به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، کارشناس مسائل سیاسی افغانستان گفت: تشکیل حکومت وحدت ملی نخستین قانون برقراری دموکراسی که وجود اپوزیسیون در یک کشور است را نقض کرده و با توجه به اوضاع کنونی، فقط گروه طالبان تنها اپوزیسیون دولت محسوب میشود.
برای اولین بار در تاریخ افغانستان، قدرت در این کشور بدون جنگ و خونریزی منتقل شد. توافقنامه تشکیل حکومت وحدت ملی بین عبدالله و اشرف غنی نیز با صلح و ثبات امضا شد که به نظر میرسد فصل جدیدی را در تاریخ افغانستان خواهد گشود.
به گزارش «دیپلمات»، حکومت وحدت ملی یکی آزمون مدیریت مملکتی برای افغانستان است. براساس این طرح پیشنهادی جان کری، اشرف غنی به عنوان رئیسجمهور و عبدالله به عنوان رئیساجرایی انتخاب شد تا در آستانه خروج نظامیان خارجی از افغانستان، تقریبا همه اقوام این کشور در دولت سهمی داشته باشند.
از طرفی، امضای توافقنامه سیاسی نیز برای روشن شدن تکلیف مردم افغانستان بسیار حیاتی بود زیرا مردم نیز از بلاتکلیفی صدمات زیادی را متحمل شده بودند.
علاوه براین، آرایش سیاسی جدید افغانستان که به منظور تغییر ساختار سیاسی این کشور انجام شد، بنبستهای سیاسی این کشور را حل کرد اما باعث تضعیف دموکراسی در افغانستان شد.
معاملههای پشتپرده در جریانات انتخاباتی افغانستان باعث شد تا افراد مایل به شرکت فرآیند دموکراتیک انتخابات از ترس جانشان کنارهگیری کنند.
«نور آقا» مدیر یک شرکت در کابل، گفت: اگر رهبران افغانستان قصد داشتند که حکومت وحدت ملی تشکیل دهند، چرا انتخابات 6 ماه به طول انجامید؟ چرا پس مردم رأی دادند که انگشتانشان را از دست بدهند؟ اصلا معنای انتخابات در افغانستان چیست؟
وی افزود: توافقنامه سیاسی افغانستان، دموکراسی در این کشور را زیر سوال برد و مردم افغانستان چگونه به انتخابات 5 سال آینده این کشور اعتماد کنند و در آن شرکت نمایند؟
«هارون میر» یکی از کارشناسان مسائل سیاسی در کابل، گفت: من خودم در دور اول انتخابات شاهد بودم که مردم افغانستان با شور و شوق وصفناپذیری پای صندوقهای رأی آمدند، انگار که قرار است سرنوشت کشورشان را تغییر دهند و در واقع با این کارشان مخالفان مسلح را به مبارزه میطلبیدند اما با بروز بحرانهای متعدد در فرآیند انتخابات و طولانی شدن آن، یأس و ناامیدی جای اشتقیاق را درون مردم گرفت.
وی افزود: این بحرانها موجب شد که 2 تیم انتخاباتی به سمتی پیش روند که بیشتر قدرت احزاب وابسته به تیمشان را به رخ افغانستان بکشند و اختلافات بین احزاب انتخاباتی را نیز به اوج خود رساندند.
«امیر اکبری» یک خبرنگارنیز در کابل، گفت: نه تنها همه افغانها از مسئله تشکیل حکومت وحدت ملی ناراحت نیستند بلکه برخی از مردم از تشکیل آن در افغانستان رضایت نیز دارند.
وی با بهتر خواندن تشکیل حکومت جدید از بلاتکلیفی مردم در افغانستان، افزود: من امیدوارم که عبدالله و اشرف غنی برای حل مشکلات افغانستان نهایت تلاش خودشان را انجام دهند.
خبرنگار افغان معتقد است: دموکراسی در یک کشور نیاز به اپوزیسیون دارد، در حالی که حکومت وحدت ملی در افغانستان اولین شرط برقراری دموکراسی را نقض میکند و براساس این آرایش جدید سیاسی افغانستان، تنها اپوزیسیونی که در این کشور باقی میماند، طالبان است و این گروه میتواند با بهانه قرار دادن توافقنامه تشکیل حکومت وحدت ملی به خصوص اینکه از سوی آمریکا نیز پیشنهاد شده است و برخلاف منافع ملی است، به سیستمها و دستگاههای دولتی حمله کند.
اکبری اظهار داشت: اعتبار طالبان در انتخابات افغانستان دستکم گرفته شد و هرگونه شکست در عملکرد حکومت وحدت ملی، طالبان را قدرتمندتر از گذشته میکند.
وی گفت: دولت جدید افغانستان هم میتواند با موفقیت دوره خود را به پایان برساند و هم ممکن است شکست بخورد.
به عقیده این خبرنگار افغان، با توجه به رابطه سرد اشرف غنی و عبدالله هنگام امضای توافقنامه سیاسی که به نوعی تنش میان هم پیمانان 2 تیم انتخاباتی را نیز به نمایش گذاشت، چطور این 2 رهبر میتوانند قدرت را میان خود تقسیم کنند و بخاطر آینده افغانستان از خواستههای خودشان چشمپوشی کنند.
کارشناس افغان افزود: اگر حکومت وحدت ملی با شکست روبرو شود، دموکراسی در افغانستان با بحران جدی روبرو میشود؛ اگرچه که اکنون نیز با مشکل مواجه شده است زیرا از ابتدا مجوز تشکیل چنین حکومتی صادر شده بود وگرنه چه دلیلی دارد که آمریکا از تشکیل حکومت وحدت ملی به شدت حمایت کند و به هر قیمتی برای انتقال قدرت هرچه زودتر تلاش کند؟
یکی از دلایل آن میتواند این باشد که به عقیده آمریکا، تشکیل حکومت جدید میتوانست جلوی سوء استفاده طالبان از بهم ریختگی اوضاع افغانستان جلوگیری کند حتی اگر تشکیل این حکومت، قانون اساسی این کشور را زیر سوال میبرد.
حال سوال اینجاست، چطور نمایندگان و قانون حکومت جدید در افغانستان را تشکیل میدهند در حالی که این حکومت محصول جانبی طرح آمریکاست؟
نکتهای که بسیار قابل توجه، این است که چرا آمریکا از نفوذ خود در افغانستان و جامعه جهانی برای شفافتر کردن فرآیند شمارش و بازشماری در این کشور استفاده نکرد. به همین دلیل است که کمیسیون مستقل انتخابات نتیجه نهایی را منتشر نکرد زیرا قانونی بودن کل فرآیند انتخابات افغانستان زیر سوال میرفت.
افغانستان در شرایط کنونی بین مرز امید و فاجعه قرار گرفته است. دولت جدید افغانستان نه تنها باید اشتیاق مردم برای ساختن افغانستانی جدید را حفظ کند بلکه باید نهادهای دموکراسی را نیز تقویت کند و همچنین اعتماد از دست رفته مردم نسبت به دولت را برگرداند.
انتهای پیام/ع