به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در رمضان سال 87 شبکههای اول و سوم سیما تصمیم گرفتند تا ریسک کمتری کنند و از این رو ساخت سریالهای ماه رمضان خود را به کارگردانانی دادند که قبلا امتحان خود را به خوبی پس داده بودند که البته این ریسک آنها، تا حدودی منتج به نتیجهای متوسط شد؛ از طرف دیگر، شبکههای دوم و تهران نیز با تولید سریالهایی ضعیف در این ماه، نتوانستند رضایت مخاطبان کم تعداد خود را جلب کنند.
شبکه اول سیما برای رمضان سال 87 خود، سریال «روز حسرت» را به سیروس مقدم سپرد که سال گذشته توانسته بود با سریال «اغماء»، موفقیت خوبی برای این شبکه به ارمغان بیاورد. در این سریال بازیگرانی چون پوریا پورسرخ، مهراوه شریفی نیا، لیندا کیانی، فرامرز قریبیان و افسانه بایگان به ایفای نقش پرداختند.
«روز حسرت» یکی از سریالهای ماورایی معمولی پخش شده در تاریخچه ماه رمضان به شمار میرود. سریالی که می خواهد حد تعادل را حفظ کرده و حلقه واصل میان حوادث این دنیا با آنچه جنبه ماورایی داستان است را به شکلی کارتونی و مضحک نمایش ندهد؛ این مهم علاوه بر جلوههای بصری بسیار خوب و داستان کم جانی که دارد، میتواند هر دو بخش داستان را در حد تعادل حفظ کرده و روایت بینابینی از هر دو دنیا را به تصویر بکشد که سریال در لوای این اعتدال، به خوبی توانست پیامهای اخلاقی مورد نظر را برای مخاطبانش به تصویر بکشد. اما اگر بخواهیم یک مشکل برای این کار برشماریم، بیشک آن مشکل، ریتم داستانی است که خیلی کند پیش میرود و در واقع یکی از کم قصهترین سریالهای مقدم تاکنون به شمار میرود. سریال، آشکارا علاقهای به قصه گفتن ندارد و بیشترین تلاشش بر روی جلوههای ویژه بصری گذاشته شده که البته در این راه جواب میگیرد.
شبکه دوم سیما برای این ماه خود، سریال «مثل هیچکس» را به کارگردانی «عبدالحسین برزیده» جلوی دوربین برد؛ کارگردانی که این سریال او، اولین و آخرین سریال ساخته شده وی در ماه رمضان، در تمام طول تاریخ تلویزیون است. در این سریال بازیگرانی چون حسین یاری، پروانه معصومی، اصغر همت، آتنه فقیه نصیری، مهران رجبی، جواد عزتی، مرحوم عباس امیری و پرویز پورحسینی به ایفای نقش پرداختند.
سوژه سریال «مثل هیچکس» بسیار خوب و دوست داشتنی است اما این سریال به دو دلیل نتوانست مورد رضایت مخاطبان باشد: نخست آنکه سریال نمیتواند متناسب با سوژه به روزی که داشت، پرداختهای داستانی قابل توجهی داشته باشد؛ در واقع سوژه داستان قربانی یک روایت فاقد عطف شد و عقیم ماند و دوم، ضعفهای متعددی که در شخصیت پرداریها به چشم میخورد. شخصیتهای مثبت سریال بسیارند و جالبتر آنکه، تمام این شخصیتهای مثبت، روحیاتی یکسان دارند و نمیتوانند در برابر همان حداقل کاراکتر ظاهرا منفی سریال، صف آرایی دراماتیکی داشته باشند بنابراین داستان، حکم آسمان ریسمان بافتنی را پیدا میکند که میخواهد حوادث به هر نحو، مورد خواست بدمنها باشد تا داستان بتواند به جلو پیش رود. این سریال، بازیهای بسیار خوبی داشت که متاسفانه به دلیل این دو ضعف چشمگیر، چندان به چشم نیامد و خیلی زود هم فراموش شد.
امسال «رضا عطاران» برای سومین بار در شبکه سوم سیما سریال می سازد. در این سریال که خود عطاران، کارگردان و یکی از بازیگران آن است، حمید لولایی، عطیه معصومی، علی صادقی، غلامرضا نیکخواه، مرجانه گلچین و مرحوم محمود بهرامی بازی کردهاند.
این سریال نیز به مانند دیگر سریالهای عطاران، سوژه بسیار سادهای دارد و در راه پرداخت آن، مثل همیشه از پیچشهای دراماتیک، خبری نیست. این سریال نیز به مانند دیگر سریال عطاران، مبتنی بر خلاقیتهای فردی بازیگران مستعد آن است اما بروز این خلاقیتها در این سریال به نسبت دیگر کارهای کارگردان، کمتر دیده شد چون این سریال، جوهره داستانی بسیار کمرنگی داشت و مخاطب، تنها با اعتنا به برند عطاران و نام بازیگران این سریال بود که استقبال قابل توجهی از آن به عمل آورد. این سریال مناسبتی عطاران در قیاس با دو سریال دیگر وی (خانه به دوش – متهم گریخت) عملا نتوانست آن موفقیت هنری محض را برای کارگردانش به دست آورد و هنوز هم جزو یکی از ضعیفترین ساختههای عطاران تا به امروز محسوب میشود.
شبکه تهران نیز برای این سال خود، سریال «مامور بدرقه» سعید سلطانی را به روی آنتن برد. سیروس گرجستانی، مهرانه مهین ترابی، جواد رضویان، بهاره رهنما و محسن تنابنده نیز بازیگران این سریال هستند.
«مامور بدرقه» از مشکل داستانپردازی رنج میبرد. از سوی دیگر، سریال، به شدت در گرداب شخصیت محوری گرفتار میشود و اصل داستان را رها میکند بنابراین مخاطب در بسیاری از قسمتهای فیلم، با آیتمهای شبه کمیکی مواجه میشود که خیلی راحت میتوان آن را از بدنه سریال جدا کرد بیآنکه لطمهای به اصل کمرنگ داستان وارد شود. تصمیمی که معلوم است عامدانه از سوی صاحبان فیلم اتخاذ شده تا با تیم بازیگران قوی خود، بخواهند یک کار مفرح کمدی را به مخاطب تحویل دهند اما ماحصل این به ظاهرا تدبیر خودخواسته، یک کار شبه کمیک آیتمی بود که ضعیفترین سریال سیما در ماه رمضان سال 87 لقب گرفت.
انتهایپیام/