متن یادداشت پایگاه اطلاع رسانی جهان نیوز با عنوان درد دلی با قاضی مقیسه به قلم سیدرضا جلالی را در ذیل می خوانید:
عرض سلام دارم خدمت حضرت قاضی مقیسه
مدتی است در تدارک هستم درد دلی با شما بکنم اما مجال فراهم نمی شود.
اول از همه خدا قوت می گویم به مرد شجاع این روزهای قوه قضائیه و تشکر می کنم از قبول پرونده ی سترگ رسیدگی به اتهامات مهدی هاشمی که ناگفته پیداست چه دشواری هایی دارد و به فرجام رساندن آن هم مسئله ای بسیار پیچیده پر ماجرا خواهد بود.
این هم روشن است که اینکه این پرونده بدل به یک نقطه نورانی در کارنامه دستگاه قضایی می شود یا برعکس اکنون بیش از هر کسی به شما بستگی دارد.
اما راستش بخواهید.. ما کمی نگرانیم.
آخر می دانید، این پرونده ی درد دل یک ملت است.
ملتی که شاید بازشماری زحمات و رنج ها و ایثارش در حجم این نوشته و لسان الکن چون منی نگنجد.
اما می شود به گوشه ای از زحمات ملت ایران اشاره کرد که همزمانی دردناکی با بندهای مختلف پرونده ای که دست شماست، دارد.
در زمانی که صنعت نفت ما، مهمترین و اصلی ترین منبع درآمد کشور، نیاز به تحول اساسی و به روزآوری و توسعه داشت، در اتهامی که به متهم این دادگاه وارد است، متهم این پرونده که از قضا! مدیر سازمان بهینه سازی مصرف سوخت بود، با رانتی که در اختیار داشت اطلاعات مهم صنعت نفت این کشور را در ازای رشوه ای شاید ناچیز در اختیار اجانب قرار داد. همگان می دانند به این عمل سودجویی نمی توان گفت، زیرا سودجویی در حالتی است که از قبال پیشرفت یک کار عام المنفعه، فردی یا عده ای سود ویژه و بیشتری ببرند. قصه از یک سودجویی ساده بسیار فراتر است و شما عملا با موضوعی روبرو هستید که می توان آن را تخریب زیر ساخت اقتصادی کشور و زمینه چینی برای تحریم ها دانست.
خوب به خاطر دارم در دوران انتخابات 84 دوستانم را که به «ستاد سمیه» رفت و آمد داشتند و از وجود اموال دولتی در ستاد حرف می زدند... اموالی که برخی از متهمان فتنه 88 به صراحت گفته اند متهم پرونده ای که شما به آن رسیدگی می کنید آنها را بی ملاحظه و بی حساب زیر دست و پای اعضای ستاد انتخاباتی مورد نظرش می ریخته است و این موضوع نیز جزو موارد اتهامی وی است. اینجا هم قصه استفاده از چند میز و صندلی نیست. مسئله پیوند خوردن قدرت و ثروت و بی مبالاتی نسبت به بیت المال آن هم در اعلا درجه آن است.
حالا که این سطور را می نویسم به یاد مصاحبه این آقازاده در همان روزهای انتخابات 84 با روزنامه امریکایی USA TODAY افتاده ام که با وقاحت تمام به خبرنگار این روزنامه می گوید : اگر پدرم در انتخابات پیروز شود شاهد تشریفاتی شدن پست رهبری خواهید بود...!
جناب قاضی حقیقتا، انصاف دهید، آیا این همان پروژه ای نیست که بعدها در سال 88 با تمام توان کلید خورد و فاجعه بار ترین خیانت پس از انقلاب را روی دست ملت گذاشت.
متهمی که شمابه اتهاماتش رسیدگی می کنید عالیجنابی است که اولین بار از کلیدواژه تقلب، چهارسال قبل از موسوی، رونمایی کرد، از استقبال نامناسب جامعه سیاسی و عموم مردم عبرت نگرفت و گویی از همان سال شروع به احداث زیرساخت های فتنه شوم 88 کرد. آتشی که جز با بسیج مردمی قابل اطفا نبود.
نیازی به مرور خاطرات تلخ آن سال نمی بینم، الا اینکه یادآور شوم پرونده هسته ای که به مرحله امتیازدهی طرف غربی رسیده بود، پس از آن فتنه به وضعی بسیار نگران کننده افتاد و دشمن به این جمع بندی رسید که باید هر چه می توان فشار را بر ملت ایران بیشتر کند.
جناب مقیسه، آقازاده ی لندن نشین لقب متهم این پرونده است. چرا؟ چون در میانه ی آتش فتنه از کشور خارج شد و 25 ماه در اوج نابسامانی های اقتصادی و دست و پا زدن ملت و دولت، در لندن سیر و سلوک می کرد، جزئیاتش را شما بهتر از ما می دانید. واقعا آیا درخواست زیادی است که توقع داشته باشیم از ایشان پرسیده شود در آن ایام در چه رشته ای تحصیل می فرمودند؟!
آقای قاضی! از شما تقاضا داریم حال که این قدر شهامت داشته اید که زیر بار این مسؤولیت بزرگ و تاریخی بروید، آن را به نتیجه مطلوب برسانید و آه یک ملت، خانواده شهدا بخصوص خانواده ی شهدای فتنه را ارج بنهید. طلب ما عدالت است نه بیشتر. اکنون یک ملت ایستاده اند تا ببینند شما با دادخواهی تاریخی آنها چه خواهید کرد.
در این راه حمایت ملت پشت سر شماست و اگر آنان پشتشان گرم است به اعتبار و نفوذ بابا و حساب شرکت و کارخانه و دانشگاه، شما پشتتان خیلی گرم تر است به اعتبار و نفوذ اصل نظام و قوه محترم قضاییه و آحاد ملت و خانواده ی معظم شهدا و دلسوزان راستین نظام اسلامی.
به امید توفیق نماینده ملت و قوه در این پرونده حضرت قاضی مقیسه (حفظه الله)
قطره ای از دریای حامیان شما.
انتهای پیام/