به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، در طب سنتی ایران پروستات به عنوان یک عضو مستقل شناخته نشده است؛ لذا بیماریهای آن در دسته بیماریهای مثانه و پیشابراه (مجرای اداری) مورد بحث قرار گرفته است.
به عبارتی معمولا بیماریهای پروستات زیر مجموعه مبحث بیماریهای مثانه و پیشابراه بیان شده است. به دلیل اینکه پروستات بافت متخلخلی دارد و در ناحیهای قرار گرفته که خون رسانی زیادی دارد به سهولت پذیرای مواد بیماری زا میشود؛ لذا معمولاً در بیمارانی که به دلایلی مختلف از پس دفع مواد موذی بدن بر نمیآیند، این عضو درگیر شده و پذیرای این مواد خواهد بود.
محمد علی زارعیان، دبیر انجمن تحقیقات طب سنتی ایران میگوید: گاهى «گرمى و حرارت» در وجود غده پروستات تمرکز پیدا میکند. در این هنگام این عضو از دیگر اعضاى بدن «گرم تر» مىشود. با خوردن خوراکىهاى «گرم» همانند خرما و دارچین غده پروستات «گرم تر» شده و با تحریک حاصله ورم مىکند و در نتیجه راه ادرار بند مىآید که البته قابل علاج است.
گاهى «سردى» در جسم پروستات غالب مىشود. در این حالت به علت سردى و رطوبت هواى خارج و یا با خوردن اغذیه «سرد و تر» پروستات متورم مىشود. این عارضه نیز با داروهاى مناسب قابل درمان است.
بعضى اوقات نیز جسم پروستات حساس شده و تحت تأثیر و تحریک اعصاب واقع مىشود. در این وقت در اثر حرص و جوش و عصبانیت حالت انقباض در آن پدیدار میشود که در نتیجه مجراى پروستات جمع و بسته شده و بول (ادرار) بند مىآید. این عارضه نیز با داروهاى مناسب قابل درمان است.
پارهاى اوقات پروستات سخت و سفت شده و تصلّب پیدا مىکند و مجراى بول را تنگ مىسازد. در اینجا فقط با ابزاری چون سوند مىتوان در مجراى پروستات وارد شده و ادرار را خارج کرد. در این حالت تنها چاره عمل جراحى خواهد بود. گاهى نیز پروستات به عارضه سرطان مبتلاء مىشود که علاج در این موقع عمل جراحى است.
انتهای پیام/