خبرگزاری تسنیم نگاهی به مهمترین سرمقالههای امروز آمریکا داشته است که در زیر مشاهده میکنید:
هند و آمریکا، شروعی دوباره
شورای سردبیری نشریه نیویورک تایمز نگاهی به روابط هند و آمریکا داشته است که خلاصه ای از آن در ادامه می آید:
باراک اوباما و نارندا مودی نخست وزیر هند اقدامات لازم برای انرژی دادن به روابط دوجانبه که مدتی است متوقف مانده است را آغاز کرده اند. دو طرف در جریان ملاقات هفته گذشته خود، از دموکراسی های خود به عنوان شرکای طبیعی صحبت کردند، ایده ای که از زمان بیل کلینتون، تمام روسای جمهور بر آن سرمایه گذاری کرده اما موفقیت کمی به دست آوردند. با وجود چالش هایی موجود، اوباما و مودی باید به سختی تلاش کنند تا روابط فی ما بین تیره و تار تر نشوند.
اقتصاد یک اولویت مطرح است. مودی در حالی پیروز انتخابات شد که وعده تجارت آزاد و بازیابی اقتصاد هند و اشتغال زایی برای میلیون ها جوان هندی را مطرح کرده بود. تجارت هند و آمریکا تا 97 میلیارد دلار در سال 2013 رسیده که این مبلغ در سال 2000، 19 میلیارد دلار بوده است. تاجران آمریکایی نیز به کمک به هند علاقمند هستند، دومین کشور پرجمعیت جهان که نیازهای دفاعی، زیرساخت و انرژی دارد. دو رهبر این کشورها قصد دارند تا با سرمایه گذاری مشترک و مشارکت، دسترسی را به آب های تمیز و بهداشت افزایش دهند.
ملاقات دو طرف موافقت نامه هایی را نیز در پی داشت که شامل تجدید همکاری های دفاعی ده ساله و وعده همکاری برای امنیت دریایی می شود که این امر همزمان با ادعای چین برای مالکیت آب های آسیایی می باشد. اقدامات متعدد انرژی های پاک از جمله توافقات دیگر دو طرف است. دو رهبر برای حمایت از افغانستان و مقابله با گروه داعش و طالبان پاکستان با یکدیگر توافق کردند.
دولت اوباما چطور عراق را نادیده گرفت؟
کریستوفر هیل مقاله مفصلی در مجله پولتیکو با موضوع استراتژی ایالات متحده در عراق به رشته تحریر در آورده که نگاهی به خلاصه آن داشته ایم:
اواخر سال 2009 بود که هیلاری کلینتون برای نخستین بار به عوان وزیر امور خارجه وارد عراق شد. معمولا سفر وزاری خارجه، دردسرهای زیادی برا سفارت خانه ها دارد، اما سفارت بغداد اینگونه نیست. سفارت بغداد پایتخت سفرهای جهان است. پس از اولین سفر، اطمینان داشتیم که کلینتون هر چد ماه یک بار به این سفر می آید.کلینتون پس از ورود به بغداد با نوری المالکی نخست وزیر وقت و سایر مقامات ارشد عراقی دیدار داشت. وی دیدارهایی نیز با گروه های مختلف مردمی همچون زنان ، جوانان، مردان، شیوخ و.. داشت. وی در آخر ملاقات مستقیمی با اعضای سفارت آمریکا در بغداد صورت داد و بیان نمود که عراق برایش بسیار مهم است. سه ماه پس از این سفر، جو بایدن هدایت سیاست عراق را بر عهده گرفت و بدین ترتیب کلینتون دیگر به عراق بازنگشت.
کریستوفر هیل نیز زمانی که به سفارت بغداد انتخاب شد، گزارش های مرتبی درباره وضعیت عراق به کاخ سفید ارسال می کرد و این گزارش ها البته به دست وزیر می رسید و هیلاری کلینتون نظرات خود را بر روی آن منعکس کرده و سپس به دست رئیس جمهور می رساند.
اما باید در نظر داشت که سفارت خانه مهمی همچون بغداد نیاز دارد تا یک نفر در واشنگتن دائما از آن مراقبت کرده و پیگیر آن باشد. تغییرات مختلف در دستگاه وزارت خارجه آمریکا موجب شد تا به تدریج این مساله به وجود آید که عراق دیگر موضوعی نظامی شد نه صرفا امری راجع به وزارت امور خارجه.
مهندسی توسعه برای دنیا
واشنگتن پست در یادداشتی به موضوع پیشرفت های علم مهندسی و نقش آن برای بهبود زندگی اشاره داشته که خلاصه ای از آن به شرح زیر است:
تعداد دانشجویان رشته های مهندسی هرساله بیشتر می شود و به نظر می رسد این روزها زمان مناسبی برای کسب درجه مهندسی است. هشت عدد از 10 شغل پردرآمد جزء رشته های مهندسی هستند و مشاغل مخصوص آن نیز زیاد است.
در آزمایشگاه های سراسر دنیا، نسل جدیدی از مهندسین در حال ظهور هستند. مردان و زنانی که بر افراد مختلف و تغییرات محیط زیست تمرکز دارند. این دسته از متخصصین را مهندسین توسعه می نامیم، مهندسین ( و گاهی اقتصاد دانان، تجار و کارشناس علوم اجتماعی) که متخصص استفاده از مهندسی و فن آوری برای توسعه بسیاری از مردم فقیر دنیا هستند.
هدف مهندسی توسعه، ایجاد فن آوری هایی است که بهداشت، آموزش و بسیج اجتماعی- اقتصادی را توسعه می بخشد. برای مثال این دسته از مهندسین فن آوری را ایجاد کرده اند که در آن تلفن همراه به میکروسکوپ یا سایر ابزارهای تشخیصی تبدیل شده و می تواند تصاویر را به آزمایش های پزشکی منتقل سازد.
اما آیا این رشته مهندسی جدید است؟ در پاسخ باید گفت که خیر چندان جدید نیست و در تغییرات سال 1973 که ترکیبی از توسعه اقتصادی و علوم مهندسی وجود داشت می توان زمینه این رشته را مشاهده کرد.
نکته قابل توجه دیگر این است که مهندسی توسعه تنها مختص کشورهای در حال توسعه نیست. نوآوری های این حوزه می تواند هم در مناطق فقیر هند و هم در ایالات متحده به کار گرفته شود. به نظر می رسد این شاخه، دنیای جدید است که بدان وارد شده ایم. دنیایی که در آن توسعه و مهندسی با یکدیگر همراه شده تا مشکلات جهانی را حل کنند.
انتهای پیام/پ