به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، در حالی که انتقال مسالمت آمیز قدرت در افغانستان گام دیگر این کشور بهسوی صلح و ثبات عنوان میشود؛ رقبای انتخاباتی دیروز و همکاران امروز در افغانستان مواضع مشترکی بویژه در مورد امضای پیمان امنیتی کابل-واشنگتن دارند.
حال که تکلیف انتخابات ریاست جمهوری افغانستان مشخص شد و باوجودی که 2 رقیب انتخاباتی توافقنامه تشکیل حکومت وحدت ملی این کشور را امضا کردند اما افغانستان همچنان با مشکلات جدی نظیر تشدید حملات مخالفان مسلح، خزانه خالی، مهاجرت و خروج نیروهای خارجی و آمریکایی تا پایان دوره ریاست جمهوری اوباما دست و پنجه میکند.
به نظر کارشناسان اگرچه آینده خیلی روشنی برای توافق بین اشرف غنی و عبدالله تصور نمیشود اما این توافق باعث شده که قدرت در افغانستان با آرامش منتقل شود و فرصت تازهای برای حرکت به سوی ثبات برای این کشور فراهم شود.
کارشناسان مسائل افغانستان در مورد تواناییهای رئیسجمهور جدید افغانستان اختلاف نظرهای بسیاری دارند اما به نظر برخی اشرف غنی نیز مثل عبدالله و کرزی از توانایی بالایی در ایجاد همکاریهای مؤثر با کشورهای دیگر برخوردار است.
همچنین اشرف غنی و عبدالله از جهاتی با یکدیگر نقاط مشترکی نیز دارند: هر 2 تحصیلات عالی دارند و سیاستمدارانی میانهرو هستند همچنین آنها قصد به روز کردن اقتصاد افغانستان و ایجاد یک دموکراسی واقعی در این کشور را دارند.
مسئله دیگری که رئیسجمهور و رئیس اجرایی افغانستان در آن مشترکاتی دارند این است که از آنها انتظار میرود بلافاصله پس از مراسم تحلیف اشرف غنی احمدزی با حمایت عبدالله پیمان امنیتی کابل-واشنگتن را امضا کند.
به عقیده برخی کارشناسان غربی، رهبران تیمهای انتخاباتی تحول و تداوم و اصلاحات و همگرایی که در انتخابات ریاست جمهوری رقیب یکدیگر بودند، نه تنها حزب و تیم خودشان را به افغانستان معرفی کردند، بلکه قدرت سیاسی خودشان را که براساس نژاد و مرزهای جغرافیایی شکل گرفته بود، نیز به همه شناساندند.
اشرف غنی که از حمایت قوم پشتون در جنوب و شرق افغانستان برخوردار بود بر اساس اعلام کمیسیون مستقل انتخابات این کشور بیشترین آرا را کسب کرده است و عبدالله که بیشتر حمایت دیگر اقوام را کسب کرده بود در رقابتهای انتخاباتی شکست خورد.
با وجود اینکه مسئله قومیت همیشه در افغانستان مطرح بوده اما مسئله حیاتی دیگری که نیروهای بینالمللی و جامعه افغانستان با آن روبرو هستند، این است که با توجه به تهدیدات گذشته عبدالله مبنی بر تشکیل حکومت موازی، آیا توافق صورت گرفته بین 2 تیم انتخاباتی به تشکیل حکومت وحدت ملی ختم خواهد شد یا خیر.
کارشناسان غربی میگویند: افغانستان برای رسیدن به صلح و ثبات باید بر اساس دیپلماسی دولت اوباما مبنی بر امضای پیمان امنیتی با آمریکا حرکت کند.
این در حالی است که برخی از کشورها و سازمانهای دیگر نیز با بکارگیری این حربه آمریکا و فشار آوردن به دولت کابل در تلاش برای امضا کردن پیمان امنیتی مشابه با افغانستان هستند.
«کارن دی یانگ» و «تیم کریج» خبرنگاران واشنگتن پست، در گزارشی فاش کردند: اوباما و جان کری تاکنون علاوه بر 2 سفر وزیر امور خارجه آمریکا به کابل در ماههای جولای و آگوست سال جاری میلادی، 40 تماس تلفنی با اشرف غنی و عبدالله برای به توافق رسیدن و به امضا رساندن پیمان امنیتی کابل-واشنگتن برقرار کردند.
2 هفته گذشته، جان کری خطاب به سران حزب اصلاحات و همگرایی گفت که در صورت امضا نشدن پیمان امنیتی، قولهای واشنگتن مبنی بر کمکهای میلیاردی به افغانستان پس از سال 2014 در هالهای از ابهام قرار میگیرد.
به گفته جان کری، دولت آمریکا حق دارد به دلیل حفاظت از دستاوردهایش در صلحآمیزترین انتقال قدرت در افغانستان از سوی این کشور اعتبار و امتیاز دریافت کند.
به نظر کارشناسان، نکته قابل توجه این است که با توجه به طرح اوباما مبنی بر خروج تمامی نظامیان آمریکا از افغانستان، این کشور در مسیر رسیدن به ثبات قرار گرفته و دولت جدید افغانستان نیز در صورت امضای توافقنامه امنیتی و تقاضای تجدید نظر در مورد طرح اوباما، رئیسجمهور آمریکا باید رسیدگی به این درخواست را در دستور کار خود قرار دهد.
انتهای پیام/پ1