به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، آنچه که خبرگزاریهای غربی تحت عنوان پیروزی حزب نداء تونس از آن یاد میکنند، در واقع نشان از دغدغه خاطرهای آنهاست و به هیچ وجه پیروزی برای این حزب محسوب نمیشود.
پیروزی در انتخابات پارلمانی زمانی میتواند برای آنها واقعی باشد که بتوانند نصف به اضافه یک، یعنی حدود بیش از 110 کرسی از مجموع 217 کرسی پارلمان را به خود اختصاص دهند.
اما این تعداد کرسی نمی تواند حزب نداء تونس را پیروز پارلمان کند. حزب ندای تونس اقدامات زیادی برای تخریب چهره اسلامگراها انجام داده و سعی کرده است که حوادث تروریستی و اعزام نیرو به سوریه و عراق را به گردن این جریان بیندازد. این در حالی است که ما دست ارتجاع عرب و غرب را پشت اعزام این نیروها شاهد بودیم.
موضوع دیگری که باید به آن اشاره کرد بحث تقلب در انتخابات و تغییر آراست که نشانه آن مشخص شده است. کسانی که پیش از این برای رأی دادن ثبت نام کردهاند زمانی که پای صندوقها میروند، نام خود را در فهرست مشاهده نمیکنند یا اینکه مراکز رأی گیری تعرفه در اختیار آنها نمیگذارد. اما حزب النهضه در صدد نیست که سخن از تقلب بگوید، چون النهضه بنا را بر وحدت گذاشته و قصد ندارد کاری کند که در فضای سیاسی و حزبی شکاف ایجاد شود. اما اشخاصی که بی طرف هستند اگر مطالعه کنند بعدها به این نکته پی خواهند برد که در این آرا تغییراتی صورت گرفته است.
این انتخابات نشان می دهد که سکولارها نمی توانند تصمیم گیرنده سرنوشت و شرایط تونس باشند و این موضوع در میان مدت برای تونس مفید است، چرا که آنها در صدد احیای نظام زین العابدین بن علی هستند. اما علی رغم همه هزینههایی که برای این انتخابات کردند، نتوانستند موفق شوند. حتی ما شاهد هستیم که سفیر آمریکا که در یکی از مراکز رأی گیری حاضر شده بود، توسط مردم طرد شد. حضور یک سفیر خارجی در سر صندوقهای رای نه تنها نشان دهنده دغدغه غرب است، بلکه نشان دهنده دخالتهای آنها در امور داخلی یک کشور است که بعدها خود را نشان میدهد.
حزب نداء که یکی از پیروزهای این انتخابات است، ناگزیر است که با احزاب دیگر ائتلاف کند. کابینه آینده هم ائتلافی خواهد بود و حزب نداء به تنهایی نمیتواند تعیین کننده باشد. اما اگر حزب نداء تنها پیروز این انتخابات بود کابینه یکدستی را انتخاب میکرد و فشارهای بیشتری به اسلامگراها می آورد و در این صورت دروازه های تونس به سمت ارتجاع عرب و غرب باز میشد و مجددا تونس به شکل خطرناک تری به گذشته برمیگشت، چرا که این نیروهای جدید تازه نفس بوده و روحیه ای بالایی برای رسیدن به هدف مذکور دارند، بنابراین بسیار خطرناک تر از رژیم بن علی عمل میکنند.
کابینه آینده تونس ترکیبی از احزاب مختلف خواهد بود و حزب نداء ناگزیر است که احزاب دیگر را نیز به کابینه راه دهد، چرا که این حزب نمیتواند حزب النهضه را نادیده بگیرد، بنابراین دست خود را به سوی النهضه بلند میکند.
احزاب کوچکی وجود دارند که آرای کمی به دست آورده اند و علاقمند هستند که در کابینه شرکت داشته باشد. حزب النهضه از مدتها قبل دم از ائتلاف زده است و این آمادگی را دارد که از طریق ائتلاف با احزاب دیگر دولت را تشکیل دهد. اما آنچه مهم به نظر می رسد سیاستهایی است که حزب نداء تونس اتخاذ میکند، اگر این حزب فقط به سکولارها تکیه کند، بدون شک انتخابات بعدی و حتی انتخابات ریاست جمهوری را نیز خواهد باخت.
انتخابات ریاست جمهوری تونس نیز هر چند در قانون اساسی جدید به رئیسجمهور اختیارات کمتری داده شده است اما مهمترین مسئله تونس در مرحله بعد است، چرا که نتیجه آن منعکس کننده گرایشات مردم است.
یادداشت: جعفرقنادباشی کارشناس مسائل شمال آفریقا
انتهای پیام/ر