به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، و در آخر ستون سرمقاله روزنامه مردم سالاری را میخوانید که به مطلبی با عنوان«نگرانیها؛ از نان تا تولید ملی»نوشته شده توسط انوشیروان پارسا اختصاص یافت:
مردمسالاری نیاز ضروری هر ملت است و آزادی بیان، آزادی و امنیت اجتماعی و امنیت اقتصادی، عدم وجود فساد، آرامش روانی جامعه و حفظ منافع ملی و... جزیی از خواستههای هر ملتی در پرتو دموکراسیخواهی است. علاوه بر این موارد پرسش و انتقاد از اشخاص و مسوولین حق مسلم هر جامعه است که این حق مسلم را میتوان زمینهای برای انجام امر به معروف و نهی از منکر سازنده دانست و اینچنین عملکرد و نقدهایی باعث پیشرفت جامعه و جلوگیری از فساد اداری و مالی میگردد . در ایران هم بالاترین مقامی که توسط انتخابات مستقیم مردمی منصوب میگردد رئیسجمهور است و چنانچه انتقاداتی از طرف مردم یا مسوولین صورت میگیرد دلیل بر کوتاهی دیوار دولت نیست بلکه جایگاه دولت را در ایران مشخص میسازد که همگان بعنوان بالاترین مقام اجرایی و منتخب ملت، رئیسجمهور را مسوول تمام داشته و نداشتههای سیاسی و اقتصادی خود میدانند و همین امر نیز باعث گردیده که نامزدهای ریاست جمهوری در وعدههای انتخاباتی، بهبود وضعیت اقتصادی و سیاسی را (از قیمت گوجه و نان گرفته تا انرژی هستهای ) وعده میدهند.
دولت محترم فعلی نیز نهایت سعی و همت خود را بر این امر نهاده است تا تمامی جناحها و افراد مخالف سیاستهای دولت را به هر طریق ممکن با عقاید خود و ملت ایران همسو سازد و مسلما در صورت نیاز عوامل و کسانی را که مخالف سعادت و پیشرفت ایران حرکت نمایند به مردم معرفی خواهد نمود تا مردم در مورد آنها تصمیم بگیرند . با این حال گاهی ذهنیت جامعه به این سو گرایش پیدا کند که گرانی بیش از 30 درصدی نان و احتمال افزایش 35 تا 40 درصدی قیمت آب و برق و حاملهای انرژی در سال آینده و همچنین اعلام نظر وزیر اقتصاد در مورد گرانی قیمت دلار در دولت جدید، چیزی است شبیه همان اقدامات دولت و شخص احمدینژاد که به بهانه آوردن پول نفت بر سر سفرهها، بر سر مردم آورد و به دلیل اسراف نان از طرف مردم قیمت نان را گران کرد و در عین حال گرانی دلار و تورم ناشی را حباب میدانست! این در حالی است که عموم صاحب نظران میدانند که دولت آقای روحانی شانی فراتر از این دارد که پا جای پای دولت گذشته بگذارد و چنین برداشتی درست نیست اما این ذهنیت در ذهن بعضی از افراد جامعه شکل گرفته و باید دولت برای رفع آن بکوشد.
دولت جدید که روزی به نام دولت تدبیر و امید و با کلیدی در دست شعارهای انتخاباتی سر میداد مطمئنا به مشکلات سیاسی و اقتصادی ایران واقف بوده و هست و علاوه بر اینکه رفع مشکلات اقتصادی مردم را مد نظر دارد هرگز با انتقاد و اعتراض شکننده مخالفین از زیر بار مسوولیتها شانه خالی نکرده و به قول معروف توپ را به زمین دیگران نمیاندازد و پاسخگویی به مردم هم در همین راستا است . نکته دیگر این که هر چند دولت موفقیتهای بسیاری در زمینههای اقتصادی و مذاکرات هستهای بدست آورده اما باید تاکید کرد که مشکلات واقعی کشور فقط تحریمها و انرژی هستهای نیست بلکه انحصارطلبی برخی تولیدکنندگان و قدرتطلبی واردکنندگان برخی اجناس بیکیفیت خارجی و سوءاستفاده برخی افراد سود جو که همیشه منافع شخصی را بر منافع ملی ترجیح دادهاند هم باعث گردید تا ریشه تولیدات داخلی خشک شود و باید چشم به نوسانات قیمت دلار و نفت بدوزیم تا بتوانیم برای امورات کشور برنامهریزی کنیم، و دولت باید با دوراندیشی و تدبیر درست دوباره فرهنگ تولید را در ایران زنده گرداند تا باشد که بدین ترتیب ایران مصرفکننده امروز به همان ایران تولیدکننده دیروز مبدل شود. این تنها راهکار نجات اقتصاد و جلوگیری از اتکای چرخه اقتصادی به نفت است؛ امری که به نظر میرسد در مدت یک سال و نیم گذشته آنطور که باید و شاید مورد توجه دولت نبوده و امید است با کمرنگ شدن مشکلات بینالمللی، این موضوع هم مورد توجه بیشتر قرار گیرد.
انتهای پیام/