به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، محله گودعربان از محلات قدیمی شیراز است و بنا بر گفتههای شفاهی مردم این نام به این دلیل بر این محل اطلاق شده که در سالهای ابتدایی ورود اسلام به ایران برخی از اعراب و نوادگان پیامبر(ص) در این محل سکنی گزیدند و از آن پس به گودعربان مشهور شد.
این محله قدیمی شیراز در کوچهپسکوچههای خود شاهد بزرگ مردی وارسته و مهذب و از نوادگان امام سجاد(ع) بود که امام خمینی(ره) درباره ایشان عنوان معلم اخلاق، مهذّب نفوس و متعهد به اسلام و جمهورى اسلامى را به کار بردهاند.
همه مردم شیراز او را میشناسند حتی کسانی که او را ندیدهاند مناجات زیبای او را درسحرگاهان ماه رمضان شنیدهاند، سخن از بزرگمردی است که سالها برای این مردم و با این مردم زیست و حتی زمانی که به عنوان نماینده مردم در مجلس خبرگان انتخاب شد حاضر به ترک محل و خانه قدیمیاش نشد چراکه معتقد بود باید میان مردم و با مردم زندگی کند.
حسین فرهاد، از اهالی قدیم محله گودعربان شیراز و همسایه شهید دستغیب میگوید: ویژگی بارز شهید دستغیب مردمداری وی بود به گونهای که همیشه خانهاش به روی مردم باز بود و با وجود کهولت سن حاضر نبودند مسیر منزل تا مسجد جامع را با ماشین بروند و دوست داشتند که با مردم در ارتباط باشند.
عبدالصمد پیروی راد از مغازهداران قدیمی محله گودعربان شیراز نیز درباره این شهید بزرگوار میگوید: زمانی که به دستور آیت الله شیرازی مسجد جامع در حال ساخت بود شهید دستغیب خودشان عبایشان را به کمر میزدند و همراه و پابهپای مردم کار میکردند و هرچه اطرافیان و مردم مانع میشدند ایشان نمیپذیرفتند.
صلابت این شهید در برخورد با عوامل رژیم شاهنشاهی از جمله موارد دیگری است که هرگز از ذهن مردم شیراز پاک نمیشود، محمدرضا نمازی شهروند شیرازی در این باره میگوید: شبهای جمعه در مسجد جامع عتیق مراسم دعای کمیل برپا بود و شهید دستغیب از این فرصت برای بیان سخنان انقلابی خودشان استفاده میکردند.
در یکی از شبهای جمعه نیروهای شاه هم بین جمعیت نشسته بودند و تصمیم داشتند برای متفرق کردن جمعیت گاز اشکآور بیندازند. مردم به محض اینکه متوجه شدند همه پراکنده شدند ولی شهید دستغیب از روی منبر تکان نخوردند و همچنان به سخنرانی خود ادامه میدادند و فقط عدهای قلیل از جمعیت نزدیک منبر ایستاده و به سخنرانی ایشان گوش میدادند.
حجتالاسلام و المسلمین محیالدین طاهری، دبیر اجرایی جامعه روحانیت که مدتی شاگرد شهید دستغیب بودند در باره ویژگیهای شخصیتی شهید دستغیب میگوید: نخستین ویژگی شهید دستغیب تعبدش نسبت به خدا بود، مرحوم شهید دستغیب واقعا بنده بود و خودساختگیاش به اندازهای بود که هر چیزی که میگفت ابتدا خود به آن عمل میکرد.
ایشان بسیار ساده زیست بود و هیچ دل بستگی به دنیا نداشت و با وجود اصرار اطرافیان برای تغییر محل سکونت همیشه میگفت میخواهم خانهام میان مردم باشد و هیچ وقت از ماشین استفاده نمیکرد و پیاده به مسجد میرفت.
شهید دستغیب نسبت به دستورات دین بسیار حساس بودند. من یادم است یک روز به دیدار ایشان رفته بودیم یک آقایی آمد و در حین صحبت از شخصی غبیت کرد. آقای دستغیب گفتند: « آقا مثل اینکه غیبت حرامه ها».
خانه شهید دستغیب
گزارش از حلیمه زارع
انتهای پیام/