به گزارش خبرگزاری تسنیم، رحلت حضرت آیتالله مهدوى کنى و مراسم مختلفى که به این مناسبت در کشور برگزار شد و حضور گسترده و کمسابقه مردم در این مراسم، حاکى از آن بود که پیوندى از محبت و رابطهاى قلبى میان مردم مسلمان و انقلابى کشور و روحانیت انقلابى و آگاه وجود دارد که اینرابطه خود را بهصورت تجمع عظیم مردم در مراسم تشییع و تدفین آن عالم بزرگوار و دیگر مراسمهایى که براى ایشان برگزار شده بود، نشان داد. این امر نشان مىدهد که مردم مسلمان ایران قدر روحانیت انقلابى و آگاه و دلسوز و مردمى را مىدانند و رشتههاى محبت میان اینچنین مسؤولان و مردمى ناگسستنى است.
مراسم نماز میت و تشییع پیکر حضرت آیتالله مهدوى کنى در دانشگاه تهران و نیز مراسم تدفین ایشان در شهر رى و حرم حضرت عبدالعظیم حسنى، با شکوهى کمنظیر و با حضور جمعیتى قابل توجه از مردم انقلابى تهران و شهر رى برگزار شد. حضور مردم به حدى جدى و پررنگ بود که تقریبا همه برگزارکنندگان مراسم را با شگفتى و غافلگیرى مواجه ساخت. همین امر در برنامههاى متعددى که براى ایشان برگزار شده بود، رخ داد.
این در حالى است که آیتالله مهدوى کنى در طول سالهاى اخیر و خصوصا در طول دوران بیمارى اخیرشان بارها و بارها مورد اهانت شبکههاى ضدانقلاب قرار گرفتند و برخى از مزدوران داخلى دشمن نیز با اهانتهاى صریح و ضمنى به شخص آیتالله مهدوى کنى تلاش کردند تا چهره ایشان را بهعنوان یک روحانى انقلابى لکهدار کنند.
از سوى دیگر در اینکه آیتالله مهدوى کنى یک روحانى انقلابى و مبارز بودند و ماندند، هیچ شکى نیست. ایشان همواره در طول حیات خود یک شخصیت سیاسى بودند و همیشه نیز تکرار مىکردند که من از 17 سالگى سیاسى بودم و بهخاطر فعالیت سیاسى در 17 سالگى دستگیر شدم و تا آخر نیز سیاسى ماندند و هرگز از سیاست که آنرا عین دیانت مىدانستند، فاصله نگرفتند.
ایشان همواره از این ترفند دشمنان سخن مىگفتند که به روحانیت توصیه مىکنند که از سیاست کناره بگیرید تا محبوب بمانید و مىگفتند که برخى از سران جبهه ملى و نهضت آزادى در اوان پیروزى انقلاب به من گفتند که شما آخوندها فعالیت انقلابىتان را کردید و شاه را بیرون کردید و حالا باید به محراب و مسجد برگردید. ایشان خاطرنشان مىکردند که ادعاى آنها این بود که اینطورى روحانیت بیشتر محبوب مىماند. آیتالله مهدوى کنى در همان زمان با روشنبینى و بصیرت سیاسى به آنان جواب داده بودند که ما انقلاب نکردیم که دوباره مثل دوران مشروطیت فریب بخوریم و بگذاریم انقلاب به دست مخالفان دین و روشنفکران غیر دینى بیافتد. این سخن ایشان مضمون همان مطلبى بود که امام راحل عظیمالشأن ملت ایران نیز خاطرنشان ساختند که نگذارید این انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیافتد.
آیتالله مهدوى کنى تا پایان عمر به این شیوه پایبند ماند. ایشان سیاسى بود و سیاسى ماند و به لطف خداى متعال و بهواسطه همین که سیاست او ملهم از دیانت او بود، محبوب بود و محبوب ماند و خار چشم دشمنان بود. اوج ابراز احساسات خالصانه مردمى و گریهها و نالهها و جمعیت انبوه مردم تهران و رى در مراسم تشییع و تدفین ایشان حاکى از آن بود که این مرام و این شیوه حتى در جلب محبوبیت مردمى نیز موفق است، هر چند که آن مرحوم هرگز به چنین چیزى توجه نداشت و چنان که ما او را شناختیم، همواره بهدنبال انجام وظایف خویش بود. خدایش بیامرزد و با امام و شهداى انقلاب و جنگ تحمیلى و با سیدالشهدا(ع) محشور گرداند. انشاءالله.
انتهای پیام/