یک آیه قرآن بخوانیم؛ «یک نشانه»
خبرگزاری تسنیم: قرآن کتابی است عظیم الشأن که ما معمولا از توجه به آن غافل بوده ایم و قلبی که در آن چیزی از قرآن نباشد، همچون خانه ویران است . روزانه یک آیه از قرآن و نکات پیرامون آن منتشر می شود.
اعوذبالله‌من‌الشیطان‌الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَآیَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ»
عبرتی دیگر برای آنها آنکه نیاکانشان را در آن کشتی انباشته شده سوار کردیم
***
در تفسیر اطیب البیان آمده است:
وَآیَةٌ لَهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ
و نشانه اى دیگر از قدرت بىکران پدیدآورنده هستى براى آنان این است که ما نسل و تبار و نیاکان آنان و فرزندانشان را - که اینان از نسل آنانند - بر کشتى هایى که انباشته از بارها و حیوانات و وسایل زندگى بود، سوار کردیم و از غرق شدن در دریا نجات دادیم.
به باور گروهى از مفسّران منظور از این کشتى در آیه، کشتى حضرت نوح است که انباشته از سرنشینان و وسایل مورد نیاز آنان بود و خدا نیاکان این مردم را به وسیله آن نجات داد و از آنان انسانهاى بسارى پدیدار ساخت.
قرآن بدان دلیل از پدران و نیاکان به «ذرّیه» تعبیر مىکند که این واژه، از واژه به مفهوم آفریدن است، و خدا فرزندان را از پدران و نیاکانشان آفریده است. به فرزندان نیز بدان جهت که از پدران آفریده مىشوند، «ذریّه» و یا نسل مى گویند. به باور پارهاى «ذرّیه» به مفهوم کودکان و زنان آمده، و واژه «فُلک» به مفهوم کشتى هاى روان بر امواج آبهاست، و بدان جهت گویى خدا کشتى را براى سفر آنان در دریا، و شتر و دیگر مرکبها را براى جابجایى آنان در خشکى اختصاص مى دهد که این دو گروه از انسانها، از مردان نیرومند و پرتوان براى تلاش و سفر ناتوان ترند و این کار، آنان را بیشتر خسته و فرسوده مى سازد، وگرنه آیه به این مفهوم نیست که این مرکبها ویژه آن دو قشر است و تنها آنان از کشتى ها بهره ور مى گردند.
انتهای پیام/