به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم؛ به عبارت دیگر چرا ترکیه این روزها که بحث مبارزه با تروریستهای تکفیری بحث روز محافل سیاسی دنیاست علیه داعش وارد جنگ نمی شود؟
مقامات دولت ترکیه خود این بهانه را دارند که آنها برخی از کارشناسانشان در نزد داعش گروگان هستند و اگر وارد عمل شوند بیم کشتن آنها وجود دارد.
در خصوص این بهانه باید گفت که این کارشناسان چند تن از کارشناسان نظامی و امنیتی هستند که به فاصله 10 روز از حمله داعش به موصل به دستور وزارت امورخارجه ترکیه به موصل رفته اند و توجهی هم به هشدار مقامات اقلیم در این خصوص نکرده اند.
اما پاسخ این سوال و روابط ترکیه با داعش را باید فراتر از بحث عراق و کردستان عراق جستجو کرد.
اینکه اختصاصا نام کردستان عراق آمد به این دلیل است که رهبران کرد عراقی طی سالهای اخیر از ترکیه به عنوان هم پیمانی استراتژیک یاد می کردند و چه بسا بحث هایی مبنی بر استقلال را هم با اتکا ترکیه مطرح می کردند،از این رو مردم کردستان عراق بیشترین سوال را در این خصوص دارند.
ترکیه بعد از تحولات سوریه رویکرد خود را به نسبت این کشور به درگیری مستقیم با سوریه با هدف سرنگونی نظام این کشور تغییر داد و در این راستا مرکزی برای مخالفین مسلح اسد شد.
در این میان سیستم های امنیتی در تلاش برای رسیدن به اهداف مورد نظر خود بیشترین هماهنگی رابا کشورهای عربی انجام دادند.
ماحصل آشفتگی کشورهای ضد سوریه در نبود گروههایی که در داخل سوریه به آنها اعتماد کنند سبب شد که گروههای خارجی را به نام مخالف اسد وارد سوریه کنند و آنها را آموزش و مسلح کردند.
از شانس بد دولت ترکیه کردهای همسو با پ.ک.ک در سوریه قدرت را به دست گرفتند و ترکیه که در حال کم کردن اثرات پ.ک.ک در ترکیه در چارچوب پروسه صلح بود به یکباره شاهد بیش از 50 هزار نیروی مسلح بود که در سوریه برای دفاع از مناطق کردنشین می جنگیدند و اجازه ندادند مخالفین مورد حمایت ترکیه و کشورهای عربی در سوریه فعالیت کنند.
قدرت گرفتن کردها به لحاظ نظامی در سوریه و به لحاظ سیاسی در ترکیه خواسته دولت نبود لذا برای از بین بردن تجربه جدید کردها در سوریه تروریستهای تکفیری داعش را با توپ و تانک مسلح کرد ولی این گروهها با همه توان نظامی شان نتوانستند یک قدم در مناطق کردنشین سوریه پیشروی بکنند.البته ترکیه خوشحال بود که توان نظامی پ.ک.ک در سوریه هدر می رفت ولی حضور آنها سبب تثبیت موقعیت آنها در سوریه می شود.
داعشی های تندرو بعد از سوریه روی به عراق آوردند و کوشیدند که مناطق سنی نشین را کنترل کنند .
به مانند تحولات سوریه این حضور مورد استقبال ترکیه قرار گرفت ولی روند گسترش تهدیدات این گروه تروریستی سبب شده است که دستکم در عراق تلاشهای یکپارچه ای برای از بین بردن تروریستها آغاز شود و این طبیعتا باب میل ترکیه نیست چرا یکی از بازوهای نظامی ترکیه در سوریه و عراق هدف قرار می گیرد.
تکیه دولت ترکیه به گروههای تندرو رادیکال نه تنها موقعیت جدیدی برای ترکیه خلق نکرد بلکه سبب شده است که پایگاه اجتماعی ترکیه در منطقه افت بکند همانگونه که امروز مردم کردستان عراق با هزار سوال به این کشور می نگرند که تا دیروز قرار بود تنها حامی استقلال کردستان عراق باشد.
ترکیه لذا چندان از برخورد با داعش خوشحال نیست .این کشور باید یاد بگیرد که رقیبان همواره می توانند از کارتهای غیر قابل پیش بینی در منطقه استفاده بکنند به نحوی که بالانس سیاسی در منطقه عوض شود.
با این وضعیت نه تنها کردها در منطقه تقویت شده اند و این با حمایت ترکیه نبوده است بلکه رقبایی که ترکیه برای خود در منطقه درست کرده است می روند بیشتر از گذشته قدرت بگیرند و این یعنی افول ستاره بخت ترکیه.
ترکیه با افول ستاره داعش باید شاهد افول جایگاهش در منطقه هم باشد.از این روست که ترکیه علیه داعش نمی جنگد چون نمی تواند شاهد افول ستاره ای باشد که سالها برروی آن سرمایه گذاری کرد.
منبع:بولتن نیوز
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها