبوبیت این برنامه زیاد نتوانست دوام بیاورد.هر چند که بخشی از قسمتهای برنامه انتقاداتی را برانگیخت.
اما سیروس مقدم، مثل همیشه پرببیندهترین ساعات تلویزیون در ماه رمضان را رقم زد. «مدینه» سریال جدید مقدم با درونمایه ارزشمند و کمترکارشده تقبیح «ربا»، سریال اول تلویزیون در ماه رمضان امسال است. مقدم مثل همیشه بلد است چگونه با آدمهایش بازی کند و بلد است که چگونه مخاطبانش را پای تلویزیون بکشاند. البته که انتظار «پایتخت» از مقدم «مدینه» انتظار گزافی است و اگر چه سعید نعمتالله نسبت به آثار قبلیاش پیشرفت داشته است اما همچنان در گیرودار تطابق نثر دیالوگها با فضای واقعی سریال گیر کرده است و از این نظر «مدینه» در کارنامه سیرویس مقدم، قدم روبهجلویی نیست، اما با همه این تفاصیل نسبت به سریالهای کمی تا قسمتی عقبمانده این روزها، غنیمت است. سریال شخصیت دارد و شخصیتهایش واقعیاند، بدون درنظرگرفتن استثناء شخصیت خاص افلاطون.
مشتریهای تلویزیون رمضان امسال، قابل مقایسه با سه سال پیش نیستند، در یک حد آرام و متوسط با بینندگان معمولش جلو میروند، اما حداقلش این است که دیگر خبری از فرشتهها و شیاطین و جنها و پریها نیست.این قدم بزرگ و مثبت تلویزیون در این دو سال است.
انتهای پیام/