به گزارش خبرگزاری تسنیم،در هفدهم مرداد 1377 محمود صارمى خبرنگار خبرگزارى جمهورى اسلامى مستقر در مزار شریف افغانستان به همراه 8 نفر از کارکنان سرکنسولگرى ایران در این شهر، مظلومانه توسط عوامل گروه طالبان به شهادت رسیدند و با وقوع این جنایت، موجى از بهت و اندوه مردم ایران را فرا گرفت.
شوراى فرهنگ عمومى کشور به پاس قدردانى از مقام والاى شهید محمود صارمى، هفدهم مرداد هر سال را به نام روز خبرنگار نامگذارى کرد تا ضمن گرامیداشت یاد و نام همه شهداى عرصه اطلاعرسانى کشور، فرصتى براى یادآورى رسالت خطیر خبرنگارى و قدردانى از زحمات آنان فراهم شود. در ایران اسلامى چه در دوره هشت سال دفاع مقدس و چه پس از آن به دفعات شاهد از جان گذشتگى خبرنگاران رشید میهن عزیزمان در امر تهیه واقعیات و دفاع از آزادگى و اسلام بودیم. دفاع مقدس ملت ایران در مقابل تجاوز بیگانه، فصلى تأثیرگذار در تاریخ این مرز و بوم است که بخشى از آن ما حصل تلاش خبرنگاران، نویسندگان و روزنامهنگارانى بود که با هدف اطلاعرسانى و نیز انتقال فرهنگ اسلامى انقلابى جبهه به این معرکه وارد شده بودند. بسیارى از این عزیزان پس از جنگ نیز همچنان به آرمانهاى خود وفادار مانده و به تلاش خستگیناپذیر خود ادامه دادند.
مهمترین وظایف رسانهاى یک خبرنگار انقلابى
در دنیا صدایى متفاوت در حوزه خبر و اطلاعرسانى به جز صداى رسانههاى جمهورى اسلامى ایران و معدودى دیگر از رسانهها، شنیده نمیشود و تنها حوزهاى که صدایى متفاوت از آن شنیده شده و منادى یک اتفاق متفاوت در سپهر رسانههاى امروز جهان است، جمهورى اسلامى ایران و رسانههاى همسو با نظام اسلامى ایران است. اگر سؤال اینگونه پرسیده شود که کدام فعالیت رسانهاى جمهورى اسلامى موفقترین فعالیت بوده و آیا ما میتوانیم با رسانههاى هم عرض در تقابلات رسانهاى جهان هماوردى کنیم یا خیر؟ پاسخ دقیق و چشمگیرى نداریم اما یک نکته وجود دارد و آن اینکه مواضع جمهورى اسلامى در 3 دهه اخیر، خودش بهترین رسانه و پیام در دنیا تلقى شده است، حتى وقتى این حرف از تریبون آنها گفته شده است.
بهترین رسانه انقلاب اسلامى، «ذات فرهنگى انقلاب اسلامى» بوده که رسانهها را به خود جلب کرده و حتى وقتى رسانهها خواستهاند آنرا تحریف کنند، باز هم از لابهلاى این امپراطورى سخنى متفاوت از سایر سخنان به گوش رسیده است؛ این اصل قضیه است البته در برخى مواقع که مواضعمان دقیقتر بوده این صدا را بهتر رساندهایم.
بنابراین از یک زاویه، خبرنگار انقلابى را میتوان ناظر به فضاى داخلى تعریف کرد ولى رسالت و مأموریت اول یک خبرنگار انقلابى باید ناظر به فضاى بینالمللى بسنجیم. اینجاست که میتوان شفافتر این مسئله را نقد کرد و میتوان حتى اعتراف کرد که خبرنگار و رسانه انقلابى آنچنان موفق که بشود مثال زد، نداریم.
خبرنگاران، رسانهها و هنرمندان ما بیتعارف نسبت به مواضع انقلاب اسلامى دچار جا ماندگى هستند و یکى از نشانههاى آن این است که ما مطبوعات و آدم بینالمللى نداریم. ما در حال حاضر باید 10 روزنامهنگار مثل حسن هیکل داشته باشیم اما کمتر کسى را داریم که در این حوزه معرفى کنیم لذا وقتى چنین افرادى را نداریم، شبکه الجزیره و العربیه جاى آنرا پر میکند.
مصر، تونس، لیبى، یمن، فلسطین از دسترس ما خارج هستند و تازه اینها کشورهایى هستند که ما در تحولات اخیر با آنها سر و کار داریم چراکه بخش عظیمى از جهان اسلام را اصلا توجهى به آن نداریم. کل جهان عرب 17 درصد جهان اسلام است و 83 درصد جهان اسلام، جهان عرب نیست. ما حدود بیش از 300 میلیون نفر مسلمان اردو زبان داریم که در پاکستان، افغانستان، بنگلادش و کشمیر و بخشى از هند زندگى میکنند و اتفاقا براى پذیرش پیام انقلاب اسلامى بسیار آمادگى بیشتر دارند اما ما 4 مبلغ اردو زبان نداریم که یک شبکه مستقل ماهوارهاى و یک رسانه مستقل براى آنها ایجاد کند.
ما از اول انقلاب همیشه اینگونه بودهایم. انقلاب به قدرى خود یک پدیده پیشرو است که ما از آن جا میمانیم. ریشه چنین امرى نیز این است که ما به این پدیده توجه نکردهایم و کسى باور نکرده که صدور انقلاب اتفاق افتاده و قرار است ما شاهد یکسرى رخداد جدید باشیم. رسانهاى ما با اشتباه خود ما را سرگرم درون انقلاب کردهاند از اینرو ما از اصل انقلاب اسلامى که یک پدیده بینالمللى است غافل شدهایم.
البته نمیخواهیم از تأثیر انقلاب اسلامى ایران بر خبرنگاران کشورهاى اسلامى به سادگى عبور کنیم اما این مقدار به هیچوجه پاسخگوى نیاز جهان اسلام نیست. اگر این روزها میشنویم که در جنگ 30 روزه غزه، 11 خبرنگار شربت شهادت نوشیدند، قطعاً این حضور میدانى مرهون تأثیرات الهامبخشى بوده که جمهورى اسلامى بر جهان اسلام به ویژه فلسطین داشته و نسل جدیدى از خبرنگاران و عکاسان را جهت ارسال پیام مقاومت در برابر نظام سلطه به میدان آورده است.
انتهای پیام/