مهدیه جعفری در گفتوگو با خبرنگار محیط زیست خبرگزاری تسنیم در خصوص وضعیت سیرکها اظهار داشت: رومیان نخستین کسانی بودند که واژه سیرک را به کار بردند در آن زمان به محوطه وسیعی که محل نمایشهای مهیجی همچون اسب دوانی اکروبات مسابقه ارابه رانی و کشتی بود، سیرک گفته میشد.
وی ادامه داد: نوع جدید سیرک از سدهٔ 1700 میلادی آغاز به کار کردهاست و در آن از شعبدهباز، دلقک، آکروباتباز و همه نوع حیوان رام شده و حتی شیر و خرس نیز استفاده میشود. گذشته سیرک در ایران بسیار کوتاه است، هر چند تفریحاتی همچون سوارکاری، دلقکبازی در ایران سابقهای طولانی دارد. پادشاهانی همچون عضدالدوله دیلمی و سلطان محمود غزنوی فیل پرورش میدادند، البته استفاده از این فیلها بیشتر به منظور نظامی بود؛ تفریحاتی همچون چوگان نیز دلیلی بر گذشته طولانی سوارکاری تفریحی در ایران است. دلقکها نیز نقشی طولانی در تاریخ دربار در ایران داشتهاند. پادشاهان ایرانی، همواره دلقک و ملیجکی داشتهاند که از میان مشهورترین آنان میتوان به عزیزالسلطان، ملیجک محبوب ناصرالدینشاه اشاره کرد. نقالی، نمایشهای تخت حوضی و پهلوانی نیز از دیگر تفریحات مردم ایران طی تاریخ بوده است اما سیرک به گونه امروزینش سابقهای بسیار کوتاه دارد.
این فعال حقوق حیوانات گفت: تاریخچه سیرک در ایران به سال 1370 بازمیگردد و نخستین بار در ایران سیرکی با 60 نفر هنرمند از ایتالیا، رومانی و پرتغال به اجرای نمایش پرداختند. از آن روزها تاکنون سیرکها در ایران تنها مکانی برای سودجویی افراد و جایگاه شکنجه حیوانات و خرید و فروش غیرقانونی آنها بوده و هیچ اثر فرهنگی، آموزشی یا هنری نداشتهاند و جای تعجب است که عملکردی که هیچگونه بازدهی اجتماعی ندارد چرا باید ادامه یابد. هر ساله مبالغ زیادی برای تبلیغات این فعالیت زشت و غیرانسانی به هدر میرود در حالی که این مبلغ میتواند برای اعتلای فرهنگ جامعه هزینه شود.
جعفری افزود: حقیقت این است که در سیرکها حیوانات وحشی با دندانهای کشیده شده، تغذیه و نگهداری نامطلوب تحت شکنجههای شدید برای یادگیری کارهای سرگرم کننده روزهای بیامید را مرور میکنند و همچنین در پشت پرده سیرکها امر خرید و فروش غیرقانونی حیوانات و کسب سود کلان برای صاحبان سیرکها بر قرار است.
وی بیان کرد: در دنیای امروز بسیاری از فعالان تخصصی و مدنی محیط زیست به این باور رسیدهاند و در تلاشند تا به این ناجوانمردی خاتمه دهند و در کشورهای مختلف نیز درصددند تا حیوانات را از سیرکها حذف کنند.
این فعال حقوق حیوانات گفت: در ایران نیز تعطیلی کامل سیرکها شاید نیاز به زمان داشته باشد اما حذف حیوانات از سیرکها میتواند به سرعت انجام شود. از آنجا که بعضی از صاحبان سیرکها برقراری این شغل را در ارتباط با معیشت خود و تعدادی از افراد عنوان میکنند میتوان به آنها جایگزینی هنرهای نمایشی دیگر از جمله آکروبات، حرکات نمایشی دستهجمعی و شعبدهبازی به اشکال نوین را پیشنهاد کرد و از اساتید این فنون برای آموزش این افراد کمک گرفت. البته این در حالی است که صاحبان بسیاری از سیرکها افراد متمولی هستند.
جعفری اظهار داشت: فتوای علمای دینی مبنی بر غیرمجاز بودن بهرهکشی ظالمانه از حیوانات برای کسب معاش، موارد غیرقانونی و غیربهداشتی از لحاظ دامپزشکی، نگهداری تعداد زیادی از حیوانات در قفسهای غیراستاندارد، سوءتغذیه آنها و ابتلا آنها به افسردگی و بیماریهای مختلف تنها نتیجه به دست آمده از سیرکهای ایران بوده و همه اینها گواه این مسئله است که وضعیت اسفناک زندگی حیوانات در سیرکها باید به سرعت خاتمه یابد و حیوانات باید از گردش کار سیرکها به طور کامل حذف شوند.
وی ادامه داد: از طرفی بیندیشیم که در کدام قانون و دستورالعملی نوشته شده است که حتماً باید در هر سیرکی حیوانی باشد. به راستی این انصاف است که موجودی تمام عمر را در اسارت و بدبختی باشد تا ما چند لحظه با حرکات نمایشی بیمفهوم لذت ببریم؟
انتهای پیام/