مجید رعنایی معاون برنامه ریزی، نظارت و ارزشیابی شورای عالی آموزش و پرورش در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم اظهار داشت: بر اساس مطالعات نظری تحول بنیادین در آموزش و پرورش، زیر نظام پژوهش و ارزشیابی به عنوان یکی از زیر نظام های شش گانه سند تحول با تولید دانش کاربردی و مبتنی بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی ما را در توسعه و ارتقاء مستمر کیفیت تعلیم و تربیت کمک میکند.
دبیر کمیته پایش سند تحول بنیادین گفت: این زیر نظام در سطوح مختلف با بومی سازی و عملیاتی نمودن نظریههای تربیتی، فراهم کردن زمینه های آزمایش نظریهها و تدوین الگوهای نظری بومی، رصد نوآوریها و رویکردهای جدید در درون و بیرون نظام آموزش و پرورش روندهای نوینی را در عرصه عمل تربیتی، برای اصلاح و بهبود مستمر آن مطرح میسازد.
رعنایی اظهار داشت: این زیر نظام می تواند با پایش مداوم نحوه عملکرد نظام آموزش و پرورش، مدیران و دست اندرکاران نظام تربیتی را در انجام ماموریتها و وظایف گوناگون هوشیار کرده و با روشنگری و هدایت امور، پیشاپیش و به موقع مانع از بروز مسئله و بحران در نظام تعلیم و تربیت شود.
وی افزود: با پی گیری روندها و شاخصها، اطلاعات لازم را در باره میزان درستی عملکرد نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی در ابعاد مختلف و در راستای تحقق اهداف ساحتهای تربیتی و رسالت و کارکردهای آن، آسیب ها و کاستیهای احتمالی و راه های مواجهه با آنها را به تصمیم گیران ارائه میکند.
معاون دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش گفت: امروزه بیش از هر زمان دیگری دست اندرکاران نظام تعلیم و تربیت بویژه معلمان نیاز دارند با فرهنگ پژوهش و پرسشگری آشنا شوند تا بتوانند با گسترش روحیه پرسش گری و پژوهش در بین دانش آموزان به توسعه فرهنگ پژوهش کمک کنند.
دبیر کمیته پایش سند تحول بنیادین افزود: تغییرات هماهنگ و منظمی که از آن تحت عنوان چرخشها از وضع موجود به سمت وضع مطلوب نام برده می شود در این زیر نظام باید صورت پذیرد.
رعنایی با اشاره به کارکردهای زیر نظام پژوهش و ارزشیابی در فراهم آوردن زمینههای تحول در نظام آموزش و پرورش، تاکید کرد: زیر نظامهای تعلیم و تربیت رسمی و عمومی بخشهای اساسی هستند که در جهت پشتیبانی از جریان تربیت، انجام رسالت نظام به تحقق اهداف و کارکردهای آن کمک میکند.
وی خاطر نشان کرد: مهمترین چرخش های زیر نظام پژوهش و ارزشیابی، چرخش از نگاه جزیی نگر به نگاه آینده نگر و کل نگرانه برای مواجهه سازنده با چالشهای نظام، چرخش از تمرکز بر روش های کمی در پژوهش به تنوع و کثرت در روشهای پژوهش، چرخش از پژوهشهای توصیفی، موردی و پراکنده به پژوهشهای نظام مند، نوآورانه و تحول آفرین در راستای عملیاتی کردن اهداف و کار کردهای نظام تربیت رسمی و عمومی، چرخش از پراکندگی و جدایی مراکز پژوهشی به وحدت و یکپارچگی عملکرد مراکز پژوهشی سهیم و موثر در امر تربیت، چرخش از تخصیص فرصتهای پژوهشی به مراکز رسمی و پژوهشگران حرفه ای در سطوح کلان به ایجاد فرصت های پژوهشی و جاری و ساری شدن پژوهش در تمامی سطوح از تصدی گری در امر پژوهش به مدیریت، چرخش نظارت و بهره گیری از نتایج پژوهشها و از رویکرد آکادمیک و نظری در پژوهشهای تربیتی به جهت گیری عملمدار، تشخیصی و درمانی، تصمیم ساز و کاربستی است.
انتهای پیام/