رضا اسماعیلی خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، رضا اسماعیلی شاعر آیینی به مناسبت شهادت امام رضا علیهالسلام شعری سروده است، این شعر که «تهران ـ مشهد ، قطار، من، تنهایی» نام دارد، به شرح ذیل است:
تهران ـ مشهد، نسیم گُل، بوی جان
لبخند به لب، به سینه شوقی پنهان
بوی خوش ثامنالحُجج میآید
ای تشنه لبان عشق ! اینک باران
2
تهران ـ مشهد ، مگو که خیلی راه است
این راه که روشن از شُهود ماه است
تهران ـ مشهد، قسم به خورشید توس
عاشق بشوی ، مسافتی کوتاه است
3
تهران ـ مشهد ، قطار ، من ، تنهایی
روی لبِ دل ، تبسّم شیدایی
از دور شُکوهِ گنبدت پیدا شد
مولا ، تو به پیشواز من میآیی !
4
من تهران و تو در خراسان، افسوس
دارد چشمم هوای باران ، افسوس
این دل شده از ندیدنت دلتنگ است
ای آینه ! از شما چه پنهان ، افسوس !
5
غم نیست که مشهد حضورت دور است
یا چشم من از ندیدنت، بینور است
ایمان به تو دارم و خیالم تخت است
وقتی تو طلب کُنی، زیارت جور است
6
هر چند در عاشقی مُردّد هستم
در درس خُلوص، دائماً رَد هستم
دلباختـهام بــــه گنبد زرد تو
من منتظر قطار مشهد هستم
7
با شوق زیارتت ، حَرَم میآیم
دلسوخته ، پا به پای غم میآیم
پرواز پُر و بلیت ... ؟ اما غم نیست
با خطِ هوایی دلم میآیم !
8
از خطهی توس ، سبزتر جایی نیست
فردوس، به این سبزی و زیبایی نیست
هر چند غریب الغُربایی، اما
توی حَرَمت ، فرصت تنهایی نیست!
9
ای حضرت عشق ! خاک ایران بی تو ... ؟!
سرسبزی خطهی خراسان بی تو ... ؟!
نه ، فرضیه باطل و نافرجامیست
بودن به خدا ندارد امکان، بی تو
10
در عشق ، اشارت تو ما را کافی ست
لبخند رضایت تو ما را کافی ست
ما مفتخریم خادم خورشیدیم
پاداش، زیارت تو ما را کافیست
11
عشق است که با خیال تو بنشینم
بر پنجرهی جمال تو بنشینم
لبریـز شوم ز لذت دیدارت
در مشهد خط و خال تو بنشینم
12
آیینه! امام هشتم خوبیها
در چشم زمین، تجسم خوبیها
نام تو غزل ترین فراز عشق است
نام تو، غزل ـ تبسم خوبیها
13
من از تو تبسم دعا میخواهم
یک خلوت ناب با خدا میخواهم
بی معرفتم به نور تو آقا جان
من از تو حقیقت تو را میخواهم
14
تو نور کمال فصل «بسم اللهی»
در ظلمت فتنه ، شبچراغ راهی
تو رمزگشای واژهی توحیدی
تو معنی « لا اله الا اللهی »
15
تو حجت نور، عصمت خورشیدی
آیینهی عشق، آیهی امیدی
با لهجهی ایجاز تو را میگویم:
تو روح یقین، حقیقت توحیدی
16
ای فصل شهود عشق، عرفان ناب !
ای صبح حضور، چلچراغ مهتاب !
ما در شب بی تو، نوحه خوان اشکیم
ای خندهی صبح وصل! ما را دریاب
17
هی با کلمات کَلکَل و آخر هیچ
روی لب من سکوت و در دفتر هیچ
من ماندم و داغ از تو گفتن بر دل
وا کن گره از زبان من، دیگر هیچ
18
ماییم و صفای حَرَمت، یا مولا
در سینه، زیارت غمت، یا مولا
ننگ است مدد ز غیر تو، مولا جان
ماییم و امید کرمت، یا مولا !
انتهای پیام/1