به گزارش خبرگزاری تسنیم از گلپایگان، در میان روزهای ماه محرم عصر عاشورا انگار روز دیگری است زمانی که آتش در خیمهها شعلهور میشود انگار داغی بر تمام دلها مینهند داغی که مانند گلولههای آتشین از دیدگان جاری میشود تا شاید آتش خیمه دل را فرونشاند.
روزی عجیب که هرساله محشر را در مقابل دیدگان به نمایش میگذارد.
در این سالها بازسازی وقایع عصر عاشورا و آتش زدن خیمهها از سادگی و مقبولیتی دلنشین در میان عاشقان سالار شهیدان و اهل بیت ایشان برخوردار شده است و عاشقان بسیاری را به خود جذب میکند.
در گلپایگان در این آیین اغلب خیمهها با فرم چهار گوش و تعداد دیگری به فرم گنبدی و مخروطی و بیشتر به رنگهای سفید، سبز و سیاه ساخته میشوند.
خیمه سبز رنگ به نیت امام حسین(ع) و فرزندانش و حضرت ابوالفضل(ع) برپا میشود و خیمه سفید نیز متعلق به جوانان خاندان امام حسین(ع) و دیگر یاران او است. تزئین داخل و نمای بیرون خیمهها با پرچمهای مختلف، قرار دادن گهواره در میان خیمه، پخت نذری و روشن کردن شمع از دیگر مواردیست که در چند سال اخیر نمود بیشتری یافته است.
در این زمان جمعی از افراد در هیئت سپاهیان کوفه، سوار بر اسب در میان خیمههای برپا شده شماری از نوجوانان و جوانان را که پوشش سبز رنگ برتن دارند تعقیب میکنند و سپس خیمههای برپا شده، به آتش کشیده میشوند.
مراسم عزاداری و مداحی در زمان سوزاندن خیمهها و پس از آن ادامه دارد با فروکش کردن شعلههای آتش، جمعیت به سوی خیمههای سوخته حرکت میکنند. برداشتن باقی مانده خیمههای سوخته شده به عنوان تبرک، خواندن زیارت عاشورا در گروههای چند نفره و روشن کردن شمع درکنار باقی مانده اسکلت خیمهها تا ساعتی پس از پایان مراسم خیمهسوزان ادامه دارد.
عاشقان حسینی در هنگام اجرای این آیین چنان غرق در این مراسم می شوند که گویی آن روز عصر عاشورا و آن مکان دشت کربلاست و اشک هایی که از دیدگان سوگواران جاری می شود گویی مرهمی است بر دل زخم خورده مردمی که در سال 61 هجری نبودند تا امام عزیز و اهل بیتش را یاری کنند.
انتهای پیام/ج