به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شب گذشته در حالی اولین شب مراسم هیئت میثاق با شهدا دانشگاه امام صادق(ع) برگزار شد که همهجا و همهکس حرف از نبودن و جای خالی آیتالله مهدویکنی میزدند. از در ورودی دانشگاه، دیگر کمتر عکسهای آشنای سال گذشته به چشم میخورد و امسال دیگر فقط عکس یک نفر در مکانهای مختلف دیده میشد.
بعد از نماز و زیارت عاشورا، حجتالاسلام زندیه بالای منبر رفته و سخنرانی کوتاه «لطائف قرآن» خود را به رابطه امام حسین(ع) و قرآن و جایگاه علم در قرآن اختصاص داد و بعد از آن هم به بیان مسائلی در مورد آیتالله مهدوی کنی پرداخت.
حجتالاسلام علیرضا پناهیان سخنرانی خود را طوفانی و با موضوع وحدت اسلامی با محوریت کربلا و عاشورا آغاز کرد و چندین بار هم تکهکلامهایی را نثار دانشجویان و اساتیدی کرد که درباره هر موضوعی کار میکنند اما به این مسئله مهم توجه ندارند.
پناهیان هم از آیتالله مهدویکنی در جملاتی مفصل یاد کرد و بسیاری را به گریه انداخت. گریهای که به روضههای معروف پناهیان ختم شد.
میثم مطیعی که میگوید «سلام آقا» جمعیت یکپارچه گریه میشود. انگار که همه آقایشان را دوباره ملاقات کردهاند. اما امیر عباسی روضه خود را به یاد استاد اخلاقشان که امسال دیگر نیست قطع میکند.
مطیعی باز یاد از هلال محرم میکند و میخواند:
خبر کن اى دل همین امشب تمام غمهاى عالم را
که غرق خون در افق دیدم، هلال ماه محرم را
سلام اى هلال مه نو رسیده که غرق غبارى و رنگت پریده
مگر تو عزادار ماه تمامى که در خون نشستى و قدت خمیده
امسال هم دوباره دم پایانی هیئت میثاق خاطره ساز است، دمی که بدین شکل سروده شده است:
در جان ما هر دم غوغاى عاشوراست
بیدارى عالم از یا حسین ماست
با روضه ها هر لحظه میسوزیم و میمانیم
هر مرحله یا لیتنا کنا معک داریم
تا آن دمى که سر به پاى یار بگذاریم
نذرتو این جان و تن مولا اباعبدالله
ذکر نفس هاى من لبیک یا ثارالله
لبیک یا ثارالله
میثاق این دل با خون شهیدان است
جانروشن از یاد پیر جماران است
از سر گذشتن، سرگذشت و سرنوشت ماست
دلداده ایم و بهر ما هر روز عاشوراست
ما راهمان از کربلا تا مسجدالاقصى است
ما انقلابى هستیم مهر ولایت با ماست
هیهات من الذله شوق شهادت با ماست
لبیک یا ثارالله
دلخسته از هجران، دلتنگ دیداریم
چشم انتظاران دیدار آن یاریم
بر ندبههاى جمعه هاى ما نگاهى کن
بر گریه هاى روضه ها آقا نگاهى کن
بر لاله هاى سرخ این صحرا نگاهى کن
نذر قدمهایت شد خون شهیدان ما
آماده پیکاریم یا ابن الحسن یا مولا
خارج از دانشگاه نشریه روزانه هیئت به نام «فتح» در میان مردم پخش میشود. یکی از دانشجویان دانشگاه امام صادق(ع) در سرمقاله روزنگار «فتح» که مخصوص هیئت میثاق با شهدا آماده و توزیع میشود در دلنوشتهای با تیتر «صندلی خالی» آورده بود: و دوباره محرم از راه رسید. شب اول محرم هم که خودش را دارد. بالاخره شب اول دروازهی ورود ما به دههی عشق و جنون است. اما ... حیف که امسال محرم برای ما که زیر خیمهی حسین علیهالاسلام هستیم، یک چیز کم دارد. امسال شروع محرم برای ما اهلی هیات میثاق با شهدا متفاوت است. تفاوتی از جنس از دست دادن عزیزی... تفاوتی از جنس نبود بزرگمان... امسال ما جای خالی بزرگی را در جمع خود حس میکنیم.
بزرگی که خود دلدادهی حسین علیهالسلام بود و به ما نیز درس دلدادگی داد. او که میگفت: «در ایام محرم، عزاداری سیدالشهدار علیهالسلام را سبک نشمارید.» او که به ما آموخت: «نام امام حسین علیهالسلام به ما عزت بخشیده است و انقلاب ما در راستای قیام اباعبدالله علیهالسلام است.» امسال شب اول محرم برای ما فرق دارد، چون بزرگ ما نیست که به مجلس ما صفا دهد.
هر سال شب اول محرم استاد اخلاق و بزرگ ما، در میان ما حاضر میشد... اما امسال شب اول برایمان جور دیگری است، چون صندلی استاد بزرگ ما خالی است و او در میان ما نیست تا بر آن بنشیند. اما او با منش خود درسها به ما آموخت. به ما یاد داد میتوان هم سیاستمداری با اخلاق بود و هم عالمی بصیر. با این حسرت چه کنیم که امسال ایشان در میان ما نیست.
ما عادتکردهایم که شب اول محرم منتظر حضور ایشان در مجلس روضه باشیم... حضرت آیتالله مهدوی کنی امشب به مجلس ما سری بزن... دلمان برایت تنگ است...
انتهای پیام/