دولت ترکیه، اکنون به یک تهدید برای امنیت منطقه و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده است. این تهدید را دولتمردان ما نباید نادیده بگیرند یا از کنار آن با غفلت و بیتفاوتی عبور کنند. جریان داعش، که از خرداد ماه سال جاری با اشغال استانهای شمال غرب عراق بروز و ظهور جدیدی پیدا کرده، یک پدیده عادی نیست. درباره این جریان نباید فقط به این نکته که توسط آمریکا و مهرههای منطقهای آن خلق شده و آلت دست آنهاست اکتفا کرد. این، یک جریان حساب شده با اهداف از پیش تعیین شده است که برخلاف ظاهر دیوانهواری که دارد، با برنامه به پیش میرود و برنامهریزانی دارد که نه تنها دیوانه نیستند بلکه بسیار دقیق عمل میکنند و اگر ما هم با برنامهای دقیق با آنها مقابله نکنیم پشیمان خواهیم شد. این، درست است که عوامل اجرائی حاضر در صحنه داعش، افراد جاهلی هستند که با عقل فاصله زیادی دارند و دین خود را نیز از کسانی میگیرند که کارشان بازی با دین و احکام خداست، لکن ما نباید به این ظواهر اکتفا کنیم و نباید فریب ظاهرسازیها را بخوریم. پشت پرده این جریان آلوده خبرهائی وجود دارد که ما باید خود را با آن خبرها و جریانسازانی که با مهارت درحال دنبال کردن اهداف خطرناک خود هستند، طرف حساب بدانیم.
به دولتمردان ترکیه و تغییراتی که در ترکیب آنها پدید آمده نگاه کنید. به عملکرد دولت اردوغان در کوبانی بنگرید. در این سخن داود اوغلو نخستوزیر مرموز ترکیه تأمل کنید که میگوید فقط در صورت برنامهریزی برای سقوط دولت بشار اسد است که ترکیه وارد صحنه عمل در وقایع سوریه خواهد شد. به نفس راحتی که سران رژیم صهیونیستی به خاطر پیشروی داعش در عراق و سوریه میکشند توجه کنید.انفجارهای اخیر لبنان و اهداف آن را زیر نظر بگیرید. در بمبارانهای بیخاصیت اما پر سر و صدای داعش توسط ائتلاف به اصطلاح ضد تروریسم به سرکردگی آمریکا کنجکاو شوید و همراه با این موارد، به این سؤال جواب بدهید که داعش در هفتههای اخیر آیا از ناحیه این ائتلاف و به ویژه دولت ترکیه تحت فشار قرار گرفته یا با دست بازتر به پیشروی ادامه میدهد؟ اینهم البته سؤال مهمی است که هواپیماهای ائتلاف با دقتی که دارند چگونه مرتکب اینهمه اشتباه شدهاند و صدها نفر از نیروهای ضد داعش و مردم عادی را در عراق و سوریه به خاک و خون کشیدهاند؟ آیا این کشتارها عمدی نبوده؟!
درباره آمریکا و ائتلاف رسوای ضد تروریسم و عملکرد آن سخنان زیادی وجود دارد که در وقت دیگری باید به آنها پرداخت. آنچه اکنون مهم است و باید به فوریت به آن توجه شود، رفتار دولتمردان ترکیه و شخصرجب طیب اردوغان است که علیرغم لافهای دوستی که با جمهوری اسلامی میزند، برخلاف امنیت منطقه و در جهت مخالف امنیت ملی کشور ما عمل میکند. او از یکطرف از مجلس ترکیه برای ورود ارتش کشورش به خاک عراق و سوریه به بهانه مقابله با داعش مجوز دریافت میکند و از طرف دیگر در مقابل جنایات داعش در کوبانی که در برابر چشمان وی صورت میگیرد هیچ اقدامی به عمل نمیآورد. روشن است که دولت ترکیه با برنامه آمریکا برای ساقط کردن دولت بشار اسد در سوریه هماهنگ است و آنچه از خرداد ماه گذشته توسط داعش در عراق و سوریه صورت گرفته فقط صحنهسازی برنامهریزی شدهای بود که طراح اصلی آن آمریکا و بازیگران آن علاوه بر داعش، دولتمردان ترکیه نیز بودند و هستند. آنها میخواهند شکست سه سال و نیم توطئه خود علیه دولت سوریه را با طرح بظاهر مقبول ائتلاف برای مبارزه با تروریسم جبران کنند. این اقدام، تأمین امنیت رژیم صهیونیستی و سرکوب مقاومت را در دستور کار خود دارد، توطئهای که علاوه بر ناامن ساختن منطقه، امنیت ملی ایران را نیز به خطر میاندازد.
دولت ترکیه اکنون در توطئهای شرکت کرده است که علاوه بر کمک به رژیم صهیونیستی و ایجاد حاشیه امن برای اشغالگران فلسطین، تهدیدی جدی برای امنیت ملی ما محسوب میشود. اینکه رجب طیب اردوغان، علیرغم شعارهای اسلامخواهی دوران جوانی و شعارهای ضد صهیونیستی دوران نخست وزیری خود، اکنون چگونه به یک آلت دست و مهره بیاراده برای صهیونیستها و شریک ناامن ساختن کشورهای اسلامی و همسایگان تبدیل شده و همانند عروس خیمه شب بازی توسط آمریکا به بازی گرفته شده، داستان دیگری است که باید جداگانه بررسی شود، لکن آنچه اکنون مهم است اینست که مسئولان ایرانی تکلیف خود را با این همسایه غیرقابل اعتماد روشن کنند.مسئولان ما نباید اجازه بدهند امنیت ملی کشورمان توسط کسانی که از شرکای عمده تجاری ایران هستند به خطر بیافتد. این سیاست بهیچوجه قابل قبول نیست که ترکها از ثبات و امنیت سرمایهگذاری در ایران حداکثر استفاده را ببرند و در عین حال، به امنیت ملی ما خیانت کنند. مسئولان ایرانی باید برای بازداشتن دولتمردان ترکیه از مشارکت در توطئهای که آمریکا در سوریه و عراق درحال اجرای آنست به اقدامات عملی جدی روی آورند و به شعار دادن اکتفا نکنند.
انتهای پیام/