به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، صدای شانه زدن بر دار قالی، اتاق را پر کرده و دل را میسپارد به رنگ رنگ نقوش هستی که از دست نابینایی بر دل بینا بر میآید.
از کودکی عاشق صنایع دستی بوده آنقدر که با تلاش به آرزویش میرسد، خواهرش میگوید فاطمه سختی زیادی را در این راه کشیده و حتی گاهی که کارهایش مورد پسند واقع نمیشد بسیار اذیت میشد اما به کارش ادامه میداد و امروز کاملا موفق است.
فاطمه محمد ولی، خانم 33 سالهای که در سال 1390 رتبه دوم کشوری کسب کرده و کارهایش را به کشور مراکش و هند نیز برده است، میگوید: بسیار بودند افرادی که مرا از ادامه راه ناامید کردند اما با اینکه در سن 21 سالگی بیناییام را در اثر تومور مغزی به طور کامل از دست دادهام هیچگاه از درگاه الهی ناامید نشدهام و خداوند نیز خودش کمکم کرده است.
او خودش با ذوق فراوانی از کارهایی که زیباییشان را هرگز ندیده اما لمس کرده است؛ میگوید: در نمایشگاههای اصفهان، کرمانشاه، زنجان، تهران، قم و غیره قلی هایم به نمایش گذاشته شده است.
مادر فاطمه میگوید: مواقعی که فاطمه میخواهد به نمایشگاه برود نزدیک به 20 روز استراحت ندارد چرا که با ذوق و شوق به دنبال آماده کردن کارهایش است.
فاطمه با چشم کاملا نابینا فرش میبافد، آواژور، انواع تاجهای عروس و وسایل زینتی را آماده میکند و جالبتر آنکه نقوش فرشهایش اکثرا آیات قرآن و و ان یکاد هستند، فاطمه علاوه بر بافتن قالی در کارهای خانه نیز به مادر و خواهرش کمک می کند.
خواهر فاطمه از مشکلات فاطمه می گوید: نابینایان در حال حاضر اصلا کتاب صنایع دستی ندارند و به طور کلی کتاب کم برای آن چاپ میشود، از مسئولین بهزیستی تقاضا دارم بیشتر در فکر روشندلان باشند.
فاطمه هم از مسئولین توقع دارم به نابینایان بیشتر رسیدگی کنند، به راستی فاطمه نمونهای بینظیر از حکمت الهی و هوش انسانی است و نشان میدهد اگر خداوند عضوی و حسی را بنا به حکمتش از شخصی گرفت اما درهای رحمتش را باز و حسهای دیگر او را قویتر کرد.
لوح تقدیر و انواع تندیسهایی که نشان از مقامهای متعدد استانی و کشوری فاطمه محمدولی است در سر تاسر خانه خودنمایی میکند و آرام آرام ذهن بیننده را به بزرگی خداوند سوق میدهد و یادآور جمله ای می شود" نابینایی که با قالیبافی ثابت کرد معلولیت هیچ گاه و در هیچ شرایطی محدودیت نیست"
انتهای پیام/ ب