به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم افتتاحیه مروری بر آثار لوریس چکناواریان عصر روز گذشته با حضور هنرمندانی چون فرهاد فخرالدینی، هوشنگ کامکار، خسرو سینایی، نادر مشایخی، صدیق تعریف و لوریس چکناواریان در سالن شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
خسرو سینایی یکی از افرادی بود که درباره لوریس چکناواریان و در حضورش خطاب به او گفت: میخواستم درباره آثارت صحبت کنم اما آن قدر زیاد بود که نمیدانستم چه بگویم و به اندازه یک دریاست و اتفاقا این دریا به ضرر توست. کشتی خلاقیت لوریس چکناواریان تبدیل به یک اقیانوس شده و کمتر نویسندهای جرأت میکند وارد این حوزه شود. وقتی برای صحبت درباره لوریس دعوت شدم، در آغاز بسیار خوشحال شدم اما بعد متوجه شدم که آن قدر اثر خوب و مهم و اجرای جهانی دارد که نمیدانستم چه بگویم.
سینایی ادامه داد: نه تنها در 10 دقیقه بلکه در 10 روز و حتی 10 هفته صحبت درباره آثار چکناواریان کم است. چندسال پیش فیلم «کوچه پاییز» مرا در هلند نمایش میدادند و در پایان فیلم یک آقای ژاپنی از من پرسید که آیا فکر میکنی هنرمندی و جوابم این بود که این را باید دیگران قضاوت کنند اما نزدیک 60 سال با هنرمندان از شاعران و مجسمه سازان ارتباط داشتم و طی این سالها تشخیص دادم چه کسی واقعا هنرمند است و چه کسی دلش میخواهد هنرمند باشد.
وی افزود: بدترین هنرمندان از نوع زورکی آن هستند که زود میآیند و زود میروند اما بهترین آنها افرادیاند که هنر برای آنها مثل نفس کشیدن است و اگر نتوانند خلق کنند، انگار نمیتوانند نفس بکشند. مطمئنم لوریس یکی از بهترینهای این افراد است و کمتر کسی مثل او را میشناسم که تمام لحظات زندگیش با موسیقی پر شده باشد. او عمیقا در ابتدا علم موسیقی را آموخت و مقامهای مهمی به دست آورد. آثار بیشمار او را ارکسترهای معتبر دنیا ضبط و اجرا کردند اما همیشه فکر میکنم این مطبوعات ما کجا گفتند که لوریس بیش از 50 سال آثار شاخص آفرید و اجرا کرد.
سینایی با اشاره به نقش موثر چکناواریان عنوان کرد: در موسیقی فیلم ایران لوریس شاید یکی از اولین افرادی بود که موسیقی فیلم را با خصلتهای موسیقی فیلم به کار برد و از سازهای سنتی ایرانی در موسیقی فیلم برای ساختن یک فضای ایرانی استفاده کرد. او یکی از افرادی بود که در سینما موسیقی فیلم را به ترتیبی به کار برد که موسیقی فیلم با فرهنگ فیلم و جایی که فیلم در آن ساخته میشد، تناسب داشت. او خیلی کار میکند و کم حرف میزند و برخی وقتی فکر انجام یک کار را دارند، روزنامهها را پرمی کنند.
وی تشریح کرد: لوریس بسیار عاطفی است و علاقه بسیاری به خانواده خود دارد اما در تمام لحظات عمومی لوریس موسیقی جاری بوده و لحظهای نبود که او به موسیقی فکر نکند. موسیقی همه وجود لوریس است. او انسانی است که آثارش را از صمیم قلب در خدمت انسانیت قرار میدهد. در شهر ارمنستان یک راهپیمایی برای کمک به مردم زلزله زده برگزار کرد و تبدیل به قهرمان ملی ارمنستان شد و الان با سازمان محک کار میکند اما هیچ جا منتشر نشد. به نظرم آنگونه که باید به آثار لوریس پرداخته نشده است. او معتقد است معمولا آثاری ماندگار میشوند که احساس درون آنجاری باشد.
سینایی تشریح کرد: زمانی یکی از همکارانم در تلویزیون گفت سینمای شاعرانه بیمعناست. شعر یک چیز و سینما یک چیز دیگر است اما من معتقد بودم شعر در ذهن شاعری است که میتواند ابزارهای مختلفی را برای بیان آنچه میخواهد، به کار گیرد. عشق و زیبایی الهام بخش چکناواریان در راه زندگیش بوده و با کمک آن طی این سالها آثار خود را خلق کرده است. امیدوارم سالهای سال به راه خود ادامه دهد.
در ادامه لوریس چکناواریان نیز گفت: همه حرفهای من در اپرای رستم و سهراب است و من خودم را زیاد جدی نمیگیرم و بیشتر به کارم اهمیت میدهم. من هنوز انگور دیوانهای هستم که هنوز شراب نشدم.
هوشنگ کامکار نیز از جمله دیگر افرادی بود که روی سن آمد و درباره ویژگیهای خاص موسیقی چکناواریان صحبت کرد. در پایان این مراسم با حضور هوشنگ کامکار، مجید سرسنگی و خسرو سینایی لوح تقدیری به لوریس چکناواریان اهدا شد.
لوریس چکناواریان از اولین آهنگسازانی است که به فردوسی و اشعار او در قالب «رستم و سهراب» پرداخت و اشعار این شاعر بزرگ را به شیوه اپرا اجرا کرد. اکثر آثار او به دست خودش رهبری شده و نواقص احتمالی آنها در این جریان رفع شده است. او تاکنون 40 موسیقی فیلم ساخته که مطرحترین آن «تنگسیر» و «بیتا» است. اپرای «رستم و سهراب»، «پردیس و پریسا» و باله سیمرغ بخشی از آثار اوست.
انتهای پیام/