به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، بحث در مورد کابینه و اختلاف میان رهبران حکومت وحدت ملی افغانستان به بحث داغ این روزهای رسانههای فعال در حوزه افغانستان تبدیل شده است.
در همین زمینه روزنامه فرانسوی زبان لوموند مطلبی را منتشر کرده است که متن کامل آن را در زیر مطالعه میکنید:
سه ماه آشفتگی و سردرگمی. این کشمکشهای سیاسی در پی انتخابات به میان آمدند. اشرفغنی که در ماه سپتامبر در رأس دولت قرار گرفت، اکنون در یک منجلاب فرورفته است و برای پیشبرد امور دولت، پس از پایان مأموریت نظامی ناتو، در تقابل با افکار عمومی قرار گرفته است.
«دولت وحدت ملی» حاصل یک توافق سیاسی است که با پادرمیانی آمریکا، میان اشرفغنی و رقیب نگونبختش، عبدالله عبدالله، که بهخاطر تقلبهای انتخاباتی روز خوشی را ندید، به میان آمد.
بر اساس همین توافقنامه که اشرفغنی رئیسجمهور شد و عبدالله عبدالله رئیس اجرایی – این پُست آخری، در شرایط اضطرار مطابق اقتضای زمان ایجاد شد- اکنون هر دو آنها در تلاش برای تشکیل کابینه دولت توافقیشاناند.
با این وضعیت معلق، اکنون امور دولت توسط وزرای سرپرست به پیش برده میشود. اشرفغنی با تظاهر به طرفداری از شایستهسالاری، تمام وزیران پیشین کابینه حامد کرزی را سلب صلاحیت کرد. عدم معرفی وزیران جدید کابینه، باعث شده است که دولت به سستی بگراید. این سردرگُمی دولت جدید افغانستان با انتقادهای تند مواجه شده است، بهخصوص آنکه پایان مأموریت نظامی سازمان ناتو در تاریخ 31 دسامبر 2014، یک خلأ استراتژیک را به وجود آورده است و گروه طالبان از این شرایط بهره میبرند و به ناامنی در سراسر کشور افزودهاند. یک دیپلمات ناتو در کابل میگوید: «این، نشانه خوبی نیست».
کشمکشها و مشاجرهها در تیمهای غنی و عبدالله بر روی وزارتخانههای کلیدی است؛ وزارتهایی چون وزارت دفاع، امنیت ملی، وزارت کشور، وزارت دارایی و وزارت خارجه. بنبست تشکیل کابینه، در اصل برمیگردد به فرمول تقسیم قدرت که بر اساس یک توافقنامه سیاسی در پی بحران انتخاباتی در شرایط اضطراری به میان آمده بود. بر اساس این توافقنامه، هردو تیم برنده اعلام شده بودند و اشرفغنی مطابق صلاحدید، رئیسجمهور اعلام شد.
کشمکشهای درونتیمی
«محمدخان» معاون عبدالله روز یکشنبه، 4 ژانویه در یک شبکه تلویزیونی افغانستان، گفت: اعضای هر دو تیم تقاضاهای زیادی از هر دو رهبر حکومت دارند. این مسئله باعث تأخیر اعلام کابینه شده است.
وی همچنین افزود: پیشبینیهای ما در مورد اعلام کابینه تحقق نیافتند. در واقع، رهبران دولت جدید افغانستان در هفتههای اخیر هدفشان را اینگونه بیان کرده بودند که تا صد روز نخست حکومت، «کابینهی جدید»شان را معرفی مینمایند.
محمدخان به کشمکشهای درونتیمی اشاره میکند. در تیم عبدالله، شمال افغانستان جایگاه قوی دارد. کشمکشهای جدی میان پنجشیریها که خود را از خانواده برتر سیاسی میدانند و غیرپنجشیریها ادامه دارد. در تیم اشرفغنی، بلندپروازیها و خواستههای بزرگ رشید دوستم، متحد سیاسی رئیسجمهور که اکنون بهطور رسمی در پست معاونت اول ریاستجمهوری قرار دارد، این تیم را از درون آسیبپذیر ساخته است. او از رئیسجمهور میخواهد که افراد متخصص و صاحب فن باید هرکدام در جایشان معرفی شوند. خواستههای دوستم یک چالش جدی را میان او و دیگر اعضای رهبری این تیم خلق کرده است.
در نهایت، سومین منبع دشواری، حامد کرزی، رئیسجمهور پیشین افغانستان است. او که افغانستان را از سال 2002 تا 2014 بهطور مداوم و بدون وقفه رهبری کرده است، اکنون میخواهد نقش مهمی را در «پشت صحنه» بازی کند. نارضایتی جدیدی از دولت اشرفغنی بهپا خاسته است، بهخصوص از سوی کسانی که به خاطر سختگیریها و دیدارهای متوالی اشرفغنی، قربانی شدهاند و مقامهایشان را از دست دادهاند. اگر حامد کرزی خودش بهطور صریح و مستقیم از جانشین خود انتقاد نمیکند، هواخواهان و طرفدارانش بهصورت مجازی یک اپوزیسیون را ساختهاند و عملکردهای اشرف غنی را نقد میکنند.
نمایشنامه سیاسی در کابل، یک درهمشکستگی خطرناک سیاسی را به نمایش گذاشته است. روز دوشنبه هفته گذشته، نهادهای مختلف جامعه مدنی افغانستان، با انتقاد از وضعیت کنونی، به شیوه طنزآمیز، کابینهی نمادینشان را معرفی کردند.
انتهای پیام/.