به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، تنها یک ساعت و 15 دقیقه با شیراز فاصله دارد البته بخشی از راه خاکی است و عبور از آن بیش از حد معمول زمان میبرد. آذرماه امسال برای دومین بار در این روستا اردو جهادی برگزار شد اعضای گروه نقل میکردند که خیلی از رانندهها به خاطر وضعیت راه حاضر نبودند آنها را به روستا برسانند به سختی توانستند وسیله نقلیه جور کنند.
وارد روستا که میشدی انگار از تونل زمان عبور کرده بودی، توقع نمیرفت روستایی به این نزدیکی به مرکز استان از نظر وضعیت و امکانات در این حد باشد. آن هم در استان فارس که روستاهای آن خیلی وضعیت مطلوبی نسبت به روستاهای استانهای همجوار دارند و ضریب محرومیت بالایی ندارند اهالی این روستا که از دیدار مجدد گروه جهادی در روستای خود به وجد آمده بودند در مصاحبه اصلیترین مشکل روستای خود را نبود آب بهداشتی و سالم اعلام کردند.
با وجود چشمه پر آبی که روستای «چشمه ولیآباد والی» را به «چشمه وهلی» معروف کرده، مردم روستا از نبود آب لولهکشی سالم در عذاب هستند و به خاطر این مشکل با بیماریهای گوارشی و انگلهای زیادی دست و پنجه نرم میکنند.
قدیمیهای روستا مشکل آب را گروکشی برخی مدعیان آب چشمه میدانند که به مسئولیتی هم رسیدهاند و خدماترسانی به روستا را منوط به بردن آب چشمه کردهاند اما جدیدترها میگویند با گذراندن روند قانونی مشخص شده که آب این چشمه متعلق به همین روستاست و کسی حق ندارد مدعی آن باشد.
انتظار میرود مسئولان امر بدون چشمداشتی به آب چشمه برای لولهکشی آب برای اهالی روستا اقدام کنند و ریشه بسیاری از مشکلات را بخشکانند.
مردم از اینکه آب لولهکشی از چند کیلومتری روستا میگذرد اما آنها از لولهکشی محروم هستند گلایه دارند و میگویند به ما گفته شده این لوله آب شهری است اما به برخی روستاهای مسیر هم میرود.
خودنمایی سایه «سالک» بر صورتهای و معصوم کودکان روستا
مردم اصرار داشتند که صدایشان به مسئولان امر در استانداری برسد و آنها کارشناسان مربوطه را به روستا اعزام کنند تا آب آشامیدنی اهالی را آزمایش کنند و به مشکلات بهداشتی آن مستقیما پی برده و آن را پیگیری کنند. مردم شیوع بیماری «سالک» را هم از عوارض نداشتن آب لولهکشی میدانستند.
زخم «سالک» میهمان صورت معصوم و زیبای اکثر بچههای روستا بود. بزرگترها هم از این زخم ها بر چهره و بدن خود داشتند. اما تاکنون هیچ تیمی برای آموزش درباره بیماری سالک و پیشگیری و راههای مقابله با آن به این روستا سر نزده است.
مردم روستا در این باره مطالبه جدی داشتند که توسط متولیان امر رسیدگی شود. با توجه به این که به خاطر حد نصاب جمعیت خانه بهداشت ندارند نیاز به حضور تیم آموزشی به شدت احساس میشود.
اهالی روستا از نبود گازکشی روستا ابراز نارضایتی کردند و گفتند البته تمام روستاهای این اطراف گاز ندارند. اما این روستاها تقریباً در طول سال7 تا 8 ماه فصل سرد را سپری میکنند و نبود گاز سبب میشود آسیب زیادی به درختان و منابع طبیعی به خاطر تهیه هیزم وارد شود.
مردم اعتقاد داشتند این روستاهای سرد بهخاطر جلوگیری از تخریب جنگل باید در اولویت گازرسانی قرار گیرند. چون خرامه خودش شهرستان محرومی است و این روستاها نیز تحت نظر خرامه هستند رشد امکانات خیلی در آنها ضعیف است.
به گفته مردم روستا در سالهای بعد از انقلاب تاکنون این روستا هیچ گونه امکاناتی به جز برقکشی نداشته البته سال 74 امور عشایر با بودجه بیتالمال مسیر دسترسی به روستا را زیرسازی کرد تا مشکل راه روستا را رفع کند.
در همان حین روستا زیر نظر بخشداری خرامه میرود و از آن به بعد دیگر هیچ گونه خدمتی به اهالی روستا ارائه نشده، وضعیت راه هم به همان صورت متوقف شده و همه تلاشها و هزینههایی که برای زیرسازی صرف شده بود به مرور زمان مستهلک شد و هدر رفت.
برای تکمیل ساختمان مدرسه و مسجد روستا نیازمند یاری خیران هستیم
جمعی از اهالی نیز خاطرنشان کردند: در این سالها فقط یک مدرسه خیرساز در این روستا ساخته شد که خیر نیکاندیشی به نام خانم کجوری هزینه ساخت ساختمان پنج کلاسه را تقبل کرد اما هنوز هم برای صاف کردن حیاط مدرسه و ساخت نمازخانه و هوشمند شدن مدرسه و وسایل ورزشی و کتابخانه نیازمند یاری خیران هستیم چون مدرسه از همه امکانات مذکور محروم است.
علاوه بر آن روستا مسجد و حسینیه هم ندارد البته با همکاری اوقاف قرار است بهزودی فنداسیون مسجد زده شود. ما برای تکمیل عملیات احداث مسجد دست یاری خیران را میفشاریم.
چشم امید ما اول به خدا و بعد به استانداری فارس است باشد که در سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی جلوی نابودی کشت و زرع در این روستا و بیکاری اهالی آن گرفته شود.
انتهای پیام/ آ