به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، جیمی کارتر در یادداشتی در واشنگتن پست به بررسی تاثیر تحریمهای آمریکا علیه دو کشور کره شمالی و کوبا پرداخته است. به اعتقاد وی درپی اتهام به کره شمالی برای حمله اینترنتی به شرکت سونی اولین پیشنهاد تحریم این کشور بود. البته بیشترین تاثیر این تحریمها بر روی مردمی است که کوچکترین اطلاعی از معادلات بینالمللی ندارند. در بیشتر موارد اعمال تحریم اقتصادی علیه دولتها موثر نبوده است. در کوبا دولت با کنترل رسانههای خبری بسیاری از مردم را متقاعد کرده است که عامل فشار اقتصادی آمریکا است.
در این کشور مشخص است که زندگی مردم تحت تاثیر تحریمها قرار نگرفته است. بسیاری از خانوادههای کوبایی از درآمد مناسب، غذای کافی، تلفن همراه و اینترنت محروم هستند اما دستکم در وضعیت آموزشی مناسبی به سر میبرند.
این وضعیت در کره شمالی به مراتب وخیمتر است. تحریمهای آمریکا 64 سال است که بهطور بیوقفه علیه کره شمالی اعمال شده است. برنامه جهانی غذای سازمان ملل برآورد کرده بود که یک ملت برای زنده ماندن روزانه به 600 گرم غلات نیاز دارد و این درحالی بود که میزان توزیع غذا در کره شمالی 128 گرم بود.
بهانهای برای سرکوب اعتراضات از سوی یک رژیم دیکتاتوری وجود ندارد اما میزان این برخورد خشن دستکم تا اندازهای به میزان نارضایتی شهروندان آن کشور بستگی دارد. مردم گرسنه بیشتر به اعتراض و درخواست برای بهبود وضعیت تمایل دارند. همانند کوبا قشر فرهیخته سیاسی در کره شمالی نیز در شرایط مناسب زندگی میکنند و تمامی انرژی این افراد برای مقصر دانستن عامل رکود اقتصادی به سوی آمریکا خواهد بود، نه خود آنها. عمدهترین هدف دیکتاتورها ادامه حضور در قدرت است و آمریکا نیز با اعمال تحریمهای بیشتر به آنها اجازه میدهد که خود را به عنوان ناجیان مردم خود نشان دهند.
انتهای پیام/ع