به گزارش خبرگزاری تسنیم از زاهدان، استان سیستان و بلوچستان به عنوان پهناورترین استان کشور با حدود 187 هزار و 502 کیلومتر مربع وسعت و حدود 1500 کیلومتر مرز خاکی و آبی با کشورهای پاکستان و افغانستان و سواحل دریای عمان و راه داشتن به آبهای آزاد و اقیانوس از طریق بندر چابهار دارای موقعیت استراتژیک بازرگانی و ترانزیتی، ظرفیتهای عظیم کشاورزی، شیلاتی، استقرار بر روی کانون کمربند فلزی، کانی و معدنی و همچنین جاذبههای فراوان تاریخی و طبیعی و نیروی انسانی جوان و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت فوقالعادهای برای توسعه و آبادانی برخوردار است.
بسیاری از مسائل و مشکلاتی که هم اکنون در جامعه شهری و روستایی و همچنین نقاط مرزی استان مشاهده میشود، ناشی از اعمالی است که در طول سالیان متمادی بر خلاف طبیعت منطقه صورت پذیرفته است.
بدین معنا که بدون آن که به اقتضای منابع طبیعی منطقه عمل کنیم، به میل و خواسته خود به فعالیت پرداختهایم، نتیجه این امر آن شده است که متاسفانه منابع موجود در نقاط سرزمینی و به ویژه نقاط مرزیمان را ضایع کردهایم.
در صورتی که با توجه به اقلیم استان و شرایط خاصی که دارد منابع به صورت نامحدود در دسترس ما قرار نداشته است و همچنین سیمای زیبای طبیعی روستاهای مرزی به ویژه در شمال استان بیشتر و البته در مناطقی از نوار مرزی جنوب استان کمتر، به نحوی دگرگون شده، تغییر یافته که با ماهیت بافت و اقلیم آن جا مطابقت ندارد و از سویی آداب و رسوم و سنن قدیمی منطقه با آداب و رسوم و ارزشهایی که بر اساس فعالیتهای جدید از آن سوی مرز به آن جا وارد شده برخورد داشته است و این موجب شده که فرهنگ اصیل و خودی مردم نیز کمی متاثر شود.
برنامهریزی آمایش استان سیستان و بلوچستان که این روزها توسط تیمی مجرب و البته دانشگاهی و متخصص و صاحب نظر به عنوان بخشی از راهحل مسائل و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و توزیع نابرابر منابع و امکانات در استان در حال آماده شدن است و در روزهای آتی همایشی نیز در این زمینه قرار است برگزار شود.
در این همایش، به بررسی و مطالعه خصوصیات و ویژگیهای کلی فضای استان و بازیافت قابلیتها در نواحی مختلف آن راهحلی برای ایجاد توزیع مناسب الگوهای توسعه و استقرار فعالیتهای اقتصادی اجتماعی و فضایی را ارائه میکند که در این بسته همه ظرفیتها و توانمندیها و امکانات و شرایط خاص منطقه با آینده پژوهی چند وجهی به طور قطع دیده خواهد شد.
امیدواریم آن نگاه خاصی که باید به نقاط مرزی و همچنین ساحلی به آن شود به خوبی در این سند برنامهریزی شود که به طور قطع و یقین همینگونه خواهد بود.
امروز استان سیستان و بلوچستان بی شک نیاز به طرحهایی سنجیده و تخصصی دارد که جامعنگر، کلگرا، مردممحور، آیندهنگر، هدفمند، انعطافپذیر با قدرت مانور بالا، متاثر از اراده و دارای دیدگاهی کیفی و جغرافیایی و در نهایت بازیگر نقشهای بزرگ ملی و منطقهای باشد و اصلیترین هدف آن نیز، رشد پایدار اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی استان در راستای توسعه ملی و وحدت باشد.
توجه به مسائل زیست محیطی، گردشگری و توریسم، موضوع آب، احیا و توسعه کشاورزی، اشتغال و ساماندهی و اتخاذ تدابیر لازم در زمینه بهرهمندی درست و صحیح از نیروی کارآمد و هوشمند تحصیلکرده بومی، سواحل مکران و برنامهریزی بلند مدت، بازارچههای مرزی، خطوط انتقال انرژی، توسعه کمی و کیفی شهرکهای صنعتی، تسهیل شرایط سرمایهگذاری داخلی و خارجی، بازارچههای مرزی، آموزش و پرورش، بهداشت و سلامت، توسعه شبکههای ارتباطی، ساماندهی و توسعه حمل و نقل ریلی و دریایی و جادهای و حتی هوایی و.. از جمله ملاحظات و قیود در طرح آمایش سرزمین است که در صورتی که به خوبی طراحی و به مرحله اجرا در زمان خود برسند به یقین توسعه و امنیتی پایدار و غیرشکننده را در استان در سالهای آتی شاهد خواهیم بود.
مجتبی شجاعی/ نویسنده و پژوهشگر سیستان و بلوچستان
انتهای پیام/ ب