به گزارش گروه "رسانهها" خبرگزاری تسنیم، چند روز پیش بود که نخست وزیر انگلیس در مجمع عمومی سازمان ملل سخنان تندی را علیه جمهوری اسلامی ایران بر زبان آورد و خباثت انگلیسی خود را بار دیگر نشان داد تا همگان به ویژه آنهایی که به خاطر دیدار او با رئیس جمهور کشورمان ذوق زده بودند و آن را یک اتفاق بزرگ تاریخی می پنداشتند،بفهمند که هیچگونه تغییر در ماهیت انگلیس ایجاد نشده است که یک اتفاق تاریخی بیفتد.
اما این اتفاق تاریخی از دیدگاه درست خود افتاد. در تاریخ هم اگر توجه کنیم می بینیم که در کارنامه انگلیس هیچ نقطه روشنی دیده نمی شود که آن رژیم گام مثبتی برای ایران برداشته باشد.
کودتا علیه مصدق، چپاول نفت کشورمان، ایجاد قحطی در ایران و کشته شدند صدها نفر از هموطنانمان، تشکیل فرقه های مذهبی معاند از جمله بهائیت از سوی انگلیس برای انحراف در اسلام به ویژه تشیع و بسیاری موارد دیگر که همه آنها نشان دهنده عمق فتنه، دسیسه و توطئه ای است که انگلیس علیه ایران به کار برده است و همچنان هم به کار می برد.
این اقدامات، توطئه ها و دشمنی های انگلیس با ایران و مردم کشورمان گرچه بی تأثیر نبوده است، اما ایستادگی مردم به همراه راهنمایی های علمای بزرگ زمان، باعث شده تا این کشور همواره برای پیاده کردند افکار پلید خود در ایران با مشکلات جدی روبرو باشد.
انقلاب اسلامی که دست چپاولگر ملکه را از ایران کوتاه کرد، شکل مداخلات و توطئه های انگلیسی هم تغییر کرد. آن موقع و در سال های دور سفارت انگلیس، شاه و نخست وزیر تعیین می کرد، اما اکنون بیش از 35 سال است که از این امتیاز محروم گشته و جنس دخالت هم شکل تازه ای گرفته است.
سفارت انگلیس می شود محل دسیسه و توطئه علیه جمهوری اسلامی ایران و مقاماتش تندترین مواضع را علیه ایران در هر زمینه ای که تصورش را بکنید اتخاذ می کنند.
پس از دیوید کامرون که آن اتهامات را علیه ایران در سازمان ملل بیان کرد، یکی از نمایندگان مجلس اعیان انگلیس خواستار حمایت از گروهک تروریستی منافقین برای تضعیف ایران شد.
«دیوید آلتون» از اعضای مجلس اعیان انگلیس در یادداشتی در پایگاه خبری «هیل» با عنوان «تغذیه کروکودیل ها» به رأی هفته گذشته یک دادگاه فرانسوی اشاره کرد که 9 نفر از اعضای گروه منافقین را از اتهامات مرتبط با تروریسم یا تخلفات مالی تبرئه کرده بود. وی این حکم را به منزله پایان گمانه زنی های کشورهای جهان درباره مشروعیت این گروه دانسته است.
آلتون می نویسد؛ بسیاری از کشورها در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد از بیم آنکه مبادا آسیبی به مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 وارد نشود اشاره ای به آنچه به زعم وی «تخلفات حقوق بشری ایران» است، نمی کنند. وی سپس با اشاره به جمله ای از وینستون چرچیل، چنین می نویسد: «اینکه ما دائماً خواسته های یک تئوکراسی(حکومت دینی) بنیادگرا را برآورده کنیم ـ کاری که کشورهای غربی در سالهای گذشته کرده اند ـ اقدامی عبث است.»
وی سپس اضافه می کند: «وینستون چرچیل شخصیت کسانی که این خواسته ها را برآورده می کنند، به کسی تشبیه کرده که به کروکودیل غذا می دهد بلکه وی آخرین نفری باشد که توسط آن بلعیده می شود.»
وی سپس خواستار حمایت کشورهای غربی از گروهک منافقین به عنوان یک «جایگزین معتدل» نظام ایران شده و نوشته است: «آیا این خواسته زیادی است که امید داشته باشیم غرب با توجه به تبرئه اعضای مجاهدین وجود یک جایگزین میانه رو که از نظام فعلی ایران قابل اعتمادتر است به رسمیت بشناسد؟»
وی سپس خواستار آن شده است که کشورهای غربی با حقانیت بخشیدن به گروه موسوم به «شورای ملی مقاومت ایرانیان» به ایران ضربه بزنند: «به صراحت بگویم، حقانیت بخشی به شورای ملی مقاومت ایران، ضربه ای به رژیم ایران است.»
این سخنان و مواضع پست و رذیلانه یک نماینده انگلیس پس از سخنان کامرون علیه ایران، نه در چارچوب عرف بین الملل است و نه در قوانین حقوق بین الملل و روابط سیاسی و دیپلماتیک می گنجد. با چنین رژیم پلید و خبیثی چگونه می توان روابطی را برقرار کرد که بتوان از این روابط برای منافع ملی بهره برد؟
روابط مورد نظر انگلیس با ایران، روابطی است که در آن، این کشور هر اقدامی را علیه ایران انجام دهد، جمهوری اسلامی را تضعیف کند، به دخالت های خود در ایران ادامه دهد، در اندیشه براندازی حکومت اسلامی باشد و... انگلیس چنین روابطی را مطلوب می داند.
حال که این اتفاقات باعث شد برای بسیاری روشن شود که این رژیم صلاح ما را نمی خواهد، چگونه می توان از گسترش روابط و بهبود آن سخن به میان آورد؟
رئیس جمهور که از نیویورک به روسیه برای شرکت در اجلاس دریای خزر رفته بود پس از بازگشت به تهران به سخنان کامرون اینگونه پاسخ داد؛«اما من می خواهم به یک نکته اشاره کنم اولا این که همه ما باید بدانیم این قرن٬ قرن بیست و یکم است و هر کسی بخواهد در فضای قرن نوزدهم فکر کند ضرر خواهد کرد و ضررش شامل حال خودش می شود.»
دراین که انگلیس قابل اعتماد نیست شک نکنید. مردم هم به خوبی این روباه مکار را می شناسند. باید مراقب بود حیله های این روباه پیر دیگر برای کشورمان کارساز نباشد. در برقراری ارتباط با چنین کشوری باید احتیاط های لازم را در نظر گرفت.انگلیس غیر قابل اعتماد است. بدون در نظر گرفتن سوابق سیاه این کشور نسبت به ایران نمی توان در اندیشه گسترش روابط بود.
منبع: جام جم
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها