اعوذباللهمنالشیطانالرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ فِی زِینَتِهِ قَالَ الَّذِینَ یُرِیدُونَ الْحَیَاةَ الدُّنیَا یَا لَیْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِیَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ»
آراسته به زیورهای خود به میان مردمش آمد آنان که خواستار زندگی دنیوی بودند گفتند : ای کاش آنچه به قارون داده شده ما را نیز می بود، که اوسخت برخوردار است
***
در تفسیر اطیب البیان آمده است:
(فخرج علی قومه فی زینته قال الذین یریدون الحیوه الدنیا یا لیت لنامثل ما اوتی قارون انه لذو حظ عظیم ): (پس قارون غرق در زینتهایش بر قومش بیرون شد و آنهایی که دنیا طلب بودند گفتند: ای کاش ما نیز آنچه را که به قارون داده شده ، داشتیم ، همانا او بهره عظیمی دارد) (حظ) یعنی بهره انسان از سعادت و بخت و اقبال . می فرماید: وقتی قارون غرق در زینت و در حالت خودنمایی با کبر و غرور ازخانه اش خارج می شد و مردم او را می دیدند کسانی که دنیا را هدف نهایی و غایت مطلوب خویش دانسته و هدفی ورای آن نمی دیدند و از آخرت غافل و جاهل بودند باحسرت می گفتند: ای کاش ما هم آنچه را قارون از مال و ثروت داراست ، داشتیم چون او سعادت و بختی عظیم دارد.
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها