به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه السفیر، گروههای مسلح موسوم به گروههای جهادی سوریه، در حال ورود به مرحله جدیدی هستند که در جریان آن ساختار آنان دستخوش دگرگونی شده است، به این ترتیب که تا پیش از این شاهد فاصله گرفتن گروهک جبهه النصره از دولت اسلامی در عراق و شام بودیم و اکنون نیز اخبار موجود حاکی از جدایی گروهک موسوم به جیش الاسلام (ارتش الاسلام) و آزادگان شام هستیم.
به این ترتیب ائتلاف موسوم به جبهه اسلامی با از دست دادن پشتوانه منطقهای دیگر قادر به حفظ موجودیت خود نبوده و به روزهای پایانی خود نزدیک میشود.
اما گروه موسوم به جیش الاسلام به رهبری زهران علوش این روزها سخت در تلاش برای جدایی از جنبش اسلامی معروف به آزادگان شام است، زیرا ملحق شدن به این گروه به درخواست عربستان صورت گرفته و در آن زمان چارهای جز این وجود نداشت، به این معنی که ریاض در آن زمان تلاش داشت با این اقدام در مسیر کنفرانس ژنو مربوط به بررسی اوضاع سوریه و یافتن راه حلی برای بحران این کشور، مانع تراشی کرده و از تحقق خواست دمشق و مسکو مبنی بر مبارزه با تروریست از منبر ژنو جلوگیری کند.
پیش از کنفرانس ژنو، مهمترین گروههای مسلح به استثنای داعش و جبهه النصره، در دو جبهه خلاصه می شدند که عبارت بودند از:
نخست: جبهه اسلامی برای آزادی سوریه که جیش الاسلام و گروه موسوم به بازهای شام نیز وابسته به آن بودند.
دوم: جبهه اسلامی سوریه که گروهک آزادگان شام بر آن تسلط داشت و گروه الحق نیز عضو آن بود.
اما اکنون به نظر می رسد همزمان با تغییرات میدانی و نیز چالش های نظامی در سوریه، روند امور به سمت بازنگری در این گروهها در جریان است.
اما هنوز 24 ساعت از ادغام کامل جیش الاسلام و گروه موسوم به بازهای شام نگذشته بود که معلوم شد هدف از این اقدام چیزی جز فراهم کردن مقدمات نقشهای بزرگتر نبود که می توانست شکاف بین گروههای وابسته به جبهه اسلامی و القاعده را افزایش دهد و عملا نیز این شکاف با اعلام ائتلاف نظامی جدید با عضویت 18 گروه در آن، نمود یافت.
نکته مهم در خصوص تشکیل ائتلاف جدید این است که هدف از آن مقابله با فعالیت نظامی یکپارچه در سوریه و آغاز فعالیت اعضای این گروه تحت عنوان انقلاب سوریه بود.
فعالیت این ائتلاف تحت عنوان انقلاب سوریه در حالی بود که گروههای بزرگی نظیر آزادگان شام و جبهه النصره در آن عضویت نداشتند.
این ائتلاف جدید توافقنامهای را تنظیم کرد که بند اول آن مبتنی بر تشکیل شورای فرماندهی انقلاب سوریه به منظور یکپارچه کردن که انقلاب سوریه بود.
بر اساس این توافقنامه، برای تعیین فرمانده این شور و تشکیل دفاتر وابسته به آن به ویژه دفتر نظامی و قضائی، 45 روز مهلت تعیین شد.
اما شورای فرماندهی انقلاب سوریه نیز شامل هیئت ستاد ارتش آزاد در شمال، شرق، جنوب، غرب و نیز مرکز کشور است که هر یک از این جبهه ها شعبه هایی دارند که از سوی شورای مرکزی هدایت میشوند و این شعبه ها نیز متشکل از دو نماینده از تمام گروههای شرکت کننده در تشکیل شورای فرماندهی است.
مهمترین گروههایی که این توافق را امضا کردند عبارتند از:
جیش الاسلام، بازهای شام، جبهه انقلابیون سوریه، جنبش حزم، المجاهدین، اتحاد اسلامی سربازان شام، جنبش نورالدین الزنکی، لشکر شام،
گروهک موسوم به گردان الحق، هیئت سپرهای انقلاب و چند گروه مشابه دیگر.
در این میان نبود نام جبهه النصره در این توافقنامه طبیعی است زیرا این گروه پیش از آن با هیچ یک از گروهها ائتلاف نکرده بود، اما نبود نام آزادگان شام و گروه موسوم به لشکر التوحید بسیار سوال برانگیز است و سرنوشت جبهه اسلامی را زیر سوال می برد.
هر چند بر اساس این توافق امکان ملحق شدن سایر گروهها به ویژه آزادگان شام به این ائتلاف فراهم بود ، اما این امر اگر نه غیر ممکن، بعید به نظر می رسد به ویژه اینکه آزادگان شام به دلیل دسته بندی های گسترده داخلی، سخت تحت فشار قرار داشته و این اختلافات در برخی موارد تا کشمکش داخلی بین فرماندهان این جنبش نیز پیش رفته است.
گروهک آزادگان شام تحت فشار به برخی از پیمانها تن داد
قبل از آن نیز گروه موسوم به آزادگان شام تحت برخی فشار ها با بعضی پیمان ها و توافق نامه ها که قبلا مخالف آن بود، موافقت کرد که نمونه آن امضای سند موسوم به منشور شرافت انقلابی بود که بحث و جدل زیادی را به دنبال داشت و موجب تبادل اتهام بین جبهه النصره و دولت اسلامی شد.
در این میان، یک منبع از درون گروه آزادگان شام تاکید کرد که فرماندهی این جنبش برای نخستین بار که منشور شرافت انقلابی به آن عرضه شد، مخالفت خود را با آن اعلام کرد زیرا آن را شامل بندهایی میدانست که از اصول انقلاب منحرف شده و با مشی آن تعارض داشت، اما این جنبش بعدها بدون اینکه در این منشور اصلاحی صورت گرفته باشد و تحت تاثیر تحولات میدانی ناشی از جنگ بین گروههای مختلف مسلح سوریه، با آن موافقت کرد.
اما اطلاعات موجود حاکی از این است که جنبش آزادگان شام مواضع خود را فقط بر اساس تحولات میدانی تعیین نمی کند، بلکه عامل حمایت مالی نیز در این خصوص نقش زیادی داشته است، به ویژه اینکه این گروه بخش زیادی از منابع مالی خود را که از چاههای نفت در منطقه الشرقیه و برخی گذرگاهای مرزی سوریه به دست می اورد، از دست داد که نمونه آن گذرگاه تل ابیض در ریف رقه بود.
به این ترتیب این جنبش خود را در خصوص منابع مالی سرگردان دید؛ منابعی که از سوی تاجران عرب خلیج فارس به ویژه عربستان و کویت تامین می شد و روشن است که این تاجران نیز تابع سرویس اطلاعاتی کشور خود هستند.
در این شرایط این تحولات به این معنی است که جبهه اسلامی تنها هشت ماه پس از تاسیس، به پایان خط رسیده و جدایی بین گروههای تشکیل دهنده آن موجب می شود در مرحله آینده با درگیری ها و کشمکش های جدیدی روبه رو شود.
انتهای پیام/ع