خبرگزاری تسنیم_ محراب محمدزاده
مطلبی را چندین بار تکرار کردهایم که تئاتر خیابانی یکی از گونههای بسیار موثر تئاتر کشور است، تئاتری که همواره از سوی مدیران به عنوان ویترین جشنواره استفاده شده است، در حالی که در طرف دیگر قضیه رهبر انقلاب اسلامی در این رابطه تاکید بر اجرای آن دارند، چراکه این نوع تئاتر نزدیکی صد درصدی با مردم دارد.
در چند ماه گذشته اتفاقاتی در تئاتر خیابانی رخ داد تا در نهایت پس از نزدیک به دو سال تعطیلی اجراهای عمومی تئاتر خیابانی مدیریت این حوزه تغییر پیدا کند. اینکه شهرام نوشیر، در تئاتر خیابانی چه کرد در دوران تصدی او در این امر در موردش صحبت کردهایم و اینکه حالا او شده مدیر امور مالی مرکز هنرهای نمایشی نیازمند زمان است تا ببینیم نوشیر در این مسائل مالی هم همه چیز را بلند مدت میبیند یا نه؟ اما مسئله اصلی امروز حضور مدیر جدید تئاتر خیابانی، قاسم طاهر احمدی است. او این روزها رئیس کانون تئاتر خیابانی مرکز هنرهای نمایشی شده است. اما تاکنون که یک ماه از حضور این مدیر میگذرد همچنان هیچ چیز تغییر نکرده است و به قول برخی هنرمندان شهرام نوشیر هم در اداره امور مالی رئیس است و هم در تئاتر خیابانی.
پیش از این گفتوگوهایی با هنرمندان تئاتر خیابانی داشتیم که معترض به شرایط فعلی تئاتر خیابانی بودند. شفیعی یکی از فعالان تئاتر خیابانی میگوید:«مدیریت تئاتر خیابانی انتصابی است و از طرف مدیرکل هنرهای نمایشی و بدون مشورت با هنرمندان عرصه خیابانی انتخاب میشود. البته سه مدیر قبل از آقای نوشیر ضعف داشتند، قوت هم داشتند؛ ولی خصومت نداشتند و حد فاصل و احترام میان خود و هنرمند را رعایت کردند. اما متاسفانه در دوره آقای نوشیر اتفاقات برعکس شد.»
سنایی یکی دیگر از هنرمندان تئاتر خیابانی احیای این گونه تئاتری را مستلزم زمان بسیار میداند و میگوید:«در سالهای اخیر با این مدیریتی که حکمفرما شده است، نسبت به تئاتر این اتفاق بیشتر رخ داد. تئاتر داشت به جاهای خیلی خوبی میرسید. در تئاتر خیابانی همانطور که فاتح بادپروا نیز شاهد هستند، در زمان آقای فرهنگ، کرمی و امرایی ما فرا مرزی کار میکردیم. کار گروههای خیابانی به جایی رسیده بود که خودشان را محدود به ایران نمیکردند. عملاً در مدیریت شهرام نوشیر این مساله رخ نداد و نه تنها پیشرفتی در تئاتر حاصل نشد، بلکه تئاتر ضربهای خورد که جبران ناپذیر است. چون وقتی چیزی شکل میگیرد، وقتی مجسمهای را تراش میدهید و شخصی تیشه به دست به آن ضربه بزند، آن مجسمهساز خیلی باید خبره باشد تا بتواند در کمترین تغییر مجسمه را نه مثل قبل بلکه شبیه آن دوباره بسازد.»
انتقاد از وضعیت تئاتر خیابانی به شکلی است که معاونت هنری ارشاد هنوز در این مسئله ورود پیدا نکرده است. یکی از هنرمندان به کنایه میگوید معاونت هنری این روزها بیشتر درگیر فراهم کردن سالن برای برخی هنرمندان است تا به فکر تئاتر خیابانی. اصلانی از هنرمندان جوان تئاتر خیابانی نگاه برخی افراد به تئاتر خیابانی را اینگونه ترسیم میکند:«این اندیشه که افرادی در تئاتر خیابانی حضور دارند که در تئاتر صحنهای به توفیق نرسیدهاند، کاملا اشتباه است. عموماً حس میکنند که خیابانیکارها بدبختترینها در مسائل مالی هستند و همه اینها به این شکل جمع میشود که نگاه به تئاتر خیابانی را چیزی شبیه دورهگردی جلوه دهد.»
جابهجایی مدیران از ابتدای حضور علی مرادخانی یا به شکل استعفا بوده است یا به صورت تغییر سمت. اکنون نیز نوشیر به اداره امور مالی رفته و طاهراحمدی به تئاتر خیابانی آمده است. عرصهای که نیاز به مدیریتی با هم فکری هنرمندان این عرصه دارد. توقع هنرمندان ایجاد فضایی تازه یا حداقل شبیه دوران معاونت هنری پیشین -هنرمندان تئاتر خیابانی از آن به عنوان دوران طلایی یاد میکنند- است. اما باید دید قاسم طاهر احمدی راه شهرام نوشیر را در تئاتر خیابانی ادامه می دهد یا مسیر دیگری را انتخاب میکند؟
انتهای پیام/